Calvijns invloed op de reformatie in de Nederlanden voor zooveel die door hemzelven is uitgeoefend - pagina 63

55 over Hebr. X I I I : 13, »contenant exhortation a souffrir persecution pour suyvre lesus Christ et son Evangile"; en daarin lezen we, aan het einde (^Calv. Opp., Vol. 8, p . 4:07): »Ne restraignons point Ia vertu de l'esprit de Dieu a si petite mesure, que nous n'estimions qu'il surmontera aiseement toutes les cruaultez des hommes. Et de ceci, nous en avons eu de nostre temps un exemple memorable entre les autres. Un ieune homme, qui a yci habité avec nous, estant prins en la ville de Tournay, fut condamné a avoir la teste tranchée s'il se desdisoit, et a estre bruslé tout vif s'il persistoit en son propos. Quand on luy demanda qu'il vouloit faire, il respondit simplement: Celuy qui me fera la grace de mourir patiemment pour son nom, me fera bien la grace d'endurer Ie feu." 12^ In den hier bedoelden brief van 15 Nov. 1558, waarvan de persoon aan wien hij geadresseerd was ons onbekend is, schreef Calvijn van de vluchtelingen, die hij met allerlei redenen dringend aanbeval, o. a.: »Cupiunt a clarissimo senatu Wormaciensi non modo sibi concedi apud vos habitandi locum, sed templum etiam aperiri, ubi instituantur in pura evangelii doctrina, libereque Dei nomen invocent Etsi vero maiorem eorum partem, qui ad vos concedent, ex Philippi ditione fore suspicor: non minus tarnen erga eos sum propensus, quam si gentis nostrae essent." 13) Toen Calvijns »Praelectiones in librum Prophetiarum leremiae, et Lamentationes", naar hetgeen Johannes Budaeus en Charles de Jonvilliers daarvan hadden opgeteekend, in 1563 gedrukt werden, heeft Calvijn, zij het ook met tegenzin, de uitgave toegestaan, en haar toen voorzien van een belangrijken opdrachtsbrief aan Keurvorst Frederik I I I van de Paltz, van 23 Juli 1563, waarin hij o. a. schreef: xTriginta anni elapsi sunt [eigenlijk slechts '2S>\ jaar] ex quo voluntarium mihi exsilium a Gallia indixi, quia inde exsulabat evangelii Veritas, pura religio et integer Dei cultus. Nunc ita peregrinationi assuevi ut nullum me patriae desiderium tangat. Equidem ita sum hie peregrinus (unde semel eiectum me fuisse, quando ita sum revocatus, non est cur me unquam poeniteat vel pudeat) ut indigenae non alio me loco ducant quam si atavos citare possem huius urbis cives. Sed quo mitius mihi Deus pepercit, maior pro fratribus meis tam Gallis quam Flandris cura me sollicitat: et eadem, quoniam liberaliter a tua Celsitudine excepti fuerunt, me stimulat atque impellit ad profitendam cui me officium astringit gratitudinem." Bij blz. 5 . 11) Calvijn ging in de zelfverloochening ter wille van een ander misschien wel eens verder dan eigenlijk kon verlangd worden; b, v. wanneer hij, hoezeer ook met arbeid overladen, toch altijd voor gemeenteleden en vreemden te spreken was; of wanneer hij, om aan een gast een onaangenaam gevoel te besparen, tot schade voor zijne eigene gezondheid aan den maaltijd deelnam. Te dien aanzien, en ook in andere opzichten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen