Buitenland.

Engeland, Dr. Forsyth over Engelands' boetedoening. Eene unie van Evangelisten en Romanistén.

Wij vernemen uit Engeland, dat nadat generaal Maurice had beweerd dat Engelands' eerste minister Lloyd George foutieve opgaven heeft gegeven over de sterkte van het Engelsche leger in Frankrijk, men vooral in Christelijke kringen ongerust geworden is. Het Engelsche volk is bereid de zwaarste offers te brengen, maar het moet naar waarheid ingelicht worden. Als dit niet geschiedt, is het gebed om de overwinning zoo moeilijk.

Na de jongste successen van de Duitschers op de Firansche en Engelsche legers zal de stemming in Engeland er niét beter op geworden zijn!

- Ons kwam _een geschrift in handen van den director van Hackney Congregrational College te Londen, Dr. P. T. Forsyth. Daarin zegt dete geleerde, dat er in het verleden van Engeland tijdperken geweest zijn, waarover een Engelsch-- man zich heeft te schamen. Met name wordt dan genoemd de wijze waarop Indië werd bemachtigd en de manier waarop Amerika verloren werd.

Het verwondert ons wel eenigszins, dat er in dit verband geen gewag gemaakt wordt van het feit, dat Engeland het rijk China door een oorlog heeft gedwongen den verderfelijken opium uit' Engelsch-Indië te ontvangen, en ook van de wijze waarop de oorlog met Transvaal en de Granje Vrijstaat werd uitgelokt en gevoerd; in Nederland zijn de vrouwenkampen, waar zoovele moeders en kinderen door gebrek en ontbering den dood vonden, niet vergeten.

Öf eigenlijk, het verwondert ons niet. Want Dr. Forsyth zegt dat Engeland voor het bloedvergieten boete en genoegdoening heeft gedaan, en dit op eene manier die oneindig meer tot het doel leidde, dan dagen van boetedoening door kerken voorgeschreven, dit doen. «Een eeuw lang hebben we de vruchten van onze bekeering geteeld. Na eerst Europa van Napoleon bevrijd te hebben, als reeds lang te voren van Spanje, zijn wij doorgegaan de kleine natiën te beschermen. We trachten eindelijk Ierland recht te doen, waartoe eenzelfde geest als de godsdienstoorlogen der 17 de eeuw deed uitbarsten, ons tot nu toe had verhinderd. Wij hebben eene verandering ten goede gemaakt in onze houding tegenover de armen en den boerenstand. Wij hebben een geheel nieuwen weg ingeslagen met de wijze waarop wij ons in Indië doen gelden; Indië, dat we voor de inboorlingen bewaren, totdat ze meerderjarig zullen zijn. We hebben ons vertrouwen en onze constitutie gegegeven aan onze overwonnen vijanden, de Boeren in Zuid-Afrika, en hebben waardevolle vrienden van hen gemaakt. Wij kunnen de vriendschap winnen van overwonnen volkeren en dragen hun geen kwaad hart toe. Wij heb-- ben den geest van verzoening nog niet verzaakt."

In Engeland moge zulk schrijven op sommigen invloed uitoefenen, omdat men daar vergeten schijnt welk een lange reeks oorlogen Engeland gevoerd heeft tegen kleine volkeren om die te overwinnen, wij weten dat mannen als dr. Forsyth alleen zoo kunnen schrijven door verblinding. Mocht die verblinding plaats maken voor verootmoediging voor God over de ongerechtigheden tegen zwakkeren begaan, en dit niet alleen in Engeland, maar onder alle oorlogvoerende volkeren, ja ook bij de neutrale natiën. Dan zouden wij kunnen hopen, dat er een einde komt aan den gruwel der verwoesting.

Het denkbeeld van een Unie van alle kerken, ten einde hare eenheid in Christus te openbaren, vindt bestrijding bij de z.g. Evangelische richting in de Episcopaalsche kerk. IJc Evangelische richting kan niet samenwerken met de Romaniseerende. De verschillen zijn te diep. Wel kunnen Evangelische Episcopalen de banden nauwer toehalen die hen aan de belijders in de Vrije Kerken verbinden, maar zij zijn niet geneigd de hand der gemeenschap te reiken aan< hen die Roomsche keringen en ceremoniën ïn de kerk van Engeland brengen.

Wij kunnen dit oordeel verstaan; de strijd dien de laag-kerkjlijke richting met de hoogkerkelijke voert, duurt al zoo lang en wordt zoo bitter gestreden. Doch dit neemt niet weg, dat een Evangelische die de Drieëenheid belijdt, veel meer punten' van overeenkomst heeft met den Rittualist die aan dit fundamenteele stuk der kerk gelooft dan met het lid eener .vrije kerk die de Drieeënheid loochent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen