CORRESPONDENTIE MET RËV. HOEKSEMA.

Van Rev. H. Hoeksema te Grand Rapids, Mich., U.S.A., redacteur van „The St& ndard Bearer" ontvingen we een brief, dien we wegens de Kerst-en oudejaarsdrukte (ter drukkerij) eerst nu kunnen plaatsen (we moesten énkele nummers in 't voren drukken). Hier volgt het Stuk van Rev. Hoeksema:

Prof. Dr K. Schilder,

Ëedakteur, De Reformatie.

Hooggeachte Redakteur: —

Eën klein plaatsje in nw blad, dat ook ten onzent 'nog gelezen wordt, naar aanleiding van eene opmerking van Ds L. Doekes in het nummer van 2 Nov. 1946, zult U mij zeker niet weigeren.

Ik heb het oog op het volgende van de hand van bovengenoemden broeder:

„Het is de oude strijd, dien vnj hebben te voeren: de strijd om de vastheid en heiligheid van Gods verbondswoorden en verbondszegelen, om de klare helderheid van de vragen, die de ouders hebben te beantwoorden bij den doop van ieder kind in de kerk. Over die duidelijke beteekenis van Gods verbondsbeloften is door de synodale theorieën een rookgordijn gelegd. En dienzelfden mist zien we ook in vele uitingen van onze geestverwanten in het buitenland. Dat alles is al verdrietig. Maar het ergste is, dat men ons tot 'op heden heeft gesmaad en gebrandmerkt, omdat wij het hebben durven opnemen voor de heldere opmei kingen van Afgescheidenen als Wormser en Pieters (om van anderen, b.v. Helenius de Cock, maar te zwijgen)".

In een footnote bij het artikel lees ik: „Zoo b.v. bij Ds Hoeksema, doch ook bij zijn tegenstanders". Ik word dus ingedeeld bij die „geestverwanten in het buitenland", die een rookgordijn leggen over de duideHjke beteekenis van Gods verbondsbeloften.

Nu kan ik broeder Doekes wel verzekeren, dat wij niet behooren tot degenen, die de „vrijgemaakten" hebben gesmaad en gebrandmerkt.

Doch hierop heb ik het oog niet zoozeer.

Dat „rookgordijn" zit mij scheef. Het is juist niet mijn gewoonte om smoke sereens te leggen over da waarheid. En ik zou gaarne willen, dat Ds Doekes mdj een kans gaf om duidelijk te maken, dat, hetgeen hij ziet als rookgordijn en mist, niets anders is dan het klare licht van Gods Woord. Het kan immers ook zijn, dat wat iemand ziet als een rookgordijn, moet worden toegeschreven aan een cataract of staar van, zijn oog. Of echter het een of het ander waar is, kan' niet uitgemaakt worden door Wormser of Pieters, noch ook door onze Belijdenisschriften, die ons nu eenmaal geen duidelijke en volledige verbondsbeschouwing bieden, maar alleen door Gods Woord.

De algemeene opmerking van Ds Doekes biedt mij echter de kans, die ik zoek, niet. taat de broeder, inplaats van zulke algemeenheden, waaraan ïk geen houvast kan krijgen, dus man en paard noemem Laat hem precies zeggen, waar ik het rookgordijn gelegd heb, en uit de Heilige Schrift bewijzen, dat het metterdaad een rookgordijn is. Dan zal ik hem antwoorden. Zulk eene discussie zou ten clienste van de waarheid kunnen strekken, en onze onderlinge verstandhouding kunnen bevorderen.

Ik beloof tevens, dat ik onze discassie, zou Ds Doekes op mijn verzoek ingaan, woordelijk in het Engelsch zal weergeven in ons blad, Ihe Standard Bearer.

Ik twijfel er heelemaal niet aan, dat De Reformatie gaarne zulk eene discussie zal opnemen. Het gioote verschil tusschen de „synodalen" en de „vrijgemaakten" ligt immers daarii; , dat de laatsten „ongebonden" sdjn? Dat wil dus zeggen: er is 'alle ruimte voor broederlijke bespreking van de verbondskwestie.

Mag ik eindigen met mijn harteUjke groeten, amice Schilder, aan U?

H. HOEKSEMA,

Grand Rapids, Mich. U. S. A.

We hopen ds Doekes over dezen brief het antwoord te geven. Wegens zooeven genoemden hinder heeft ds Doekes nog niets gelezen van Rev. Hoeksema's briefje. Voor ons zelf volstaan we thans met volgende korte opmerkingen:

1. Dat Rev. Hoeksema met ons wars is van het leggen van rookgordijnen, is, ik weet zeker bij ds Doekes, en ook bij mij, buiten discussie.

2. Dat we ook in Amerika worden aangezien voor remonstrantsch (een insinuatie, die voor rekening ligt van een verlegen en nu in laster zich vergetende synodalistische clan) is een feit; ook uit den naasten kring van Rev. Hoeksema is me dat door een besten vriend zoowel van hem als van mijzelf zwart op wit geschreven, als ook zijn meening.

3. Rev. Hoeksema zou op de vragen der synode van 1944, aan mij gesteld, evenzeer als' ik NEEN geantwoord hebben. Want a) hij verfoeit haar „kerkrecht" ; b) hij b e s t r ij d t in zijn „De Geloovigen en hun zaad" de formule van 1905-1942; en de vraag der synode was, of ik beloofde NIETS te leeren dat NIET "TEN VOLLE in overeenstemming was met die formule. Zoo dwaas en dom of-gemeen om op DIE vraag „ja" te zeggen, zou Rev. Hoeksema evenmin als ik geweest zijn.

4. DAT is in geding. Niets anders. Wij hebben als kerken geen eigen verbondstheorie, geen eigen sacramentstheorie, geen eigen kerktheorie. Alleen de 3 formulieren. Ieder kan bij ons Heyns of Bouma of Hoeksema of Greijdanus of Schilder op bei)aalde punten bijvallen en op andere afvallen.

5. N a t u u r 1 ij k zullen we graag onzen vriend Hoeksema het woord geven en beantwoorden. We zien in zgn blad een christelijk protest tegen de andere amerikaansche organen, die zich zonder verstand hebben verkocht aan de V. U.-clan. Tot later dus.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen