Buitenland.

Dnitschlatïd.

Een advies van de fa­ Straa tsburgsch e The^ologische culteit.

De predikant Ziegler zond eenige maandeti geleden een geschrift in het licht, getiteld: »de historische Christus», bevattende vijf voordrachten die hij bij verschillende gelegenheden gehouden heeft. Het kerkbestuur, waaronder hij als predikant van Liegnitz ressorteert, riep hem daarover ter verantwoording, want uit zijn geschrift bleek het dat hij beoefenaar is van de z.g. moderne critiek.

Daardoor in het nauw gebracht heeft hij zich gewend tot de Straatsburgsche Theologische faculteit, met verzoek om advies. En dit lichaam, van oordeel zijnde dat de zaak niet alleen pastoor Ziegler gold maar de geheele Protestantsche wereld in Duitschland, heeft zijn «Gutachten» in de wereld gezonden.

In dit advies wordt er met nadruk opgewezen dat het door Ziegler ingenomen standpunt door velen wordt gedeeld en wel door personen die dogmatisch en kerkrechtelijk zeer van elkander verschillen, zoodat de schrijver met zeker recht spreken kon van «resultaten van het wetenschappelijk onderzoek». De Straatsburgsche hoogleeraren in de godgeleerdheid wijzen er dan op dat men bijna algemeen in Duitschland op dezelfden weg wandelt, waarop een Ziegler zich bevindt, al is het dat velen nog zoover niet gekomen zijn op den baan der ontkennende critiek, als de predikant van Liegnitz.

Het aantal theologen dat in Duitschland geen critiek wil uitoefenen op den Bijbel, maar toestaat dat Gods woord over hen critiek oefent, is zeer gering en telt haast niet mede.

Is in dit opzicht het advies der Straatsburgsche faculteit sterk, zwak is het wanneer het gaat betoogen, dat haar beschermeling de voordrachten niet uitgesproken heeft van den kansel. Dit beduidt al zeer weinig. Alleen zou dat een verontschuldiging kunnen zijn, wat betreft den vorm van hetgeen Ziegler in het licht gaf. Het spreekt van zelf, dat men in een populaire voordracht een vrijer vorm gebruikt, dan men bezigt wanneer men voor de gemeente het Woord Gods verkondigt. Maar zoowel op den kansel als van den katheder behoort de Evangeliedienaar een prediker van den Christus der Schrift en niet een bestrijder van Gods Woord te zijn. Zonder het te willen geeft de faculteit in haar advies te kennen, dat óf de uitgesproken gevoelens gevaarlijk zijn voor de gemeente, öf althans niet in de kerk op hun plaats zijn.

Het benieuwt ons zeer hoe het betrokken kerkbestuur verder met Ziegler handelen zal In elk geval heeft het kerkbestuur getoond, dat het de verwoesting der gemeente niet lijdelijk wil aanzien.

Rnsland. V

Vervolging van Lutherschen Verdrijving van Joden.

De berichten uit Rusland worden steeds treuriger. Wat zal het einde zijn ? Wij vreezen dat wanneer de regeering op den ingeslagen Wrjg voortgaat eene revolutie voor de deur staat, die in vernielende kracht, die welke in Frankrijk voor meer dan een eeuw plaats greep, ver achter zich laten zal. De regeering jaa.CTt juist die burgers, tegen zich in het harnas, welke den besten steun bieden aan het gezag, omdat zij belijden dat alle macht in God zijn oorsprong heeft. De Lutherschen in en buiten de Oostzeeprovinciën, de steendisten, stille burgers die God willen dienen naar hunne conscientie, worden steeds meer vervolgd.

Dat men de actie om van regeeringswege de bewoners van Rusland in de armen van de Grieksch-orthodoxe kerk te drijven, niet opgeeft maar steeds krachtiger doorzet blijkt uit het volgende:

In het gouvernement Samara in het Wolgagebied kwamen zich voor 30 jaren een aantal Lutherschen, die uit Estland afkomstig waren, vestigen. Enkelen waren tot de Grieksche kerk »bekeerd" geweest, d. w. z. zij hadden toegegeven aan den drang van agenten der regeering om hunne kerk vaarwel te zeggen. Wanneer men weet welke beloften betreffende uitwendige voordeelen aan de Lutherschen gedaan werden, wanneer zij tot de orthodoxe kerk overgingen, kan men begrijpen dat velen zich lieten overhalen. Doch ver van hun vaderland, dus ook ver uit het gezicht van de mannen • die hen hadden weten over te halen om' tot de Grieksche kerk over te komen, keerden zij tot de Luthersche kerk terug. Nadat zij nu 10 jaren lang den dienst van Luthersche predikanten gevolgd hadden, hunne kinderen in de Luthersche kerken waren gedoopt enz. enz., gevoelden zich deze lieden gelijk vanzelf spreekt, als Lutherschen. Doch men beging de onvoorzichtigheid aan een pope of pastoor van de Grieksche kerk (een renegaat uit Estland), die in hunne buurt voor de Grieksche kerk wierf, het een en ander uit hun verleden mede te deelen.

Deze ging nu in den vorigen herfst 550 zielen voor de Grieksch-orthodoxe kerk opeischen, terwijl er nog maar 12 van de kolonisten die voor T, O jaren uit Estland kwamen, in leven zijn. Volgens den pope waren die 550 menschen op.een heimelijke wijze van de Grieksche kerk ontfutseld. Zij weigerden echter om zich weder bij de Grieksche kerk te voegen. Toen ging men een anderen weg inslaan. De chef van het gouvernement wist van den Lutherschen predikant Meier een stuk te verkrijg& n, waarbij hij verklaarde dat de 550 personen waarop de Grieksche kerk aanspraak maakte, niet meer tot de Luthersche kerk behooreni Dit strekt dezen leeraar zeker niet tot eer; doch men zie niet over het hoofd welke vreeselijke straffen een Luthersch predikant wachten, wanneer hij menschen tot de Grieksch orthodoxe kerk behoorende, tot de heilige sacramenten toelaat of als leden zijner gemeente aanneemt.

Hij had zich kunnen beroepen op het consistorium van Moskou, schoon ook dat kerkelijk lichaam weinig invloed op de Russische regeering kan uitoefenen. De 550 Lutherschen weigeren echter volstandig, om weder tot de Grieksche kerk terug te keeren, en zijn nu zonder geestelijke verzorging.

Ook tegen de Joden woedt de Russische regeering, achtereenvolgens moeten zij allen het land uit. Den 2den Mei, de vooravond van het Grieksche en Joodsche Paaschfeest, des middernachts begonnen te Moskou de huiszoekingen bij de Joden, om te weten of hunne passen in orde waren. Zij die op hunne passen waren aangeduid als het recht te hebben om in Moskou te wonen, kregen een uitstel van drie dagen. Alle andere Joden werden naar de woonplaats hunner ouders, soms in het hart van Rusland verwezen; in vele gevallen werden niet ingeschreven kinderen daarbij van hunne ouders gescheiden. Velen vluchtten in de bosschen, die in de nabijheid van Moskou gevonden worden; anderen verkochtten hunne meubels en andere-goederen voor een spotprijs, terwijl anderen ze verbrandden, geen kans ziende ze te gelde te maken-

In de synagoge smeekte men om uitkomst. De groote synagoge zal weldra te koop gepresenteerd worden. De handel staat zoo goed als st'I. Dagelijks worden honderden wissels voor de handelsrechtbank geprotesteerd. De kroon wordt op dit werk van ongerechtigheid gezet, doordat men rijke Joodsche bankiers gerust liet zitten, terwijl men juist hen beschuldigt van het Russische rijk en de Russische maatschappij veel schade te hebben berokkend! Zou men de verdrijving der Joodsche bankiers niet aandurven, met het oog op te sluiten geldleeningen ? Het is toch van algemeene bekendheid dat de Europeesche geldmarkt beheerscht wordt door Joden. Het zou ons niet verwonderen, dat, al liet men de Joodsche geldmannen in Rusland ongemoeid, deze toch partij zullen trekken voor hunne stamgenooten.

In Engeland kwamen alleen te Londen in de laatste 6 maanden 13, 000 Joden, die uit Rusland verdreven werden aan, waarvan 80 pCt. niet een penning bezat.

Op den duur kan het buitenland al deze verdrevenen, zonder middel van bestaan zijnde, niet opnemen. Er komt een zwaar oordeel over Abraham's nakroost naar het vleesch, en Ruslands keizer brengt een oordeel over zijn land.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen