Gemengd nieuws.
De Moravische broeders tellen in Bohème, hun bakermat, slechts 552 leden, die tot twee kerken behooren. Zij trachten in den laatsten tijd dit getal uit te breiden, doch ondervinden daarbij heel wat tegenstand van de zijde der overheid. Het is bijvoorbeeld aan bijbelcolporteurs verboden ook maar het kleinste tractaatje direct aan de menschen te verkoopen. Willen zij bijbels of godsdienstige lectuur onder de menschen brengen, dan moet dit geschieden door bemiddeling van een boekhandelaar. Aan een man werd een boete opgelegd, omdat hij , , ., een Nieuw Testament aan een buurman geleend had.
Te Napels zijn de vrije scholen, van Protestanten uitgaande, door de overheid gelijk gesteld met dezulken die door de overheid onderhouden worden.
Het bewijs dat men de lessen aan een Evangelische school gevolgd heeft, geeft voor de overheid dezelfde rechten als dat wat uitgereikt wordt bij het afloopen van den cursus aan de openbare scholen.
Tegen het rooken. De vereenigde Presbjteriaansche Synode in Amerika heeft in hare vergadering van 25 Mei-l Juni besloten, een drieledig voorstel aan het oordeel van de Presbyteries of kerkeraden te onderwerpen. Dit luidt aldus: r. Het gebruik van tabak is zondig en daarom onbestaanbaar met de Christelijke belijdenis. (? ) 2. Omdat het gebruik van tabak bijzonder aanstootelijk is in ambsdragers der kerk, zal niemand geordend worden tot het ambt van ouderling of diaken, die niet beloven wil zich te zullen onthouden van het gebruik van tabak.
3. Geen student in de Theologie zal toegelaten worden te prediken, en geen toegelatene zal geordend worden, tenzij hij belooft, zich te zullen onthouden van het gebruik van tabak.
Nu is in de vereenigde Presbyteriaansche kerk van Noord-Amerika dit drieledig voorstel wel nog niet aangenomen, maar het teekent toch dat eene synode een dergelijk voorstel aan de kerkeraden zendt. Genoemde Synode schijnt in de laatste jaren zeer tegen het rooken gekant te zijn. Reeds in '88 en in '90 had die vergadering zich uitgesproken tegen het gebruik van tabak in eiken vorm.
Het is treurig wanneer men weet dat in dezelfde gemeenschap vrijmetselaars worden toegelaten en men de rookers zoekt uit te drijven. Over het algemeen kan men opmerken dat de leer in vele Presbyteriaansche kerken aan het verslappen is, doch daartegen wordt zeer flauw gereageerd.
Men maakt gebod op gebod en regel op regel in zaken waarin de schrift den menschen vrijheid geeft, maar dat de grondstukken der Gereformeerde leer worden ondermijnd en geloochend schijnt geen bezorgdheid te wekken. Een Ascese van kleingeestigen aard schijnt de godsdienstige menschen, helaas niet alleen in N.-Amerika, meer te bekoren, dan de overlegging van de verborgenheden des geloofs. De mug uitzijgen en den kernel doorzweigen! In Engeland gaat men naar wij vreezen, hetzelfde spel spelen. De vraag wordt daar besproken of een predikant wel rooken mag. En dit in een tijd waarin zooveel ernstige vraagstukken aan de orde zijn!
De heer Stead deelt in zijn Review of Reviews mede, |hoe de groote staatsman Gladstone, in de laatste maanden van zijn lijden, zeer verheugd werd, door de mededeeling, dat zijn kleindochter, een schoon meisje van twintig jaar, haar voornemen had te kennen gegeven om zich aan de zaak der zending te wijden. De stervende staatsman verheugde zich in de gedachte, dat zijn kleindochter het goede deel had gekozen. Niets was voor »den grooten ouden man" grooter, dan te leven voor de prediking van Christus en dien gekruisigd. In zijn laatste dagen kwam hij altijd met triumfeerende vreugde daarop terug.
Men maakt in Engeland voorbereidselen voor eene groote demonstratie tegen de romaniseerende richting in de Anglicaansche kerk. Daaraan zullen zoowel leden dier Anglicaansche kerk deelnemen, als leden van de Nonconformistische of vrije kerken.
Men beweert, dat door de oppositie tegen het Roomsche streven van zoovelen, de prediking van velen meer dringend, meer op den man af is geworden.
WEinneer men nu maar niet van Scylla op Cherybdis valt, door van onschriftuurlijke objectiviteit te vervallen tot even onschriftuurlijke subjectiviteit.
Dat Nonconformisten gaan betoogen tegen het romaniseerend streven van Anglicanen, is zeker niet af te keuren; indien zij daarbij blijven op het terrein van de politiek. Uit een politiek oogpunt is het gansch verkeerd, dat een kerk die leeft van den Staat, met de wetten van den Staat den spot drijft.
Daarop wijzende, nemen de Nonconformisten een sterk standpunt in.
Eett levensteekenf Er zijn van 14—16 November conferentiën van Orthodoxe protestanten van de Midi te Mazamet in Frankrijk vergaderd geweest.
Op het agendum van 15 November stond geschreven : «Voorlezing en bespreking van het referaat van den predikant Gautier van Alengon, over het onderwerp : «De doop, volgens Calvijn.» Om critiek uit te brengen over dit referaat was de hoogleeraar Maury van Montauban aangewezen. Zou men in Frankrijk waarlijk gaan beginnen met het bestudeeren der leer van Calvijn? Zou men weer gaan vragen naar de oude, beproefde, belaas verlaten paden? Wij hopen het. Zoo nu en dan zijn er van die teekenen welke doen verwachten dat er in Frankrijk een beginsel is van het laten varen van de «vermittelüngs theologie». Maar telkens bleek het dat die verschijnselen waren als die van een vroeg opkomende dauw. Mocht hetgeen we hierboven mededeelden zijn, als een wolkje van eens mans hand, dat een overvloedigen regen, na zooveel dorheid en droogte, voorspelt.
De Chretien Fran< ; ais deelt een brief mede van den abt Claveau, pastoor van de gemeente Pocé, in de diocese van Tours, waarin hij aan zijn bisschop mededeelt, dat hij de Roomsche kerk heeft verlaten.
De aanleiding tot dezen stap is geweest, dat hij beschuldigd werd van kettersche gevoelens. Laat ons hopen dat de overgang van den abt Claveau een aanwinst voor het protestantisme zijn zal. De pastoors die de Roomsche kerk verlaten, willen weten sedert eenige maanden waarheen zij zich kunnen begeven.
Er is, gelijk wij reeds mededeelden, voor hen een tehuis gesticht, waar zij voorloopig een onder dak hebben.
De heer Frank Thomas, agent van de vereeniging voor Evangelisatie van Geneve, die een goeden naam heeft èn als prediker èn als conferencier in de Fransche protestantsche wereld, heeft zijn ambt van hulpprediker bij de nationale kerk van Geneve nedergelegd. De redenen die hem tot dien stap leidden zijn: Hij wilde om het Evangelie te verkondigen, meer de vrije hand hebben, en de abnormale toestand van de nationale kerk van Geneve. Als men weet dat men lid is dier kerk, enkel en alleen door geboorte en dat het verkiezen van predikanten enz. plaats heeft door stemgerechtigde leden, ook al openbaren zij zich als vijanden van den Christus, dan kan men het begrijpen, dat de heer Thomas de nationale kerk niet langer wilde dienen.
Of hij echter tot de vrije kerk van Geneve is overgegaan, weten wij niet.
De Fransche roman-en tooneelschrijvers gaan onderwerpen behandelen ontleend aan den worstelstrijd voor de reformatie. Victorie Sardou gaf in zijn «Patrie» een roman waarin de strijd voor de reformatie in Zuid-Nederland geteekend wordt; de heer Pierre Loti stelde een drama op waarin de lotgevallen van een Gereformeerd gezin worden
voorgesteld in de dagen van de Dragonnaden, d. i. in den tijd toen Lodewijk XIV de Hugenoten door dragonders liet vervolgen. Het is te betreuren dat roerende scènes als het afscheid van verbannen grijsaards, op het tooneel gebracht worden. Mocht het desniettegenstaande gebeuren dat het Fransche volk door dit treurspel krachtig er aan herinnerd wordt, dat het zijn beste elementen in die dagen heeft verjaagd en uitgemoord, dan kan hieruit nog iets goeds te voorschijn komen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 11 december 1898
De Heraut | 4 Pagina's