De hoogste vrijheid - pagina 15

*|;«5:Kji'*B^3K>

E'E HOOGSTE VRIJHEID.

^;:i.TS-#?

^3

grondstelling van het Protestantisme, dat de godsdienst eene zaak des harten is, af, dat hij de godvruchtigste Christen en tevens de beste staatsburger is, die het diepst over zijn geloof weet te zwijgen, of hoogstens in de binnenkamer dat belijdt. Aan deze praktische verloochening op openbaar terrein van onzen Heer en Zaligmaker wordt dan van overheidswege groote bevoorrechting verbonden, het onrechtvaardige waarvan men zich evenwel ontveinst, omdat de bevoorrechting immers niet aan eene kerk, maar integendeel aan het zwijgen over kerk en godsdienst verbonden wordt; eene voorwaarde intusschen, volstrekt onaannemelijk voor wie, krachtens zijn geloof, zich tot belijden ook voor de menschen verplicht rekent. Kan men aan laatstbedoelde Protestanten met recht inconsequentie verwijten, geenszins mag dit geschieden ten aanzien van die Protestanten, die zoolang het stelsel van een publieke kerk hebben voorgestaan. Inconsequent zouden ook deze geweest zijn, indien zij het geweten als maatstaf en kenbron der waarheid hadden aangenomen. Maar dat deden zij niet. Wel kenden zij aan het individueel geweten eene hoogere waarde toe dan de Roomsch-Katholieke K e r k ; wel hebben zij zich vaak op de rechten van dat geweten beroepen ; maar zij wisten even goed als de Roomschen, dat elk rechter, om te oordeelen, een regel noodig heeft, en dat de bedorven mensch niet meer in het bezit is van den waren regel. Voor hen was niet de rede, maar Jezus Christus, zooals deze door de Heilige Schrift tot ons is gekomen en zich door den Heiligen Geest aan zijne gemeente openbaart, de Waarheid, waaraan zoowel ieder individu als de overheid had te gehoorzamen. Lezen wij het merkwaardig stuk, waaraan het Protestantisme zijn naam ontleent, nl. „die Beschwerung und Protestation anderweit zusammengezogen, und Königlicher Durchlauchtigkeit, dem Kaiserlichen Orator und Commissarien zugestellt", op den Rijksdag te Spiers in 15 29, dan vinden wij daar wel melding gemaakt van het recht des gewetens, maar steeds in verband met de Heilige Schrift. In dat zeer uitvoerig stuk van den 20^" April wordt voortdurend gewag gemaakt van „unseren Herrn und Heiland Christus und sein heiliges Wort, das wir ohne allen Zweifel pur, lauter, rein und recht haben", welke goddelijke schrift gesteld wordt tegenover hetgeen „allein auf Menschengedicht und Erfindung gegründet ist". En verder „Dieweil aber derhalben nicht der kleinste Streit, und keine gewissere Predigt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen