Buitenland.

Duitschland. Een adres aan den Keizer, Evangelisatie,

Het voor Pruissen ingevoerde algemeene kiesrecht vervult vele vrienden van de landskerk en van de Confessioneele volksschool met vrees. Dit blijkt o, a, uit het feit, dat 454 Evangelische predikanten uit de provincie Westfalen zich tot den Keizer gewend hebben met een adres, waarin zij met alle besHstheid de vrees uitspreken, dat door de invoering van het algemeen, gelijk kiesrecht, het aantal elementen in de Pruisische volksvertegenwoordiging dat onverschillig of vijandig is tegenover de christelijke religie, zoc zal vermeerderd worden, dat de instandhouding der Confessioneele of Christehjke volksschool een onmogelijkheid worden zal. Dan was htt beste middel tot christelijke opvoeding der jeugd weggevallen. Ontkerstening der jeugd heeft ontchristelijking van het volk ten gevolge, waardoor ttn slotte ook de Pruisische landskerk gevaar zou loopen, Den Keizer wordt daarom eerbiedig verzocht, dat het hem behage moge, het bij eene «Verfassungsgemasze" behandeling der~zaak door den Landdag te laten bhjven.

De predikanten hebben hierop den 28sten Febr. uit het groote hoofdkwartier ten antwoord gekregen, dat Z, Majesteit van hun adres heeft willen kennis nemen, terwijl de betuiging er aan werd toegevoegd, dat hem de instandhouding der Christehjke volksschool na aan het hart ligt. De adressanten hebben zich zeker %iet voorgesteld, dat door hun adres de invoering van het algemeen en gelijk kiesrecht zal worden verhinderd. Ook zal de wil van den Koning van Pruissen de gevolgen van die invoering niet kunnen tegenhoudeij. Maar het adres is een stem uit de kerk tot den troon, en deze heeft het recht zich te laten hooren, zoo lang in dezen het laatste woord niet gesproken is.

Het is te denken dat nu in alle christehjke kringen de overtuiging leeft, dat de oorlog een invloed ten kwade uitoefent op de maatschappij en de kerk, de vrienden der kerk zich opmaken om middelen en wegen te zueken teneinde dezen verkeerden invloed tegen te gaan. Uit dien hoofde is verklaarbaar dat ook de roeping tot EvangeUsatie besproken wordt. In de Reformation betoogt Dr. Phikps, dat door de Evangelisaties gewoonlijk geloovigen bearbeid worden, en niet zij die van allen godsdienst vervreemd zijn, om welke het toch eigenhjk te doen is. Wil men deze bereiken, zoo schrijft Dr, Philips, dan moet men in de huizen gaan, deur voor deur. Zoo beginnen de zendelingen onder de heidenen, zoo moeten ook wij doen. Als aanknoopingspunten kunnen kinderen dienst doen, of het verspreiden van geschriften. Ook in fabrieken moet men gaan, evenals in hospitalen en op openbare V rgaderingen, ook als deze door tegenstanders worden uitgeschreven, moet onze stem weerklinken. Grijpt elke gelegenheid aan om alles in het licht van Gods Woord te bezieir en het Evangelie te verkondigen. Dat is volksmissie. De Kerk heeft tot hiertoe te weinig aan missie gedaan, is te weinig veroverend opgetreden. Waar, levend Christendom heeft het getuigenis eener goede conscientie ter verdediging en gaat met open vizier tot den aanval over. Het spreekt wel van zelf, dat dit-niet een zaak is alleen van de predikanten, maar van al de geloovigen. De geloovige christenheid moet een volk zijn, staande in de geestelijke wape^irusting, en behoort een volksleger te worden, niet"alleeB ter verdediging, maar om aan te vallen, tot verovering der wereld. Als er zoo volksmissie gedreven wordt, komt daarna Evangelisatie en jGemeinschafi" tot haar recht, om degenen die gewonnen zijn, te bevestigea en te behouden. Tot dusver Dr. PhiUps. Hetgeen hij schrijft, heeft wel veel aanlokkelijks. De hoofdzaak is het betoog, dat de Kerk des Heeren meer dan tot dusver een strijdende Kerk behoort te zijn. Het komt ons echter voor, dat de schrijver niet genoeg in het oog gehouden heeft, dat het Duitsche volk een gedoopt volk is. Ook schijnt bet ons toe dat de Duitsche predikant niet voldoende heeft nagegaan, welke wegen de Christus en volgens Zijn opdraeht Zijne apostelen en discipelen hebben bewandeld om een volk te bearbeiden, dat voor een groot deel het verbond Gods had verbroken, al hield het nog de uitwendige vormen daarvan aan de hand.

Hongarije. Een wetsvoorstel omtrent scheiding van Kerk en Staat. Ook in Hongarije is het vraagstuk van scheiding van Kerk en Staat aan de orde. Er is een wetsvoorstel aanhangig gemaakt, waarbij de Protestanten voor hun kerkelijk leven 200 mülioen kronen zullen ontvangen, terwijl de Roomsche Kerk «autonoom" verklaard wordt. Over de strekking dezer wet schrijft men in de Chr. Freiheit:

«De 200 mülioen stichting dekt slechts voor een klein deel de tdtgaven der Prot. Kerken, De nieuwe wet is slechts de eerste schrede om ons tevreden te stellen. De Roomsche Kerk ontvangt niet alleen een autonomie op het papier; wat op het papier van die zelfregeering staat, is niet van veel beteekenis. De hoofdzaak is, wat uit de wet volgt. Wanneer deze autonomie tot wet verheven wordt, vallen alle kerkehjke goederen aan de Roomsche Kerk in den schoot. De rijke schenkingen uit staatsmiddelen door de eerste Hongaarsche koningen hebben den Roomschen kapittels en bisdommen een enorm grondbezit gegeven. Het geheele vermogen waar het om gaat, heeft een waarde van 6—8 mUhardenkronen. Eeuwen lang moesten uit zijne inkomsten de bisschoppen soldaten leveren, vestingen versterken, enz. Nu vallen alle lasten weg, mtt de wet op de Roomsche autonomie geeft de Staat zijn eigendomsrecht prijs en draagt deze goederen aan de Roomsch-Kathoüeke Kerk over. Dat is nog niet genoeg. Maria - Theresia eir Jozef II hebben ettehjke goederen der geestelijke orden geseculariseerd, weder in het bezit van den Staat doen overgaan. Orden die een contemplatief leven leidden, werden opgeheven. Uit het kapitaal dezer orden werden twee groote stichtingen gemaakt, waaruit grootendeels scholen, gymnasiën onderhouden worden. Dit vermogen bestaat uit ongeveer 200.000 katastraljiek en groot-kapitalen. Krachtens de autonomie-wet krijgt de Roomsche Kerk deze voor meer dan honderd jaar geseculariseerde goederen met rente op rente terug. Want niet alleen de goederen en het kapitaal zullen haar eigendom zijn, maar ook de scholen, die-uit deze middelen door den Staat onderhouden worden. Wat dat beteekent, kan men zien uit het - aantal scholen; er zijn daaronder twee Hooge en twee Middelbare scholen. Ongeveer zooveel als wij Protestanten te zamen scholen onderhouden! De kleinere gevolgen der wet behoeft men niet te bespreken. Dat ook" de stichtingen der Universiteit van Budapest aan de autonome R. C. Kerk zullen overgeleverd worden, is nog niet zeker, maar waarschijnhjk. Wij zien de toekomst van het Hongaarsche Protestantisme met groote bekommering te gemoet. Het land, de scholen zullen in eene mate geclericaliseerd worden als wij tot hiertoe niet hadden vermoed."

Wij hopen dat als het voorstel wet mocht worden, de Hongaarsche Gereformeerde Kerk zoodanige kracht zal oj)enbaren, dat hetgeen tegen haar bedacht schijnt, haar ten goede komt. Met Pascal noemen wij alleen den kerkstaat schoon, die alleen door God gesteund wordt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen