Recht en Liefde.

Van recht en liefde is hier sprake; van recht dat zicli in liefde voltrekt, en van liefde die het recht bemint.

Immers, de woorden „een iegelijk die de rechtvaardigheid niet doet, en die zijn broeder niet liefheeft", moeten aldus worden opgevat, dat het liefhebben van den broeder het kort begrip is van het doen der rechtvaardigheid. Het woordje „en", uit den. zin „en die zijn broeder niet liefheeft", bedoelt het voorafgaande nader te verklaren; de rechtvaardigheid doen heeft zijne hoofdsom en duidelijke openbaring in het hefhebben van den broeder.

Daarom is hier sprake van recht dat zich in • hefde voltrekt, en van liefde die het recht bemint.

Recht en Liefde, — hoe menigmaal heerscht er strijd tusschen die twee. Hoe dikwijls is de liefde oorzaak, dal wij aan h.? t recht te Icort doen. Ouders kunnen zich soms door de hefde voor hunne kinderen laten weerhouden om hen naar recht de straf toe te dienen, die zij behooren te ontvangen. En in den dagelijkschen omgang zijn wij .gedurig geneigd, de fouten in degenen, die wij liefhebhen zachter te beoordeelen, dan dezelfde fouten bij anderen. Voor het besef van velen 'ligt er eene tweespalt tusschen hefde en recht. Als Gods oordeelen op aarde gezien worden over de goddeloosheid der raenschen, dan hoort men menigmaal de wereld zeggen: „Is d.at nu een God van liefde? " 'Men schijnt het recht en de liefde, de liefde en het recht moeilijk met elkander te kunnen vereenigen.

Toch zijn ze in den 'Heere onzen God één. Van Hem, van Wien geschreven staat „God is liefde", wordt eveneens getuigd: „De Heer is recht in al Zijn weg en werk". Dat wij die twee dikwijls zoo moeihjk met elkaar kunnen overeenbrengen, en zij iierhaaldehjk als twee kruisende lijnen zich aan ons voordoen, — dat ligt a.an óns, aan de verwoesting van het beeld Gods in ons. Want liefde en recht zijn trekken van het Godsbeeld. Eenmaal lagen die lijnen bij ons in de schoonste harmonie. Maar ze werden geschonden, verwrongen, uitgewischt. En naar die geschonden en verwrongen lijnen beoordeelen wij nu den Heere, onzen God. En dan komen wij tot de slotsom, dat 'liefde en recht bij Hèm in" verwarring liggen, en hij ons in zuiverheid.

Als evenwel door herscheppende genade het Godsbeeld in ons weer aanvankelijk opgericht en bij den voortduur hersteld wordt, dan ontvangen wij daarin de gave om de heerlijke harmonie van liefde en recht bij onzen God weer te gaan opmerken.

En voor zoover wij in dit onvolkomen aardsche leven die overeenstemming nog niet ten volle zien, willen wij haar ootmoedig gel: )óven. Wij willen dan ook hiervan het woord a.annemen: „Wat Ik doe, weet gij nu niet; maar gij zult het na dezen verstaan".' En het wondere is dan, dat Gods kind hét recht gaat liefhebben. Dat recht Gods móge hem veroordeelen — tóch heeft hij het lief. Hij heeft de .schoonheid van dat recht gezien, en begeert er niets'van af te dingen; en hij krijgt er tegelijk oog voor, dat het liefde, énkel hefde was, waardoor de Heere hem dat recht bekend maakte en van dat veroordeelende recht hem overtuigde, üan 'wil hij in geen anderen weg gered worden, dan in den weg van recht; maar zijn blik wordt dan tegelijk gericht naar "de liefde, de groote zondaarsliefde Gods. En, — aanbiddelijk wonder — straks vindt hij de oplossing, de zahge oplossing op Golgotha, waar liefde en recht zich met elkaar verbinden. Aan het kruis van Christus zien wij het hoogste recht en de hoogste liefde zich aan elkander paren tot redding des menschen.

De Christen zie dan toe, dat hij het beeld zijns Gods vertoone.

Ook in die twee, — liefde en recht.

Die twee, — dat woord ontglipte onze pen.

Ach, dat we er eene streep door konden geven, en dit in stee daarvan schrijven: dit ééne, — liefdesrecht.

Dan, — zóóver zijn we nog niet.

We zullen wel eenmaal zoover komen.

Tn het R, ijk der heerlijkheid zal het beeld Gods volkomen hersteld zijn; 'daar zal geen ander recht zijn dan dat zich in liefde voltrekt, en geen andere liefde dan die het recht bemint en handhaaft.

Toon e de gemeente, toone elk Christen dan reeds in dit leven de beginselen van die heerlijkheid.

Er zijn er, die om récht roepen; vóór alles om récht. In kerkelijke-, in wereldlijke zaken; in den omgang met anderen; in conflict met hunne naasten: .— réchtI

Zij hebben gelijk; ook al da.alt mijne stem, als ik dit in mijzelven zeg.

Zou het evenwel niet goed zijn, indien zij nu en dan bedachten, hoe eenzijdig de mensch van zichzelven is; dat hij door al maar op het recht te turen, vaak de liefde voorbij ziet. Wie in het recht de hefde verzaakt, houdt slechts eene caricatuur van het recht over.

Recht zonder liefde is geen recht meer.

Er zijn er aan den anderen kant, die immer de liefde voorstaan. De liefde namelijk, zooals zij deze zich langzamerhand hebben aangewend te zien; als toegefelijkheid, verdraagzaamheid, liefelijke verbroedering.

Het is schóón, wat zij begeeren.

Laten zij zich evenwel herinneren, dat eene liefde die het recht krenkt, haar edelsten karaktertrek verloochent; en deze krenking zal zich straks wreken in nog ernstiger geschil dan. men poogde te bezweren. Ook 'hier geldt, dat liefde zonder recht geene liefde meer is.

Trachten wij dan 'deze twee — liefde en recht, recht en hefde — met elkaar te verbinden.

Dan zuhen we bemerken, hoe moeilijk deze verbinding is.

Slaar dat zal ons nederigheid leeren.

En de vrucht van 'deze nederigheid zal al aanstonds zijn, dat wij wat minder luid onze stem verheffen.

En wij zullen behoeftiger Golgotha beklimmen, om daar aan Jezus de schoone harmonie te zien tusschen recht en liefde, en van Hem wijsheid en kracht te ontvangen om in ons leven deze trekken van het beeld Gods te vertoonen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen