Smarteman.

Het beeld van Jezus als den Soiiarteman spra'k steeds tot gevoelige zielen.

Harde Voltaire-naturen mogen |het niet kunnen, laten .den spot-beker, dien Christus eens ledig dronk, opnieuw te vullen en hem', waar Christus zelf niet meer gedwongen kan worden een teuge daai'uit te nemen, omdat Hij verhoogd is aan 's Vaders rech^ terband, den Christus-belijders voor te zetten.

Onevenwiobtige Nietzsche zie'en, die zich schamien over bun vrouwelijke weeldieid en heel hun leven tot een kiinstmatig verhardingsproces hebben gemaakt, zoodat hun hart .als met een asfaltlaag is overdekt, waarin geen opening voor bet kruis van Cbristiis mleer is te houwen, mogen naar de nagedachtenis van den bloedenden Heiland spuwen als de onverlaten in Ka.jafas' zaal.

Vermaterialiseerden mogen aan den lijdenden Heere voorbij loopen, zonder opmerkzaamheid aan Hem te schenken, omdat zij het geklank van zilverlingen meenen te boeren.

Maar zielen, die nog' trillen kunnen bij bet zien van landerer leed, harten, die nog weenen kunnen, waar de droefheid van medemenschen zich aan hen mededeelt, gemoederen, waarin nihileerend ongeloof den Christus der evangeliën nog niet tot een falsaris heeft gemiaakt, kunnen Jezus met de doornenkroon, Jezus, hangend tusscben de moordenaren, Jezus als miet de tong uit den mond van dorst

gekloofd, niet langdurig aanschouwen zonder innerlijke bewogenheid.

Die bewogenheid deed de kunstenaars van 'h'et penseel schilderen.

Die bewogenheid deed dichters zingen van sniart. Die bewogenheid 'drong ook 'een onzer nieuwere dichters in een zijner beste • ooigenblikken, om in hartstocht te roepen:

O Man van Smarte met do doornenkroon, O bleek bebloed gelaat, dat in den nacht Gloeit als een groote bleeke vlam, wat m'acht Van eindloos lijden maakt Uw beeld zoo schoon!

Glanzende liefde in een damp van hoon. Wat zijn Uw lippen stil, hoe zonder klacht. Staart ge af van 't kruis —• hoe lacht gij soms zoo zacht, God van mysterie, Gods beniindsten Zoon!

O Vlam van Passie in dit koud heelal! Schoonheid van smarten op deez' donkre aard! Wonder van liefde, dat geen stervling weet!

Ai mij! ik hoor aldoor den droeven val Der dropplen bloeds, en tot den morgen staart Hij me aan miet groote liefde en eindloos leed!

Hoe schoon is dat gezegd!

Schoon, o zeker!

• 't Is al schoonheid, wat u hier voor het oog wordt getooverd.

Maar hier hebt gij hot meest afdoende bewijs, dat men qp; die wijze Jezus als den Smarteman niet ziet.

Wanneer uit een huis de vlam'men slaan en op de bovenste verdieping verschijnt voor het raaim een vrooiw Met Ihangende haren en. wilde oogen en een zuigeling op' den arm en zij staat o-p het punt omi naar beneden te springen, dan k'omt het niet vol verrukking, van uw lippen: wat is dat schoon!, maar gij jjst, g; e hoort uw hart bonzen, 't is of ge 't besterft, ge durft niet kijken.

Er wordt in onze daJgten miet het beeld van den Sm^irteiman giekioketteerd.

Men schreit soms tranen van schoonheidsontroering.

Men staart vaak in qxiasi-devotie naar het bebloed gelaat, dat daar, ingelijst, hangt aan den wand.

En men vi-aaigt: is er een • schoonheid aan deze gelijk?

Maar de Smjartemian smeekt: komt, aanschouwt of er een smiart is gelijk Mijn smart!

Als niet de schooiiihieid van sma-rt, maar de werkelijke smart u lOntroert, dan kunt gij haast het kiTiis van Christus niet voor u trekken.

•Dan blijft gij niet brutaal staan als een onnatuurlijk kind, dat zich mtet de zigzaglijnen der geweldige bliksemen tegen grauwe wolken vermaakt. Maar dan Imaakt gij een beweging als wildet gij uw gezicht in. bei uw handen verbergen.

Dan kreunt ge: gruwelijk! gruwelijk!

Dan is de [kruispredilcing in het eerst voor u een penitentie.

Wat kunnen de onbekeerden haar genoeglijk aanhooren!

En wat kimnen wij in doodigheid van ziel er k'alm naai' luisteren!

Maar als de Sniarteniain Zijn innig-droeven blik als het ware , opi u riciht, dan wilt ge van Golgotha wegloop en.

Dan wilt ge volgen het voorbeeld van Petrus toen zijn Meester hemi aanzag bij zijn laatste verloochening.

En ge khielt aan den voet vain het kruis, niet met een: wat is dat alles schoon!, maar met een: Jezus, Uw verzoenend sterven, is-het rustpunt.van mijn hiart.

Helaas, wij beijveren ons te weinig om de smarten van onzen Heiland te peilen.

Wij meten Zijn ismarten af naar de onze.

Wij stemmen toe: de Zijne waren heviger, veel heviger.

Maar gij vergelijkt dan toch.

En hier is geen vergelijking m'ogelijk.

Och, spreek gij toch niet van smart!

Wat weten gij en ik eigenlijk van smart af!

Ik geloof u gaarne: gij hebt in uw leven reeds veel pijnlijke ondervonden.

Misschien m'oest wel het mes in uw vleesch worden gezet en bracht gij benauwde dagen door.

Misschien ging er imeer dan één zwaard door uw ziel.

Maar wie de laatste lijdensdalgien van zijn Goël in het (geloof imiee doormaakt, die durft van eigen smarten niet meer reppen.

Beluister het uit Zijn klachten, hoe er niet maai' wonden in Zijn ziel zijn geslagen, rhaar hoe Zijn ziel één wond is.

Hem werden niet , maar vele smiaxten aangedaan.

Het was bij Hem^ op het laatst enkel smart.

De verwikkende druppel, dien Hij ontving m'oest nog dienen, opdat Hij bestand zou zijn nog zwaarder te lijden.

Gij moogt wellicht lijder hleeten.

Hij was imeer dan Lijder.

Hij was Smiartemian!

Smarteman! Kunt gij de sm'arten berekenen, die tot in eeuwigheid over u zouden mioeten komen, had Jezus niet voor u geleên?

Kunt gij het gjetal verk'orenen berekenen, dat niemand tellen k|aja en dat Jezus kocht met Zijn bloed?

Welnu, als gij dan het onberekenbare vermenigvuldigt met het onberekenbare, dan zoudt gij de smarten van uw Heiland van verre benaderen.

Van verre, want dan zoudt gij kwantitatief - irifdrukken, wa.t kwalitatief door Hem werd geleden.

Wat blijven wij met onze lijdensbeschouwing' dan toch duizende mijlen van de realiteit van Gh'riBtus' lijden , af! "jf^f^; ^ "

Smarteman! , .

Neen, wat dat zeggen wil, laat zich niet onder woorden brengen.

Het .geloof 'vergunt het u het even aan te rakken. Doch ook slechts even.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen