„Uit den Schat des Woords.” Wérken van J. C. Sikkel, in leven Dienaar des Woords te Amsterdam. I. „Onder de vleugielen des Heeren.” Het Woord Gods in het boek Rut overdacht. II. „Naar Gods hart.” Het Woord Gods in de boeken „Samuel” overdacht. Deel I. III. Preeken (volgens stenogram). Uitgaven van het J. C. Sikkel-Comité 1921. A. Verleur, Watergraafsmeer.

Het Sikkel-Comité is wel met verrassenden Bpoed begonnen zijn beloften in te lossen.

En het mooie hierin is W'el, dat deze spoied aan' de degelijkheid van Uitvoering geen afbreuk heeft gedaan. Integendeel. De afwerkinjg dezer drie boeken kam niet Miiders dan geroemd worden.

OniZia eerste gedacihte was: dit had Sikkel nog eens moeten beleven.

Want hij werd in Kijn perswerk wed zw'aiar beproefd. Gij voelt iets weemoedigls over ü komen, als de zoon, Ds D. Sikkel, in de inleiding op de preeken schrijft: „De andere geschrift'Cn, welke gelijktijdig hiermee versohijneti, , izijn door mijn vader .zelvein geheel voor Uitgave in gereedheid gebracht. Blijkens de voorrede bij de overdenlcimgen van de boeken Samuel was dit werk reod's in 1916 persklaar. Eerst thans kan de uitgave •geschieden. Mijn vader heeft in izijn leven zeer dikwijls mioeten wachten. Miaar hij hield het wachten uit, omdat hij geloofde.”

Gelukkig echter, dat de geestelijke nalatenschap, dank , zij de ijverige zorgen van (bovengenoemd comité, niet verloren gaat.

Vinde (het comité igjedurig dien krachtigen' steUn, die noodig is, om het plan, in zoo mooie piëteit ontworpen, igeheel ten uitvoer te brengen.

Men begrijpt, dat wij deizi© boeken niet beoordeelen als ware de schrijver nog in leven. Dan zouden wij stellig opmerkingen maiten, diei wij nu in de pen houden. Immers oorrectie is thans uitgesloten.

Nu (getuigen we alleen, dat dit werk, ook zonder correctie, ons aeer waard is.

De verklarinig van het boek Rut (Sikkel lajat, waar hij miaiar even de kans , zi0t de h in de bijbelsche niamera weig, eeni schrijfwijze, waa, naian men eerst moet gewennen) telt 71, die van Ihet eerste boek van Samuel 286 en de preeken 73 bladzijden.

Uit : alle drie schieten de lichtstiiaJen. Tjooh stellen' wij de beid© kleinere geschriften hoog boven het grootere.

In zijn overdenkinigetn' over Samluël blijft Sikkel nog al eens beneden zijn kunnen (een gevolg van persoon, 'hjke depressie misschien? ), maar in "Rut en in zijn preeken ziet gij hem in zijn kracht.

Vooral in zijn preeken. Lang zijn ze niet. Ze halen de maat niet van „Menigerlei Genade". Maar wat een gedachterijkdom izit er in opgehoopt.

Gij moet ze, om ze recht te genieten, hardop lezen. En vooral, zoo ge Sikkel gekend hebt, hemzelf er bij' denken.

Dan stajat hij weer voor u in zijn vuur, in' zijn eenigheid, ook in zijn eenzijdigheid.

Sommige zinnen klinken als hamerslagen op een aambeeld. De vonken spatten er van af. Hoe wordt de mensch Uitgeschud, geplunderd, onttakeld! Ho© wordt de roeping, die van boven is, er inigeslagen.!

Gij ihebt hem hier ook in aijn ©enigheid. Sikkel mocht izich uitdrukkinigen veroorloven^, welke gij een ander kwaJijk zoudt neimen. Zoo hoorde üc hem eens Uitstooten (en ik wilde, dat ik er den tO'On bij kon aangeven): „beloften zijn geen stukkie suikergoed, waar ja lan kan likke". Nietwaar, in een ander zioüdt ge zooi iets niet dulden. Van Sikkel naamt gie bet aaïi'. Omdat het bij hem natuur - wus. En gij den adel van zijn natuur hadt leeren erkennen. Maar elke truavolging van Sikkel (en die bleef oofc niet 'Uit) wordt een mislukking. Wilt gij nog even een staaltje van Sikkels ©igeniaardigheden in zijn preeken? Leest dan op bl. 20 van dezen bundel:

Betsaida^ dat was niot zooveel bijzonders, dat beteekendie ©en visscheisdorpje. Ja, vram komen ze al niet vandiaianj m^eest niet van' de paleizen en van de kasteeien en van de Heerengracht. Meestal toch niet.

O, de'ukt t'och over die kleine buurten niet gering'. iMenschen, die Uit - vissohen gaan, gaaw niet aan den Amstel, maar op het platteland. En dit weat ik wel, daar uit die achterste kringen, daar komen ze bij getallen uit voor Jezus Christus.”

Maar ook zijn eienzijdigheid blijft in da preeken niet verborgen. Ofschoon hij menigmaal proc'ven gaf van meesterlijke taalsmeedkunst, zoO' was hem toch over het geheel de gave van den schoenen vorm onthouden. Heel verstandig legde hij zich m'Ot te meer macht toe op den inhoud. Maar nu is bet een psyoholagisch verschijnseil, dat iemand een deugd, die hem ontbreekt, in geval dit voor het groote puiüek geheim blijft, hoog oiphemelt (gelijk Lessing in zijn Minina von Barnhelm zoo juist opmerkt) of in geval dit voor ieder zichtbaar is als iets onbsteefcenends uitgeeft. Daarvan kon ook Sikkel zich niet geheel - vrij: houden. Zoo roept hij 'in een dezer preeken uit: „O, ik zou zeggen, verlosse ons de Heer© toch eens van mo'oie preeken te hooren. Wat hebben W'S daar aan ? Maar mochten we de stemme Gods hooren en daardoor vastgegrepen worden." Natuurlijk ziaJ niemand het verdedigen, dat in het brengei van het Woord Go'ds de inhoud opgeofferd wordt aan den voirm. Niets staat zO'Ozeer in preeken tegen lals mo'oidoenerij. Maar diat de preeken oo-k - naar den vorm worden verzioigd, is leisah. God heeft niet enkel inhouden, maar ook vomnen. Ook heit schoon© is vajn Hem. In den dienst des Woords. behooren inhoud en voitm met elkander te harmonieeren.

Dan — iemianid is aauigienaam naar hetgeen hij heeft, niet naar hetgpen hij niet beeft (2 Kor. 8:12).

En om bat wonderveie, wat Sikkel had, w'as hij aanigeniaiam en zal hij nog la-ng aangen'aam blijven.

Aan het Silckel-oomité en zijn stoere werkers onzen danik.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen