HEILIGING IN ONVOLTOOID TEGENWOORDIGEN TIJD.

Timotiheus, door Paulus onderricht aangaande zijn leer-ambt, moet speciaal die ketterij als gevaarüjk zien, die de natuur veracht, in naam van „de genade". Er zullen er zijn, die b.v. het h u w e 1 ij k verbieden. Dat is maar „natuur", zoo smalen zij. Zij zelf vinden alleen „de genade" stichtelijk.

Maar Paulus zegt: een schepsel van God (wel te onderscheiden van hetgeen wij daarmee zoóal uitgehaald hebben) is nooit verwei-pelijk. Integendeel. Gods schepsel is altijd goed. Maar één van beide gebeurt er mee. Het zijn de Satanskinderen, die er hun handen aan leggen en het willen gebruiken tegen de door den Schepper daaraan gegeven bestemming in; 6f het zijn de kinderen des Geestes, die hun werk er mee doen en hun taak eraan volbrengen. En dan wordt het schepsel Gods „geheiligd". D.w.z. op zijn plaats gezet; zijn oorspronkehjke plaats; weer dienstbaar gesteld aan den Eigenaar-Architect van alle schepsel, d.w.z. aan God.

En die heiliging is nu niet een zaak van eeuwen geleden, b.v. van een proclamatie Gods uit lang vervlogen tijden. Neen, ze is een handeling in den onvoltooid tegenwoordigen tijd. Ze geschiedt in het dagelijksche verbondsverkeer tussehen God en de zijnen. Want ze voltrekt zich door het Woord Gods en door het gebed.

Door het Woord Gods. Hij spreekt daarin tot ons.

Door het gebed. Wij spreken daarin tot Hem.

Door het Woord Gods. Hij, de Architect, de Bouwheer van „dit alles", zegt ons daarin, wat Hij m^t zijn „schepsel" bedoeld heeft, wat zin en bestemming daarvan is.

Door 't g e b e d, die levende ontmoeting („enteuxis"). Wij, zijn bondgenooten, bidden daarin om de kracht, en den wil, die het maaksel van den Maker eianwendea overeenkomstig zijn gemaakt bestek.

En alzoo is het levende, praesente, dagelijksohe verbondsverkeer onmisbare voorwaarde èn oorzaak van de actueele heiliging der werkelijke natuur door de werkelijke genade.

Alleen zóó is'er goede sprake van heilige cultuur. Wat niet alzoo heiligt, is geen cultuur, doch een roof. Hoewel we toegeven moeten, dat roof ook tot roof-bouw kan komen. Maar om dien bouw moeten wij dien roof niet gaan vergeten. Vergeten, noch veront­ schuldigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen