Sfeer en leer.

We moeten de leer zuiver houden", zoo zegt men.

„Gij met uw leer — zorg liever voor een goede steer", meent een .ander.

En met dergelijken strijd wordt in ieder geval de sfeer bedorven, terwijl uit het debat blijkt, dat niet ieder de leer zoo voortreffelijk vindt.

Merkwaardig is het, dat de Schrift zoo geea tegenstelling tusschen die twee kent.

Welk een „sfeer" was er bij _ de eerste christenen na den Pinksterdag. , .; ^, ; -\; , ^.; ,

En zij volhardden in de leer.'

Do sfeer i.s er, op grond van de leer. En de leer dekt de sfeer. En sfeer en leer leven heide, omdat ze echt zijn.

Waar de gemeente van Christus de leer loslaat, daar laat ze dus ook los de sfeer der eerste Christengemeenten.

Waar zij de sfeer niet meer acht is de geestelijke eenheid met de eerste christenen verbroken. Slechts waar het leven is naar het Woord, dat is naar de leer en in de sfeer der Schrift, is het échte leven.

En wij weten dat wel.

O, het kan wel eens een oogenblik bekoorlijk schijnen om bewogen te worden door wat „de gemoedelijke toon" heet, door wat de beweging des gemoeds is, terwijl het vaag klinkt, en zonder dat we er houvast aan hebben, aan ons voorbij gaat.

Onze menschelijke natuur weet daarin wel iets te vinden. De bewogenheid van het lieve inhoudlooze trekt wel eens. Anderzijds, er zijn koude, i verstarde, intellectualistische naturen, die er een verstandelijk genoegen in hebben, de waarheid als een dood lichaam uiteen te snijden. Die kunnen dê sfeer missen.

Maar de ziel wordt ziek indien we doen als de eersten, en ze verdort indien we doen als de laat sten.

Ons hart heeft behoefte aan de vastigheden des geloofs.

Wij moeten weten, omdat God tot ons spreekt; en we kennen den rijkdom der waarheid, die Hij ons wil geven te verstaan.

En dan kunnen we bewogen zijn.

Bewogen om de diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en . der kennisse Gods.

En dan leven we die bewogenheid uit.

We leven die uit in de liefde.

In de gemeenschap met elkander.

En in de gemeenschap met onzen God.

Dan worden we een liefhebbend en een biddend volk.

O, er wordt zooveel geklaagd over geestelijke doodschheid.

Er wordt gezucht over gebrek aan de réchte sfeer.

Zou 'took andermaal moeten worden gezegd:

^ijn volk gaat verloren, omdat het geen kennis

; eft? " 'üj^on ; 't; óok misschien kmïucn^zijn, dat we ons hart zoo weinig onder de tucht van de echte liefde brengen?

Laten we 't bidden: peere leer ons Uw Geest en door Uw Woord'.... door

Dan zijn we in de sfeer van de leer, en dan ontvangen we de leer in de sfeer waar het goed is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen