Nieuw Oosterbeeksch palliatief

palliatief (II) Dat de tien compromis-stellingen een ernstige bedreiging vormen voo, r het werk des Heeren in de vrijmaking Zijner kerken, blijkt vooral uit de verhouding die men zich denkt te bestaan tusschen meerdere vergadering, ' we zeggen gemakshalve synode enkerkeraad. ^

Factisch en practisch stelt men de synode boven den kerkeraad. Feitelijk wordt de synode weer onder menschen de hoogste autoriteit in de

kerk. O neen, dat wordt zoo niet gezegd. U vindt dat nergens expressis verbis zoo uitgedrukt. Maar het is niettemin uitgangspunt en achtergrond van heel de redeneering.

Stelling 1 zegt: „Elke wettige beslissing van een kerkelijke vergadering is als zoodanig bindend, en behoort voor vast en bondig te worden gehouden, , d.i.: als rechtskrachtig te worden erkend. Mitsdien moet worden afgewezen het z.g. ratificatierecht der mindere vergaderingen en het recht van de tegen een wettig besluit bezwaarde partij, zich daaraan vooralsnog niet te onderwerpen " enz.

Nu neemt een synode ten aanzien van een bepaalde kwestie een beslissing. En ze zegt: die beslissing is wettig. Ook neemt een kerkeraad, vijf, tien, twintig kerkeraden nemen 'n beslissing in dezelfde kwestie, maar tegengesteld aan het synode-besluit. Beide instanties zetten dóór. Moet nu de synode wijken voor de kerkeraden of de kerkeraden voor de synode? Bij wie ligt nu het zwaartepunt, en wie heeft de grootste bevoegdheid?

Zonder twijfel trekt de synode, volgens de stellingenauteurs, aan 't langste eind.

Immers:

de kerkeraden hebben volgens hen géén ratificatierecht, d e beslissing wordt genomen niet door de kerkeraden, jtnaar door de synode;

raden, jtnaar door de synode; de „bezwaarde" kerkeraden moeten a, lles vennijden, waardoor zij de kerkelijke gemeenschap 'zouden kunnen schaden, behoudens „rustige bespreking van het geschil"; de synode mag voor haar gevoelen propaganda voeren in den ruim sten zin, althans voor hA a r worden geen beperkende bepalingen genoemd;

jie „bezwaarde kerkeraden" moeten zich dubbel bedenken, eer zij het conflict van Handel. 5 : 29 stellen; een waarschuwing aan het adres der synode om zich tooh te houden in alle handeling aan het Woord Gods, ontbreekt; alsof dus revolutie alleen of voornamelijk te duchten was van de zijde der „dissenters" en niet van den kant der synode; alsof 1517, 1834, 1886, 1942 niet sprekende bewijzen zijn van het tegendeel;

ook als een kerkeraad overtuigd is, dat hij zich niet schikken kan en mag, moeten de leden afstand doen van hun kerkeUjke diensten; dan moet die kerkeraad tooh wijken voor de synode; dan moet éérder de v a n God gegeven opdracht worden neergelegd, en den Heere gehoorzaamheid geweigerd, dan dat de synode in deze zaak van ondergeschikt belang (want het geldt immers, zegt stelling 9, 'n geval waarbij een kerkelijke breuk door het materieele geschil niet gerechtvaardigd wordt geacht) opzij zou gaan;

terwijl, ook als de „bezwaarde partij" gelijk heeft en het genomen besluit verkeerd is, maar hec wettig genomen is met meerderheid van stemmen, de „bezwaarde partij" er zich vooralsnog naar heeft te sphikken, het besluit heeft te aanvaarden en als rechtsgeldig te erkennen (pas gelezen jn „de strijdende Kerk" van 31 Dec. 1948, die het ovomam uit , jie Roeper" (van de hand van Dr Bos) waaruit dus blijkt, dat het woord wettig besluit twee beteekenissen heeft volgens Dr Bos: a) niet in strijd met Gods Woord en de K.O. (zóó de „Stellingen"); b) genomen met meerderheid van stemmen (zoo in „de Roeper"). Alzoo gaat ook in dit punt de synode vele kerkeraden te boven. Héél ver.

Ziet men nu niet, dat we op deze wijze weer wat de praktijk betreft, terugkeeren tot de toestanden, tot de Synode-manipulaties, die we hebben leeren haten en vlieden? Of men' er nu al bij zegt, of niet, dat de synode geen eigen macht bezit, dat de synodeleden op de synode zitten als afgevaardigden, niet als ambtsdragers — wat baat het, wat maakt het uit, als do synode toch weer aan de touwtjes trekt en blijft trekken, als ze feitelijk weer wordt wat een gezagvoerder was op een engelsch schip — o ja, zeker, én op het schip èn in de kerk moet men Gode meer gehoorzaam zijn dan den menschen — de gezag-voerder geeft zijn bevel, en de aanwezige officieren herhalen aanstonds: aye, aye. Sir! (ja, ja. Mijnheer), en voeren gehoorzaam het bevel uit.

In het boekje: „De weg tot eenfleid en gehoorzaamheid" had Dr F. L. Bos ons nog slechts voor korten tijd duidelijk gemaakt, dat het besluit uit Handelingen 15 heelemaal niet geweest is het besluit van een meerdere kerkelijke vergadering. En dat het door de kerken bij onderling goedvinden verleende gezag nimmer zoover mag gaan, dat de autoriteit van de plaatselijke ambtsdragers, die rechtstreeks door Christus is verleend, daardoor wordt verdrongen (bl. 45). Maar wat houdt hij ons nu voor? Ach, het door Christus verleende gezag moet het veld ruimen en opzijgaan voor het door menschen verleende gezag.

Nog een enkel woord over dat laatste soort gezag.

Kan een kerkeraad zijn van Christus ontvangen gezag overdragen? Wie geeft daartoe het recht? Gods Woord ? Allerminst! En dan nog wel zóó, dat het aan menschen ontleende gezag staat boven het 'door Christus gegeven gezag. Immers, neemt een synode 'n besluit, dan mag een kerkeraad alleen maar zeggen: neen! het strijdt met het duidelijke (wat een machtsuitbreiding voor de synoden!) Woord van God. Dus: het st rij den van het besluit met Gods Woord moet duidelijk zijn; van de overeenstemming met het Woord van God wordt niets gezegd, aJlerminst, dat die overeenstemming duidelijk moet zijn. De bevoegdheid van den kerkeraad boven die van de synode wordt formeel niet geloochend, m^ar materieel te niet gedaan. Een gezelschap gezanten, dat de r e - geeringen ringeloort!

JE8 maar, de K.O. dan?

Zijn daarmee de 10 stellingen niet in overeenstemming?

Daarover een volgend maal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen