GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Kracht Gods

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kracht Gods

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het evangelie een kracht Gods tot zaligheid. Rom. 1 : 16.

In de Schrift worden de woorden „evangelie" en „belofte", ofschoon wel onderscheiden, toch vaak in ongeveer dezelfde beteekenis gebruikt. De belofte is, als men nu precies wil afbakenen, een boodschap omtrent den te geven, het evangelie omtrent den gegeven Middelaar. Mogen de woorden door en in elkaar loopen, toch ligt er, zóó gezien, wel eenig onderscheid; al kan men de termen niet van elkander scheiden.

Dit evangelie wordt naar zijn inhoud, ook wel genoemd: eer, — gezonde leer (of: ezonde woorden):1 Tim. 1 : 10; 6:3; 2 Tim. 1 : 13; 4:3; Titus 1 : 9; 2:1; vgl. 1 : 13; 2:2. Het is dus een doctrine. Een bepaalde gedachten-inhoud, die kan worden „ontvangen" en „overgegeven", overgedragen in woorden.

Die naam „doctrine" is voor vele van onze tijdgenóoten een hoogst«ongewenscht woord: ze vinden, dat „openbaring" een gebeuren is in involtooid-tegenwoordigen tijd, en dus niet een gebeuren dat ook al gebeurd wezen kan; men gelooft wel, dat er inspiratie is, maar niet aan de ge-inspireerd-heid. Daarom kan de openbaring ook geen vasten „neerslag" achter zich laten, geen residu, geen doctrine. „Leer" is vlak menschenwerk; geen kracht; kracht is alleen Gods Woordin-het-„oogenblik" van zijn spreken! Hoe geheel anders evenwel spreekt Paulus, die met één slag dit alles op zij werpt, als hij poneert, dat die doctrine, die gedachten-inhoud, gezond is en gezonde woorden spreekt. In geen enkel oogenblik is de christologische bood­ schap, de inhoud der openbaring, een stukje „leerstellig" onderwijs, maar kwam God tot den gevallen mensch met een belofte. Een belofte evenwel moet concreet wezen; alleen als ze concreten inhoud geeft, kan ze worden geloofd; men kan immers geen „ideeën", doch slechts beschreven inhouden „aannemen", oftewel gelooven. Daarom is het oogenblik, waarop God een begin maakt met de openbaring van een bepaalde werkelijkheid of realiteit, tevens het moment, waarop die werkelijkheid zelf een aanvang neemt; openbaring is immers niet de overdracht van een bloote .doctrine, desnoods voor niet-geïnte); esseerden, terwijl dan de openbarende God zelf zich niet ervoor zou interesseeren, óf de hoorder van zijn spreken zich voor den inhoud daarvan wél interesseert. Neen: Hij maakt al een begin met het beloofde, zoodra de belofte geschiedt. Vervulling in den zin van: vól-making va: n de beloofde realiteit, dié komt later; maar de aanvang der belofte is meteen aanvang der beloofde zaak; ook van de belofte geldt: Hij spreekt, en het is er. Hij gebiedt, en, het staat er; al staat het er niet dadelijk in zijn volkomenheid.

Het is duidelijk, dat op dit standpunt een strengbegripsmatige onderscheiding van „evangelie" en „belofte" niet vol te "^houden is. De belofte zelf was al eu-aggelion, evangelie, goed klinkende boodschap, en meteen goed-wérkende boodschap.

Men behoeft ons van barthiaansche zijde heusch niet op te houden met de min of meer als critisch of eriticistisch voorgedragen „theologie", dat openbaring een , , geschieden" is. Dat wisten de gereformeerden al eeuwen lang. Maar terwijl de barthianen beweren: penbaring is geschieden, en daarom kan ze geen doctrine, geen te fixeeren en gefixeerde doctrine zijn, daar zegt Paulus juist in de pastorale brieven, en ook in Rom. 1 : 16: penbaring is inderdaad geschieden; want: krachtig" en „werkzaam" en nimmer „ledig" — d.w.z. nimmer zonder resultaat — „tot Hem wederkeerend" (Jes. 55 : 11) gaat er telkens een Woord Gods uit, dat steeds weer een zeer bepaalden inhoud heeft; en die inhoud is eiken keer een samenhangende inhoud; en die samenhangende inhouden, nu eens van dit, daarna van dat Woord Gods, kunnen. temeer wijl ze ook onderling als gezonde woord e n (explicatie van het ééne Woord) samenhangen, worden beschouwd als „doctrine', als „leer"; een leer, die gepredikt wordt, een leer, die verstaan wordt, een leer, die ook wel wetenschappelijk uitgedrukt worden kan, voorzoover de geloovige denker daarin slagen kan. Niet maar één mysterie, niet slechts één énkele verborgenheid, doch een veelheid van mysteriën, een reeks van verborgenheden immers heeft God geopenbaard. Mysterie blijft alle geopenbaarde inhoud in zooverre, als niemand de laatste gronden ontdekken, de diepste bodems bereiken, de verste doeleinden blootleggen kan. Maar omdat God, die groote Paedagoog, tot ons spreekt in ónze taal, en zich bedient van ónze begrippen en kategorieën, en omdat voorts al zijn openbaringsinhouden uit zijn ééne goddelijke wijsheid opkomen, en van éénzelfden vaste'n en onveranderlijken raad de ontvouwing zijn, en nimmier elkander tegenspreken, daarom kan die immer wassende, en toenemende inhoudenreeks op allerlei wijze worden verstaan. Verstaan kan ze worden door den eenvoudige», die, ook zonder eenige „geleerdheid", geloovig aanhoort wat Hij spreekt of laat verkondigen. Verstaan kan ze worden ook door den man, die wetenschappelijke uitdrukkingsvormen zoekt, en daarom den geopenbaarden inhoud in den vorm eener wetenschappelijk mtgedrukte „doctrine" straks begint samen te vatten en weer te geven. Het „geschieden" der openbaring is dus dit, dat uit Gods binnenste gedachten, overeenkomstig zijn heiligen wil, werkelijkheid-van-God ons gezegd en alzoo meegedeeld wordt. Zeggen is en wórdt meer en meer: érken; het wordt niédedeelen; de ontvangst van het meegedeelde wordt ook zelve door den Spreker met Icracht bewerkt. Zou dat geen „geschieden" zijn? Er is een tweevoudig geschieden: en voortschrijdend geschieden van het heil, èn een voortschrijdend geschieden van de openbaring van het heil. Heilsgeschiedenis alzoo, èn openbaringsgeschiedenis. En beide zijn, om zoo te zeggen: rechtlijnig"; een van kracht tot kracht en van minder tot meer voortgaan, in het kader van den tijd, van den handelenden; en van zijn aangaande dat handelen openbaring verstrekkenden God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 augustus 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

Kracht Gods

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 27 augustus 1949

De Reformatie | 8 Pagina's