Leestafel

I. R. J, V. D. VEEN. DE SCHAT IN AARDEN VATEN. Oosterbaan en Le Cointre. Goes,

DE SCHAT IN AARDEN VATEN — aldus de titel van de rede welke Ds. v, D. VEEN, predikant in de gereformeerde kerk te Goes, den 27sten April j.l, uitsprak, ter gelegenheid zijner 25 jarige ambtsbedieciog. Het gaat niet aan, om van dergelijke gelegenheidsredenen, diein het licht komen, hier altijd melding te maken. Dikwijls toch hebben zulke geschriften daartoe een te veel locale en te weinig homlletische beteekenis. Maar dese jabileumspreek is er eene met wie het vlak anders staat.

Ds. R. J, V. D. VEEN, die zijn kerkelijke loopbaan den 243ten April van 1887 te HINDE-LOOPEN begon en daarna de kerken van DRIESTO en BoLSWARD diende, arbeidt de laatste zestien jaren als predikant in GOES. In zijn Gemeente, als herder niet minder dan als leeraar geliefdj ook daar bulten, onder zijn stadgenooten, om zijn urbaniteit, scherpzinnigheid en betrouwbaarheid een persona grata; is v. D. VEBN, niet alleen in de Metropool van ZUID-BEVELAND, maar ook op heel dat eiland, als kerkregeerder een gezien man.

Wat de rede zelf betreft, mag zij metterdaad gelden ah een voorbeeld in dit genre van homlletische literatuur.

De tekst is, - zooals men terstond begrijpt, ontleend aan a Cor, 4:7, „Maar wij hebben dezen scbat in aarden vaten, opdat de uitnemendheid der kracht zij van God, en niet uit ons".

De verklaring van dit Schriftwoord Is juist en duidelijk en de toepassing ongezocht. Ik kan de lexing van deze rede bijzonder aanbevelen,

2. R, PRINS. HET VIJF-KN ZEVENTIG-JARIG BE­ STAAN DER GEREFORMEERDE KERK VAN ANDIJK. Andijk, N, Vriend, 1912,

„De samenstelling heeft moeite gegeven, ook doordat de opsteller dezes geen historicus of schrijver is".

Aldus de heer PRINS zelf.

Des te meer waardeer ik het, dat hij dit werkje heeft saamgesteld.

Het wil een verhaal geven van wat voor 75 jaar in het N, - Hollandsche dorp ANDIJK op kerkelijk gebied is geschied. Een bladzijde zijn uit de geschiedenis der SCHEIDING.

En zulke bladzijden zijn belangrijk voor den historicus, maar ook tot sterking van ons kerkelijk bewustzijn.

Ook te ANDIJK werd, voor nu 75 j»ar, in de Hervormde Kerk geen gereformeerde prediking meer gehooid. Zij die zich daar niet in konden vinden, verdeelden zich in drie groepen, „De eene groep kon men den naam geven van Mazereeuwen, welken naam ze verkregen doordat ze volgelingen waren van een zekeren Jan Mazereeuw, De andere groep werd bestempeld mei den naau Kooilui, afkomstig van den naam huns voorgangers en oefenaars, die Kooiman Heette. De derde groep waren detulken, die zich meer bouwden op de grondslagen, waarop de Cbristelijke afgescheidene gemeente van 1834 rustte" (p, 15),

Uit die laatste groep is dan 15 Oct. 1836 „op Andijk een afgescheidene Christelijke Gemeente gesticht" (p, 16).

„Onder wiens leiding deze gemeente is gesticht durf ik niet met vastheid zeggen", schrijft de heer PRINS, Hij heeft nu eens gehoord, dat bet was onder leiding van Ds, DE COCK, dan weer onder leiding van Ds, SCHOLTE, en ook nog, dat het is geweest onder leiding van PIER SCHAAP, die eenige jaren de voorganger is geweest van de gemeente van URK (p. 17)

Hoe dat nu precies zit, weet de heer PRINS echter niet. „Wij hebben wel pogingen gedaan om meer van dien tijd te weten" , , , , maar die hebben niet het gewenschte resultaat gehad.

Over hel geheel is de heer PRINS met zijn bronnen niet |, elukkig geweest.

Sprekend over de teboekstelling der Andijksche kerkgeschiedenis van het begin tot heden, slaakt bij dan ook de zeer begrijpelijke verzuchting: „Het ware te wenschen geweest, dat dit reeds 25 juen eerder gedaan ware, daar het thans een moeilijk werk was, om reden dat de eerste cotulenboeken der gemeente zijn verloren gegaan, met een gehouden pleidooi — wat in de geschiedenis zelf blijkt — en verder: dat allen die de oprichting der gemeente mee doorleefd hebben, reeds overleden zijn".

Dan, de heer PRINS heeft gedaan wat hij kon. Wijl de geschreven documenten ontbraken, heeft hij vooral uit de mondelinge overlevering geput,

„Wat thans verhaald wordt, rust voor een deel op mededeelingen van de cyidsten der tegenwoordige leden, en van ouden die reeds gestorven zijn".

Bij de laatste uitdrukking moet men, evenals bij dat „stichten" en dat „7S-j»rig bestaan" van de Gereformeerde kerk van ANDIJK, de eigenlijke meening van den schrijver een beetje raden.

De belangrijkheid van het boekje wordt nog verhoogd door wat er als BIJVOEGSEL in te lezen staat over JAN MAZEREEUW EN ZIJN VOL­ GELINGEN.

3. PAUL VERSCHAVE. DE POLITIEKE PARTIJEN IN NEDERLAND EN DE CHRISTELIJKE COALITIE. Uit het Fransch. Kampen—J.H, Kok—1911,

Hoewel het mijn gewoonte is, hier geen politieke geschriften aan te kondigen, meen ik met dit boekje van die gewoonte te mogen afwijken. dit boekje van die gewoonte te mogen afwijken.

Ten vorigen jare gaf PAUL VERSCHAVE bij PERRIN ET CIE. te Parijs een groot werk uit onder den thel: UN PARTI CATHOLIQUE EN PAYS PROTESTANT,

Van dit boek, „dat voor een vertaling te uitgebreid was", is nu een „bewerkmg, die ook bekorting inhield", verschenen,

VERSCHAVE is een geloovige Roomsche en de bewerking van zijn boek achite de VERTALER — die blijkbaar een der onzen is, — om drie redenen noodig:

Ten eerste is het van belang te weten, hoe een deskundige vresmdeling over ons oordeelt.

Ten tweede leert dit boek ons, hoe onze Roomsche landgenooten hun eigen positie beschouwen.

Ten derde bevat het menigen nuttigen wenk, die niet zonder groote schade kan verwaarloosd worden.

Om een denkbeeld te geven wat dit boek is, laat ik hier een opgave volgen van zijn inhoud.

Na een INLEIDING, waarin o, m, de toestand der Roomschen na 1648, 1797 en 1848 ten onzent wordt geschetst, volgt Deel I met 4 hoofdstukken:

I. „De katholieke partij". «II. De protestantsche partijen, III, De liberale partijen, IV, De socialistische partij.

Deel II DE CHRISTELIJKE COALITIE met 4 hoofdstukken,

I. De eerste pogingen en de eerste verbonden.

II. De Christelijke Coalitie.

III. Twintig JHen van strijd.

IV. De zege en de toekomst der Christelijke coalitie.

Met het waardeeringsoordeel van den VERTALER over den arbeid van VERSCHAVE: „het moet de bewondering van alle Nederlanders wekken, dat deze vreemdeling, door fijne opmerkingsgave en langdurige bestudeering van zijn moeilijk onderwerp, zich zoo uitnemend goed op de hoogte van den toestand heeft kunnen stellen en er zulk een juist beeld van heeft kunnen ontwerpen", — ben ik het goed eens.

4. W, WINDELBAND, GESCHICHTE DER ANTI KEN PHILOSOPHIE, MüQchen 1912. G.H.Beck'sche Verlagsbucbhandlnng. Ik wil er, voor wie aan Philosophie doen, bier even de aandacht op vestigen, dat onder dezen thel zooeven de 3e druk is verschenen van W.'s GESCHICHTE DER ALTEN PHILOSOPHIE, het voortreffelijk leerboek dat was uitverkocht en waarvan een nieuwe druk met verlangen tegemoet werd gezien. Wat thans als 3e druk is gegeven, is een bearbeiding van den zen door Prof. Bonhöffer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen