UIT DE BUITENLANDSCHE KERKEN.

Daar ik telkens weer terugkom op België èn in „Ue Reformatie" èn in „Het Gereformeerd Theologisch lijdschrift", dien ik nog één evangelisatie-arbeid te noemen, waarvan ik nog met geen enkel woord repte, ik bedoel het werk der Silo-Vereenigiag. Deze arbeid werd in 1880 gesticht door Ds N. de Jonge, in 1874 uit Nederland naar Brussel gekomen als predikant der \^laamsch-Hollandsche gemeente aldaar; na diens dood werd die voortgezet ouder leiding van Ds C. L. Laan en staat thans ouder die van Ds J. C h r i s p e e I s, predikant te Laken-Brussel. Wie dezen arbeid, die vóór alles onder de Vlaamsch sprekende vier millioen Belgen wordt gewerkt, wil kennen in zijn oorsprong, trachte te lezen Prof. Valeton's Levensbericlit over 13s De Jonge of anders het Bethel-Boek ter herinnering aan de inwijding der nieuwe Bethel-kapel op 16 September 1900. Ik ontleen mijn gegevens aan twee werkjes van recenlen datum, uitgegeven het eene ter gedachtenis van de eerste martelaren voor de Hervorming Hendrik V o e s en J a n v a u E s s c h e n en daarin het naschrift onder het hoofd Het Evangelie in Vlaanderen in onze dagen; het andere werkje is van nog jongeren datum en is in 't Engelsch geschreven, met de bedoeling het Angelsaksische ras op dezeo. arbeid attent te maken en in dien weg zijn finantiëelen steun te mogen ontvangen. Dit is goed gezien! Engeland en Amenka zijn evengoed schuldenaars van het België uit den eersteii tijd der Retcrmatie als Nederland. De historische studiën der laatste jaren hebben ons den weg leeren kennen die de uitgewekenen uit België zijn gegaan. Die uitgewekenen waren helden en heldinnen des geloofs, een heerlijk zaad door den adem Gods weggedreven en daarna gevallen in een bodem waarin het wortel schoot om rijke vruchten te dragen. Dit laatste boekje vangt aan met een bondige en zeer hartelijke aanbeveling van het Silo-werk door Dr D. A. Sloan, Director Methodist Mission in Europe, Brussels, Belgium, 5, rue du Champ-de-, Mars. Het is alsof de vollïeren om strijd een deel van hun schuld aan België wenschen af te doen en dat is een goed ding. Het Belgische volk bezit nog karakter-eigenschappen, die als zij geheiligd mochten worden door den Geest van Christus, zoo heerlijk zouden kunnen dienen tot-de verheerlijking van Gods naam. De arbeid van de Silo-vereeniging heeft in korte jaron een omvang gekregen, waarover men zich moet verwonderen.

Hij telt nu de volgende posten:

1. Brussel—Laken, een gemeente met Christelijke dagschool. Dit werk vierde voor een paar jaar zijn 40-jarig bestaan.

2. Brussel—Anderlecht, eene Evangelisatie.

3. Brussel—Schaarbeek, eene Evangelisatie.

4. Ronse in Oost-Vlaanderen, eene Evangelisatie met Clii'istelijke dagschool. Bijpost Oudenaarde.

5. Geeraai-dsbe-rgen in Oost-Vlaanderen, eene Evangelisatie met Christelijke dagschool. Bijpost Nederbrakel.

6. Aalst in Oost-Vlaanderen, ©ene Evangelisatie.

7. Aleenen in West-Vlaanderen, een© Evangelisatie.

8. Colportage-ai'beid en Evangelisatie over geheel het land vooral door openluchtvergaderingen op de markten.

9. Eene opleidingsschool voor Evangelisten.

10. Eene Drukkerij, waarop Bijbels en godsdienstige boeken gedrukt worden en twee weekbladen: het C h r i s t e 1 ij k V o 1 k s b 1 a d en de B 1 ij d e B o o ds c h a p, welke laatste wekelijks ten getale van 40.000 exempl. verspreid wordt in België, Nederland, Frankrijk, Duitschland, Noord-Amarika. Oost-en West-Indië. Deze arbeid heeft tlians ruim 50 personen in zijn dienst en moet zelf voorzien in al zijn geldelijke behoeften.

Ook in dit naschrift wordt een beroep gedaan op den steun van Nederland en Amerika, met herinnering; aan de duizenden martelaren die in België hun leven gaven voor het Evangelie.

Vooral het in 't Engelsch geschreven boekje „The Gospel in Flanders" is vol van aangrijpende verhalen van feiten uit den arbeid der Silo-vereeniging. Thans heeft zij:

8 stations met 9 evangelisten, allen tot bekeering gekomen uit de Roomsch-Katholieke Kerk. 3 lagere Christelijke scholen, met 8 onderwijzers.

Een opleidirigsschool voor Evangelisten.

Een uitgebreid colportagewerk, waardoor jaarlijks om de vijftig duizend Bijbels en Christelijke boeken worden verspreid.

Een drukkerij die veel werk doet.

Zij heeft haar stations tot in Duinkerken.

Ik onthoud mij thans van eone beoordeeling; ik ken te zeer alleen maar door lectuur dezen arbeid. Echter ik schreef daarvan volledigheidshalve, maar vooral om ook onder onze menschen de sympathie te wekken en te sterken voor onze kerken in België en door dit weinige de gedachte levendig te houden die zint op eene doelmatige en krachtige evangelisatie-arbeid onder de Vlaamsche bevolking; en dan zulk een evangelisatiewerk dat onze volle sympathie en onzen krachtigen steun kan ontvangen.

De lezers van „Do Reformatie" kunnen weten dat er in het Oosten van Europa verstrooide resten leven van een volk dat de zoogenaamde Christelijke grootmachten uit hebben laten moorden gedm-ende de bijna verstreken kwarteeuw van onze jaartelling. Geen Gladstone was er meer, die zijn sterke stem verhief tegen het uitmoorden van de Armenische natie door de Turken. Alleen zijn er Christenen te midden dezer machtige natiën geweest, die hebben gebeden en geleden met die armen. Meer dan eenmaal greep ik de gelegenheid aan te nijzen op het werk van de Duitsche hidpvereeniging tot Christelijke liefdadigheid in het Oosten, waaromtrent reeds jarenlang het gratis te lezen maandschriftje „Sonnen-aufgang" mededeelingen doet. Dit bla.adje is aan te vragen Franifurt a. M., Fürstenbergerstrasse 151. Door de mededeelingen in „Sonnenaufgang" gedaan, werd men in staat gesteld, eenigen indruk te ontvangen van het naamloos lijden van dit oude volk. Tevens kon men worden verkwild; door de gedachte dat er in Duitschland zelfs gedurende/ den oorlog nog zooveel mannen en vooral vrouwen werden gevonden, die zich gaven voor den allermoeilijksten en gevaarlijksten arbeid in het nabije Oosten!, vooral in Syrië, tot leniging van den nood, ter verzor-

ging en opvoeding van zooveel' weezen, en weduwen, beroofd van hun vermoorde ouders en mannen, en ter verbreiding van het Evangelie.

Men meende welhaast dat het den Turken was gelukt heel het Armenische volk uitgeroeid te hebben. Echter onder de meer dan één millioen Christenen, in de laatste' jaren uitgewezen door de ïurkea en die een schuil-en woonplaats hebben gezocht vooral in Griekenland en Bulgarije, heeft men ook nog verre over de honderd duizend Armeniërs aangetroffen.

Die zoekende liefde heeft hen. gevonden!

De vereeniging' van Frankfort, boven genoemd, heeft een van haar predikanten, die zeer lang in 'het Oosten. h, ad .gewerkt, uitgezonden tot een inspectiereis. Immers deze vereeniging had reeds gansche groepen ontdekt en heeft Joh. Ehmann uitgezonden tot nadere informatie. Deze doet van zijn reis in het blad van Mei—Juni een breedvoerig en bizonder oriënteeren, d verslag onder het hoofd: overzicht omtrent den toestand der Christen-vluchtelingen in Biulgarije en Griekenland en ons zendingswerk onder hen.

(Mukkig is die toestand veel beter dan voor een paar jaar.

Vooral in Bulgarije is werk-gelegenheid en kunnen velen hun eigen brood verdienen. Moeilijker is de toestand in Griekenland, omdat honderdduiaenden uitgewekenen en uitgewezenen onderdak en werk zoeken. De nood is dan ook daar .Jiet grootst. Velen worden gelokt naar Frankrijk, anderen denken aan 'Rusland. Het wakend oog der Christelijke liefde in Frankfort sluimert niet, maar volgt de vluchtelingen op hun gan.gen. De inspectie ontmoette vele Christenen, die door liet werk van genoemde vereeniging het Evangelie der genade hadden leeren kennen; menschen die men dood waande, doch allerwegen duiken ze weer op en komen weer uit hun verstrooiing te samen.

Zoo ziet men, hoe lonbillijk het is, de gruwelen, toegelaten door dusgenaamde Christelijke volkeren, der Christelijke Kerk te wijten en aan te voeren tot bewijs van de machteloosheid van het Christendom. Uit zulk redeneeren blijkt immer weer de diepe haat tegen de kerk van Christus. Waarom toch wordt niet gewezen op de alles overwinnende kracht en macht der Christelijke liefde, die de menschen, die het werk der Frankforter hulpvereeniging werken of steunen, in staat stelt tot dat allerinoeilijkst en allergevaarlijkst werk tot behoud van een wegzinkende en wegstervend© natie, wijl haar geen plaats noch leven worden gegund onder de halve maan?

Ons, die daarvan lezen, strekke het tot blijdschap; leere het niet te klagen en doe God prijzen Die ons nog van zulke wonderen zijner genade doet lezen of hooren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen