Leestafel.

ALMANAK VAN HET STUDENTENCORPS A/D VRIJE UNIVERSITEIT. — J. Clausen — St. Janstraat — 1920 Amsterdam.

Mooi op-lijd en met het oog op de tijdsomstandigheden, die, voor het in druk-vastleggen van manuscripten, nog steeds min-gnnstig zij o, in niet al te sober uiterlijk is deze Almanak verschenen.

Wie hem naar de maxime, dat »de kleeren den man maken" beoordeelt, is echter de plank mis. Hij toch geeft meer dan men zoo op het eerste gezicht zou verwachten.

’n Welgeiy kende photo van Prof. H. H.KUYPER h. t. Universitaiis Rector, een naar het mij dunkt, niet minder welgelijkende van Prof; F. J. J. BUY-TENDijit en ook'een welgeslaagde van den pas opgetieden Corpsseuaat met Vaandel en Vaandel-drager.

Behalve door zijn KALENDER, is hij door zijn rubrieken VRIJE UNIVERSITEIT en STUDENTEN­ CORPS een betrouwbare Uuiversiteits-gids voor de Cives academici onzer V. U.

Door zijn rubriek MEMORABILIA zal hij in hun bewustzijn terugbrengen wat onder den dorpel daarvan wegzonk.

In dèzee. rubriek vindt men vlak achter herinnering aan de CORPS-LEVBRANCIERS en aan de vele goede eigenschappen van het FONGERSrijwiel, het piëteitvol IN MEMORIAM WILLEM DE Roos.

Aan dezen oud-commilito, wiens sprekend portret ook bij mij zulke droef-vriendelijke herinneringen opwekt, ware ik liever niet in dè^e Rubriek indachtig gemaakt.

Ik zou dan ook in overweging willen geven, voor het vervolg de IN MEMORIAMS achter de FARRAGO te zetten.

De FARBAGO of, zooals het vroeger heette, het MENGELWERK, is de rubriek bij uitnemendheid in 'n Studenten-Almanak.

Hoe staat het met deze FARRAGO?

De verhandeling JURIST EN MEDICUS, die niemand minder dan PROF. BOUMAN er voor afstond, is zeker het meest substancieele element van dit mengsel. Maakt dat zoowel 'n Jur. Stud, als 'n Med. Stud, aan onze Universiteit dezen Almanak zuinig bewaren zal om er ook later, bij de praccijk. van de Medicina forensis, nut van te hebben. Het breede psychologisch milieu waarin het verschil tusschen de «causale lelatiesc en de «begrijpelijke relaties< gezet is, maakt ook voor studenten van andere Faculteiten de FARRAGO van 1920 precieus.

Volgt wat onze studenten zelf hebben gedaan om deze FAREAGO te bereiden.

Eerst dat stuk van J. J. B.: IETS OVER DE C iRiSTELijK Soc. BEWEGING EN DE GEREFOR­ MEERDE STUDENTEN.

Toen ik dien titel las sloeg me de schrik Om het hart.

Had juist kennis genomen van 'n lijstje «machtige en groote problemeoc, hetwelk 'n hoogstaaud eu vooraanstaand Hervormd predikant onlaDgs publiceerde.

Waren er, als ik mij niet vergis, wel zes en daaronder natuurlijk het «sociale probleem< . En nu dacht ik, afgaande op den titel van J. J. B.'s stuk niet anders dan dat het weer een symptoom zou wezen van dat INGENIUM PRAECOX hetwelk, bij de toenemende desorganisatie in het wetenschappelijk bedrijf, het verschil tusschen gezel en meester overziet.

Toen ik het doorbladerend, bij de niet minder dan 27 AANTEEKENINGEN kwam, ontstelde ik nog meer.

Net een oratio inauguralis in nuce.

Maar eenmaal aan 't lezen bekwam ik van mijn schrik.

’t Was niet schrikwekkend maar wekkend.

In dit goed gestileerd studentenstuk wordt slechts bescheiden gevraagd en nergens, of men 't al wéét, met den min-weldadig aandoenden durf van vroeg-rijpe overmoedigheid, gedoceerd.

En er is meer.

Tegenover het feit, waarop nog onlangs Prof. KNAPPERT wees, dat aan de openbare [Tniversiteit ten onzent «de Communistische ideeë i sedert lang onder de Studenten ingang vonden» en dat, zooals j. j. B. schrijft, «de bekende revolutie-motie van het N. C. S. V.-bestuur zeer vaag is en zwevend ten opzichte der verschillende sociale stroomingent, valt in dit stuk een beslist antirevolutionaire mentaliteit te beluisteren.

Tegenover de, in de christelij k-sociale beweging al meer, ook onder de werklieden ingedragen opvatting volgens welke de verhouding tusschen werkgever en werknemer, tusschen patroon en arbeider, niet die van gezag en gehoorzaamheid is, valt in dit stuk te beluisteren de «gereformeerde* tegenover de «ethische» mentaliteit, welke laatste in dat opzicht de «apostolische beginselen, als niet voor onzen tijd bestemd*, verwerpt.

Vreugdewekkend was mij - de kennismaking met dit tweede stuk van de FARRAGO wegens J. J. B 's trouw aan de gereformeerde beginselen en zijn, door nauwgezette bestudeering der literatuur over het onderwerp, blijkgevenden toeleg om met de waarneming der feiten ernst te maken.

Jammer, dat hier en daar de correctie wel iets te wenschea overlaat. Maar met 'n beetje conjecturaal-kritiek is dat wel te verhelpen en men overziet die niet-nauwgezette correctie te eer in een stuk, hetwelk omtrent den gezel van heden zoo rijke verwachtingen geeft voor den meester der toekomst.

Ia ’n FARRAGO, mag de lyriek van de jonge liefde niet ontbreken.

En in deze ontbreekt ze niet.

Van V. U. zijn er twee zangere minne­ dichtjes.

Het eene, op vollen zomerdag, bij blije nabijheidsgenieting, uitzingend den jubel der zonnestemming. Het andere, op schemer-zomeravond, bij pijnend nabijheidsgemis en vage herinnering aan verleden genietmg, uitzingend de weedomslemming.

Wat echter in zoo'n FAERAOO óok niet mag ontbreken, maar in deze, en dat tot mijn verwondering, wordt gemist, zij a 'n paar esthetische proza-stukjes en dan liefst van wat vroolijken inhoud.

Dit gemis is mij 'u probleem.

Aan kunstzin, ook aan zin voor belletristische kunst en aan goed-stileeren ontbreekt het in de studentenwereld der V. U. allerminst, en de jolijt en de humor, ik weet het ook wel, zij a er geen vreemden. Voor het «malle* der aanstellerij en der arrogantie heeft ook dè< e Spes patriae 'n open oog en er 'n hartgrondigen afkeer van.

En toch....

Het is me ’n probleem!

T? onderstellen, dat men, even plebeïsch als on-christelijk, zin tot esthetische beelding voor gemis van waarheidszin en neiging tot humor voor gemis van ernst zou houden, gaat hier niet aan.

Ik weet er dan ook niet anders op dan van harte te hopeu, dat onze studenten, na gezette en bezonken waarneming, naar de pen zullen grijpen en een volgend maal de FARBAGO zullen voorzien van het hier door mij genoemde onmisbare bestanddeel.

Zij küanen het!

Mocht iemand onder hen meer voelen voor esthetisch proza dat het tragische beeldt, ook al goed!

Afgezien van het gemis van esthetisch proza, staat het dus met de FARRAGO van dezen Siudenten-Almanak niet slecht.

De laatste rubriek: VARIA is van sterk intercommunaal karakter.

Het aanduiden, hoogstens met initialen, dunkt mij de voorkeur te verdienen boven het gebruik van familienamen.

Eéa varium had men, naar het mij voorkomt, beter gedaan met niet op te nemen.

De 16 bladzijden ADVERTENTICU zijn een bewijzend teeken van den praktischen zin van het tegenwoordige studentengeslacht. Bij de Heeren D. RINGNALDA en J. B. VERHAELEN, Keizersgracht 162, zijn nog enkele exemplaren verkrijgbaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen