De moedertaal van onzen Heere Jesus Christus en van Zijne apostelen - pagina 64

58 ontfermen van den Heiland, die de vermoeiden en belasten tot zich roept j en dat ook over den Galileeschen tongval zelf is uitgestort geweest eene liefeljikheid, gelijk in Zijne lippen genade is uitgestort, Ps. 45 : 3, welke de onschoonheid van woordvorming, anders wel aan dien tongval eigenaardig, geheel en al deed verdwijnen. Niet Bethlehem in Juda, waar de Heere geboren is, wordt Zijne vaderstad genoemd, maar Nazareth in Galilea, waar Hij is opgevoed en geleefd heeft, tot dat Hij zich aan Israël openbaarde (Joh. 1 : 13), — aan den Galileeschen tongval zal dus ook die eer niet ontnomen worden, dat hij is geweest de moedertaal van onzen Heere, dat onze Heere gesproken Iieeft het Westarameesch naar den trant van den Galileeschen tongval. Zelfs Zijn Jesus-naam draagt dit kenteeken aan het voorhoofd, de p is daarin in den uitgang des woords, gelijk wij gezien hebben, verdwenen. De Westarameesche dialecten zijn heden ten dage haast uitgestorven. Want wie wil dat v o o r t l e v e n dier taal noemen, dat het Arameesch, in enkele Joodsche liturgieën overgeleverd, ') telkens herleeft, wanneer die gebeden uitgesproken worden ? Oostarameesche dialecten worden nog gesproken in Tür Abdln aan de Opper-Tigris, door de Nestoriaansche Christenen aan het Urmia-meer, in de omstreek van Mosul. Slechts zeer geringe overblijfselen eener levende Westarameesche taal heeft men in onzen tijd als het ware opgedolven in eene wilde bergachtige streek, opmerkelijk genoeg in den onmiddellij ken omtrek van het oude Galilea, niet ver van den heirweg, leidende van Damascus naar Palmyra, nader gezegd op den weg van Damascus noord-noord-oostelijk naar Nebk, — in het dorp Ma'lüla, en in de naburige dorpen Bach'a en Djub'adln. Malula is een groot dorp, en gelijk Prof. Socin bericht, '^) slechts door Cbristenen bewoond. De geheele bevolking spreekt echter ook

') B. V. het Kaddisch, (men vergelijke, hetgeen wij boven uit den Tahnud,) aangehaald hebben over de gepastheid van het Arameesch voor de elegie), het Arameesohe gedeelte der Pesachliturgie. ^) Palastina und Syrien, Handbuch für Reisende, herausgeg. von K. Baedeker, 2 Aufl., Leipzig 1880, p. 441.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen