Muus Jacobse:„Het Kind" en andere gedichten. J. H. Kok N.V., Kampen. 1949. Geb. f3.90.

Boekbespreking

De bundel „Vuur en Wind", geschreven tijdens de jaren der bezetting, bevatte heel goede gedichten. Het leek alsof Muus Jacobse's vers een vernieuwing had ondergaan. De kleine bundeltjes die daarna verschenen losten echter deze belofte niet in. Het waren meest

oudere gedichten, in nieuw verband. Ook deze nieuwe bundel bevafa als zoodanig niets nieuws. Wel zijn het voor het grootste deel tot dusver onuitgegeven verzen, gedicht in de jaren 1942—1945, hun geest is echter de oude. Een groot talent bezit Muus Jacobse niet, hij weet en zegt 't zelf; hij is echter eerlijk en kan een zeer gevoelig vers schrijven. Liefde is het hoofdthema van zijn gedichten. Eert uw vader en moeder, vraagt hij den kinderen, ook al zijn ze nog zoo slecht. Eens zullen ze zelf vader of moeder zijn en dan zullen ze begrijpen. Over ons allen, al zijn we nog zoo voornaam, zal eens de geschiedenis oordeelen, en ten slotte zullen wij staan voor Gods aangelicht, als Zijn zondige kinderen, met de bede:

' Al wat mijn handen en mijn tong misdeden, Sta onverborgen voor Uw aangezicht, En al 't verleden worde eeuwig heden, Als het mag opstaan in Uw god'lijk licht!

Deze dichter der liefde, is doodsbang voor het dogma. Hij waardeert; Calvijn om zijn ijver voor Gods eer, doch mist de liefde.

Maar achter vlammende eeuwen zien wij vaal Het koud en strak, angstig moiïumentaal Dreigend systeem, en huiveren ervan.

Muus Jacobse heeft wel een eigen toon in het kleine koor onzer hedendaagsche protestantsche dichters. Zijn dichterlijke vlucht gaat niet hoog, hij kringelt te veel boven hetzelfde terrein. Nu is hij naar Indië vertrokken en blijkbaar heeft hij eerst het goede uit zijn oude portefeuille nog willen spuien. Inderdaad zitten hier verzen tusschen, die tot het beste behooren van wat hij tot dusver publiceerde. Met de werkelijk Ulustreerende teekeningen van Henk Krijger is een m.ooi bundeltje gevormd. Zal Indië den dichter straks inspireeren tot een forscher geluid? Al. lang is Muus Jacobse gebleven een dichter van grooter verwachting; of zou deze bundel dien hij als afscheid aan Holland achterlaat, zijn laatste zijn? Het zou jamtmer zijn, want ondanks de gebreken die zijn verzen aankleven, is hij dikwijls een sympathiek dichter, kinderlijk vroom en kinderlijk van eenvoud.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen