UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN.

Den 22 Januari is te Dayton, Ohio, U. S. A. overleden Rev. Prof. James I. Good, D.D., I...E.Ü., professor voor de geschiedenis van de Gereformeerde Kerken aan het Centraal Theologisch Seminarie te Dayton.

Van zijn hand verschenen een tiental werken op het gebied der geschiedenis van de Gereformeerde Kerk in Duitschland, Amerika en Zwitserland. Een van zijn jongste werfden behoort tot het allerbeste wat over den Heidelbergschen Catechismus is verschenen. Hij stond in nauwe relatie tot de Presbyteriaansche Alliantie en was een der warmste vrienden van de Gereformeerde Kerken in Europa. De Hongaarsche 'Gereformeerde Kerk verliest in hem een groeten steun. Op hoogen leeftijd reisde hij nog naar Hongarije en de deelen van dat land afgescheurd. In Amerika bepleitte hij de belangen der Hongaren. Op' den terugtocht van zijn voorlaatste reis naar Europa, hadden Prof. Dr Grosheide en ik een conferentie met hem in de consistorie van de Schofsche Kerk' te Amsterdam, waarbij hij er met gloed en warme overtuiging op aandrong, dat wij ons toch niet langer zouden afzijdig houden van eene gemeensobappelijke actie ten behoeve van de verdrukte minderheden in Centraal-Europa. De niet groote en zeer levendige man maakte op ons een bizonder gunstigen indruk. In zijn werk oVer den Catechismus prijst hij dat belij'denisschrift aan, zooals ik dat nog nimmer las. Groot acht ik het verlies van dezen principiëelen man voor de gereformeerden in Amerika. In aansluiting aan wat wijlen Prof. Good deed voor Hongarije, wil ik er aan herinneren, dat in het verband van de Gereformeerde Kerk in de Vereenigde Staten thans twee en vijftig Hongaarsche Gemeenten' leven; in het Gereformeerde Kerkverband alleen evenveel Hongaarsche Gemeenten als in alle de overige Protestantsche kerkelijke "gemeenschappen tezamen. De Gereformeerde Kork in Amerika heeft haar gemeenten onder Duitschers, Italianen, Czechen en Hongaren. Ifc acht van belang dit niet te vergeten!

Rev. J. R. P'leming, D.D. de Secretaris van de Presbyteriaansche Alliantie, die er telkens bij onze Kerken op aandringt om zich bij haar aan te sluiten, die heel goed op de hoogte is van de moeilij'ke positie, waarin de Hongaarsche Gereformeerden verkeeren, welke zijn afgescheurd van het overig deel 'der Gereformeerde Kerk in het huidig Hongarije, schreef in de jongste aflevering van het orgaan der Alliantie een zeer lezenswaardig artikel over de uiterst moeilijke positie, waaronder de „minderheden" aldaar hun kerkelijk en staatkundig leven thans moeten leven. Van vervolging om des geloofswiUe kian in eigenlijken zin geen spra^ke zijn. Doch daar het kerkelijk leven in die landen zoo innig samenhangt met het nationa, liteitsgevoel en juist dit laatste onderdrukt en bestreden wordt door de ov'erheerschers, zoo raken de kerk en de school geducht in gedrang. Ook de school en de kerk hangen innig nauw samen, en daarom lijdt het schoolwezen nog het meest. In de kinderen des volks moet het Hongaarsch voelen en leven zoo mogelijk worden uitgeroeid. Hoe hard zal deze strijd zijn en hoe zwaar de druk, 'die weegt op de schouders van het ouder geslacht! De Heere beware het gereformeerde leven in Zevenbergen, Czecho-Slowakije en in Jugo-Slavië. Onze sympathie zij met onze broeders in 'hun lijden!

In een brief, dien i'k verleden jaar ontving van Ds Hamers ma uit de Gereformeerde Kerk van Zuid-Afrika, deelde hij mij o.a. mede, dat een van 'de groote problemen waarvoor men aldaar staat, het naturellen-vraagstuk is. Van de zijde der inboorlingen dreigt geen gering gevaar. De Nederla.ndsche Hervormde Kerk van Zuid-Afrika heeft onlangs te Johannesburg een vergadering saamgeroepen, waaraan afgevaardigden uit schier alle Christelijke kringen, die in Zuid-Afrika leiding geven, hebben deelgenomen, uitgezonderd de Roomschen. Men acht vooral als één groot voordeel te boeken, dat de foutieve meening, alsof de jMederlandsche Hervormde Kerk de opheffing van den inboorling zoude tegenstaan, voor goed dient te worden opgegeven na wat op deze vergadering is gebleken. Door de verhouding op kerkelijk gebied tot de inboorlingen ter sprake te brengen, vatte men een heet hangijzer aan. Met een overgroote meerderheid werd het beginsel uitgesprok'en, dat men absolute scheiding der rassen diende te verwerpen, terwijl de vrije ontwikkeling van elk ras volgens zijn eigen lijnen, doch in den geest van vriendschappelijke samenwerking, sterk werd bepleit. Ds D. S. B'othia presideerde de vergadering en de Aartsbisschop van Kaapstad begroette toar als eene „epoche machende" gebeurtenis, als het begin van een nieuw tijdperk.

De samensprekingen te Mechelen tussohen eenige-Anglikanen ©n Roomsch-Katholiefcen, onder leiding van kardinaal Mercier heeft in de Engelsche en Duitsche wereld veler verwondering gewekt. Ze zijn een uitvloeisel van de „eenheidsbeweging"^ op touw gezet in 1920 op' de kerkelijke vergadering te Lambeth. Het streven der Anglikanen doelt op nauwere vereeniging met de Lutherschen, met allerlei Dissenters in Engeland, met de Griek'soh-Ortho'doxen, en zelfs met de Roomschen. Gewoonlijk gaat het zoo, dat degene, die te veel zegt niets zegt, en dat hij, die het onderste uit de kan wil hebben, het deksel op zijn neus krijgt. De Schotten schrijven geruststellend, dat men niet te veel gewicht behoeft te hechten aan deze samensprekingen te Mechelen en laten het, dunk't niij, voorkomen als meer een persoonlijke onderneming van den aartsbisschop van Canterbury. De Episcopaalsche Primaat van Ierland waarschuwt dan ook', .dat, indien men ooit eenigen voet gaf aan den eisch van de Roomschen, dat men moet beginnen met den Raus te erkennen, er een scheurvan het hoofdeinde tot de voetzool zoude scheuren, door de Engelsche Kerk.

Het zal met de toenadering tot Rome wel niet zoo'n vaart loopen, doch de sterke voorstanders der „eenheidsbeweging" mogen toezien, welk' beginsel er in haar schuilt. Beginselen blijven nooit halverwege staan! Uitgewerkt zal worden vroeg of laat, wat in het beginsel schuilt. Het „liefhebberen" van den Aartsbisschop zal de eenheidsbeweging geen voordeel doen! Ons kan het niet spijten, dat de conferentie, van Mechelen een waarsehuwingsteeken is met het opschrift: niet al te hard rijden.

Onze jongelingsvereenigingen in de Graafschap en Bentheim hebben zich vereenigd tot gewestelijkte af deelingen. Er zit actie in! De stoot ging uit van ons land!

De Rijksouderbond, die twee millioen leden telt, heeft een gemotiveerd protest gericht tot den rijk'skanselier, in verband met de Rijksschoolwet. Het heeft vooral zijn bezwaren ingebracht tegen het roekeloos bestaan van enkele Staten in Centraal-Duitschland, die door partijpolitiek gedreven, de gewetensvrijheid van de Christenouders met voeten treden. Kinderen, die van school bleven op' den boete-en bededag, werden, als om groote zedelijke vergrijpen, van de school verwijderd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen