OPVOEDING EN ONDERWIJS

Over ons Nijverheidsonderwijs.

Door een paar vragen kwam ik dezer dagen in aanraking met ons Christelijk Nijverheidsonderwijs. Het is wel jammer, dat de zorgelijke tijdea waarin we met elkaar leven, ook de ontwikkeling van dit deel van het onderwijs remmen. Helsluit zich zoo mooi aan bij de praktijk van het leven. Heel ons onderwijs voelt de behoefte zich te richten op de maatschappij, moet langer hoe meer uit de algemeenheid van den staat gebracht worden tot de differenliatie van het maatschappelijke leven. En dat vinden we nu juist zoo mooi in het Nijverheidsonderwijs. Wel is het weer jammer, dat deze tak van onderwijs ook weer zoo sterk aangewezen is op steun van de overheid. Men ziet heusch geen kans, dit onderwijs zelf te bekostigen. Als gevolg van de overheidsbemoeiing kunnen we wel constateeren, dat het in zijn geheele inrichtiuig weer te duur gemaakt is, zoodat bij de armoede van onze regeering van thans van uitbreiding geen sprake kan zijn. Was hier moer het particulier initiatief geprikkeld en de particuliere zuinigheid betracht, dan konden we nu nog misschien wel verder komen.

Van onze tegenpartij moeten we nog al eens het verwijt hooren, dat een Christelijke Nijverheidsschool toch eigenlijk geen reden van bestaan heeft. Er bestaat toch geen Christelijk timmeren, geen Christelijk knippen, zoo voegt men ons min of meer spottend toe. En wanneer de vraag zoo gesteld wordt, dan kunnen wij dat onmiddellijk toegeven. We behoeven ons heusch niet te vermoeien, om duidehjk te maken, dat de techniek van deze vakken op beide soorten van scholen precies dezelfde kan zijn. Daar hebben we nooit onze kracht in gezocht; maar daarom heeft toch nog wel een Christelijke Industrieschool voor meisjes, een Christelijke Ambachtsschool voor jongens haar reden van bestaan. Een school is altijd meer dan het onderwijs, dat daar gegeven wordt. Een school ademt een bepaalden geest. Deze hangt voor ©en groot deel af van de personen, die er aan a, rbeiden, niet alleen van het onderwijs, dat daar gegeven wordt.

Wanneer 's morgens wordt begonnen met gebed, misschien met ©en bijbellezing voor de verschillende groepen leerlingen, dan heeft men daarmee den geest voor eiken dag reeds gesbempeld.

Laten we ook eens denken aan de wijze, waarop het personeel reageert op een ruw woord, op een vloek van een van de leerlingen. Hoe is de beschouwing over den arbeid? Uit ©en enkele uillating kan men al proeven, of die beschouwd wordt als een zegen Gods, waarvoor we ook verantwoordehjk staan, dien we ook onder Gods oog met alle nauwkeurigheid hebben te verrichten, waarover we dus niet gauw tevreden zijn bij onszelf, waarop we ons ook niet zoo gauw verheffen, wanneer hij wel gelukt. Zie, dat is dadelijk heel wat anders, dan dat de mensch^ bewust of onbewust, zichzelf zoekt in het werk, eigen glorie, eigen voordeel alleen. Te leeren arbeiden om Gods wil, dat is ook de les, die de Nijverheidsschool aan haar leerlingen moet leeren. En dat moet nu juist niet bij elk stukje werk gezegd worden. En dat "behoeft ook niet, als de geest van de samenleving op school maar staat in 'het teeken van die _gedachte.

Dat komt natuurlijk ook uit in de keuze der vakken voor algemeen vormend onderwijs. Daar zal men dan de Bijbelsche Geschiedenis niel bij doen ontbreken. Ook van de andere vakken geldt dan, ik denk hier aan taal, wat voor de vakken van de gewone lagere school geldt, in haar slof voor opstellen b.v., de inhoud houdt rekening met de Christelijke levens- en wereldbeschouwing.

Even kom ik nog terug op de Bijbelsche Geschiedenis, 't Wil mij voorkomen, dat men in de methode voor dat vak bij de oudere leerlingen maar niet zonder meer den leervorm van de lagere school moet overnemen. Deze oudere leerlingen moeten meer aan het werk gezet worden. Door vragen moeten ze er toe geprikkeld wordeUj den inhoud van de Heilige Schrift zich eigen te maken. Speciaal voor de Nijverheidsscholen moet, dunkt mij, nog al nadruk vallen op het leven en het bedrijf van de menschen, ons beschreven. Een vergelijking omtrent woning, kleeding, voeding rad het hedendaagsche kan alleszins leerzaam zijn. Op nog één punt en wel betrekkelijk de zuivertechnische vakken wil ik de aandacht vestigen.

Ook daarmee is het Christelijk karakter van onze Nijverheidsscholen gemoeid. Ik bedoel, wat de niode vaak voorschrijft inzake de kleeding. Een Nijverheidsschool moet met den tijd mee, natuurlijk. Ze kan niet achteraankomen in den snit van de kleeding. Maar zij ziet zioh grenzen gesteld. Zij durft „achterlijk" te zijn, wanneer het gaat over mouwlooze en j, rug"looze jurken, wanneer liet groote halsgat een onbeschaamde ontblooting veroorzaakt, of de jurk al te kort wordt.

Ik weet wel, we protesteeren vaak eerst, om later toch mee te gaan. Ik denk aan de dames op de fiets en — de kort geknipte haren. Maar we hebben toch nog wel allemaal voldoende zedelijk gevoel, om te weten, waar de betamelijke grenzen worden overschreden. "We mogen het elkaar niet moeilijker maken dan noodig is. En in dezen verwacht ik van de dames van onze Nijverheidsscholen den moed, om desnoods tegen den stroom in te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen