GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De verflauwing der grenzen - pagina 62

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De verflauwing der grenzen - pagina 62

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

6o steeds kloek en moedig uit, dat ge het nakroost zijt, en zijn wilt, dier Calvinistische vaderen, die in de vreeze Gods zoo wondere kracht ontwikkeld hebben. Maar ik zeg meer. Niet alleen kloek in woorden moet dit beginsel uitgesproken, maar ook in daden^ in heel uw levenspositie moet het vertolkt. En daarom dring ik u tot zelfonderzoek, ook in uw Corpsleven. U was daarin de schoone taak voorgesteld, om het gulle vrije studentenleven naar het Calvinistische type te hervormen, te verrijken, te heiligen. En nu, twaalf jaren liggen achter u. Zijt ge geslaagd? Is uw doel bereikt? Ik oordeel niet, ik vraag slechts ; maar bij de liefde die ge ons beginsel, bij de de hooge sympathie die ge onze Universiteit toedraagt, bid ik u, rust niet, eer g e ook uw studiën en uw studentenleven aan die hoogere roeping doet beantwoorden. Ons volk zal er u om liefhebben en de gunste onzes Gods zal er u voor kronen.

En nu mijn laatste taak, de overdracht van het Rectoraat. Naar rangorde hadt gij zelf hier moeten staan, mijn geachte ambtgenoot en hooggeachte vriend Lohman. Nu verzocht ge mij voor te gaan; en hieraan dank ik de anders zoo zeldzame gelegenheid, om openlijk getuigenis af te leggen van den hoogen prijs waarop ik uw bezit, als een gave Gods, én ter wille van ons volk, én om mijzelven, waardeer. In u is zoo niets van een pantheïst. Alle grenzen zijn bij u zoo scherp geteekend. Gij weet, Schopenhauer koos ten titel van zijn hoofdwerk: Die Welt als Wille-und l/orstellun£, de wil a\s kracht voorop. Mij dunkt, had hij u gekend, uw beeld zou hem onder het schrijven gedurig voor den geest hebben gezweefd. W a n t dat is het wat bij uw persoon zoo telkens tot dank en tot bewondering stemt, dat in geheel uw optreden zich rusteloos die doorzettende wilskracht openbaart, die u zelven voor geen offer terug deed deinzen, die uw woord in het debat tot zulk een machtig wapen maakt) en die een persoonlijke kracht van u doet uitgaan, in welken kring g e ook optreedt. Daardoor blijft het spoor zoo diep ingedrukt dat ge op uw pad achterlaat en schijnt het vaak, of de identiteit van een kracht die soms wel moet afstooten, en toch tegelijk zoo

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1892

Rectorale redes | 104 Pagina's

De verflauwing der grenzen - pagina 62

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1892

Rectorale redes | 104 Pagina's