Volkenrecht - pagina 115

I05

als des Weltschöpfers Werk. Aber nie darf der Erfolg uns Gottes Gesetz verdunkeln". ^s») Helaas! dat zelfs de Christenen dit maar al te zeer vergeten hebben, en met eenen eigenwilligen godsdienst het hulde bieden aan het succes met schijn van vromen zin hebben getracht te dekken. Men heeft dikwijls, schrijft von Gerlach ^^''), zich van het beoordeelen van wat gebeurd is en voor onze oogen geschiedt, gepoogd te ontslaan door te wijzen op de schitterende uitkomst, en, zooals men meent, heilzame gevolgen. Men mag, zoo heet het dan, in de geweldige wereldhistorische gebeurtenissen den wil en de gerichten Gods niet miskennen. Hiermede spreekt men eene groote waarheid uit, die niet genoeg ter harte kan genomen worden. Even duidelijk was de wil en waren de gerichten Gods in de vernedering van Pruisen en Duitschland bij den aanvang der 19de eeuw, in de verhooging van Napoleon I en zijne kolossale veroveringen. Dezen waren niet minder machtige wereldhistorische gebeurtenissen, en ook toen werd getracht door hunne groote wereldhistorische beteekenis het zedelijk oordeel in verwarring of tot zwijgen te brengen, eene verzoeking, waarvoor ook in Duitschland vooral vele geleerde mannen bezweken zijn, als Johannes Muller en Göthe. Onder alle wereldhistorische voorvallen is er echter geen grooter en heilvoller geweest, dan de rei van voorvallen, die den Zone Gods aan het kruis hebben gebracht. Het is ons nut, zeide Kajaphas, ,,dat één mensch sterve voor het volk, en niet het geheele volk verloren ga". (Joh. II : 50) En de Apostel Johannes leert ons, dat Kajaphas deze groote waarheid profetisch uitgesproken heeft; ,,niet uit zich zelven, — maar zijnde hoogepriester deszelven jaars. . . ." Het wereldhistorische gevolg, dat hij, die aan het kruis hing, die anderen verlossen wilde, maar zich zelf niet kon verlossen, — dit gevolg was zoo overweldigend, dat de twee jongeren, die gehoopt hadden, dat hij degene geweest ware, die Israël verlossen zoude, op den weg naar Emmaus deze hoop schier opgegeven hadden, en begonnen te twijfelen aan wat de Profeten gesproken hadden, waarover zij door den Heere op vriendelijke wijze als dwazen en tragen van hart werden terecht gewezen. Wat God doet is wel gedaan; zijn wil is recht. Daarom moeten wij niet verdrietig of ontmoedigd worden, wanneer Gods wegen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen