Buitenland.

Duitschland. De conferentie der Rijn^ sche zendelingen op Sumatra.

In de Reformirte Kirchenzeituttg vonden wij een en ander omtrent den arbeid van de Rijnsche zending in de Bataklanden op Sumatra. Wij mogen als Nederlanders den Duitschen broederen wel dankbaar zijn, dat zij zooveel

doen voor de Cbiistianigeering van ouze Oost. Het h wel waar, dat toen die zending in onze Oost-Indische bezittingen begon te arbeiden, Duitschland neg geen koloniën bezat; maar toch is eveneens een feit, dat de Rijnsche zending met kracht in Ned. Indië is blijven arbeiden, al moest ook de hand aan den ploeg geslagen worden in West-en Zuid-Afrika.

Dat de Rijnsche zending krachtig op Sumatra werkt, blijkt uit de mededeeling, dat van ia—19 Februari te Si Poholon op Sumatra eene conferentie van Rijnsche missionaire dienaren in de Bataklanden kon gehouden worden. Deze vergadering werd geopend door Dr. Nommensen, die naar aanleiding van Col. 4:5: Koopt den tijd uit, " er op wees, dat de tegenwoordige toestand, vooral van het zendingstertein op Sumatra, duidelijk aantoonde, dat wij in eigenaardig rijken zendingstijd verkeeren, en dat het daarom on^e heilige plicht is, de van den Heere ons gegeven rijke gelegenheid te gebruiken, om zijn ryk te bouwen en zielen der menschen uit de duisternis tot erkentenis van het wonderbaar licht van onzen God te leiden.

Bij deze conferentie waren 42 missionaire dienaren tegenwoordig, 8 konden de vergadering niet bijwonen. Trots dit groot aantal arbeiders in het Evangelie in de Bataklanden, verzocht de conferentie aan de Rijnsche zending om nog een 4-tal zendelingen te zenden, om ten minste in staat te zijn, de opengevallen plaatsen die het dringendst bezetting behoeven, te bezetten en om daar te kunnen gaan arbeiden, waar dit het meest noodzakelijk is. Jammer genoeg kan de Rijnsche zending aan deze bede geen gehoor geven, daar zij slechts over 6 jonge zendelingen beschikt, terwijl zij niet minder dan 10 zendings terreinen bearbeidt. Daarbij laat de iinantieele toestand der vereeniging niet toe, arbeiders die zich boven dit zestal mochten aanbieden, uit te zenden.

Uit de handelingen der conferentie willen wij nog het volgende mededeelen. Zendeling Guillaume hield een referaat over het onderwerp; „Zending en regeering." Hij kon daarbij mededeelen, dat de meeste regeeringsambtenaren de Christianiseering der onder hun gebied levende heidenen in hun program badden opgenomen. Enkele ambtenaren namen wel eene vijandige houding tegenover de zending aan, doch over het algemeen kon in Nederlandsch-Indië de legeering en de zending in vele dingen hand aan hand gaan, al is de taak der regeering in menig opzicht anders dan die der zending. Het is een feit, dat de Rijnsche zending aan de Hollandsche regeering veel te danken heeft. De regeering en vele harer ambtenaren beschouwen de zendelingen als gewenschte medewerkers tot de verheffing van het volk. De regeering bereidde den weg voor de zending door vele van hare maatregelen en besluiten. De geheele conferentie er kende dan ook, dat de Nederlandsche regeering toonde groot belang in de Rijnsche zending te stellen.

In aanslui'ing aan de conferentie, had de onthulling plaats van een gedenkteeken, dat de Christen inboorlingen voor de zendelingen Munson en Lyman, die in 1834 in de Bataklanden vermoord zijn, opgericht hebben. Uit het feit, dat de eerste zendelingen door de Bataks gedocd en opgegeten zijn, blijkt duidelijk, welk een zegen in de tweede helft van de vorige eeuw gerust heeft op den arbeid der Rijnsche zending onder de Bataks.

De conferentie hield zich ook bezig met het vraagstuk, wat men doen kon om de beschaving onder de Bitaks te bevorderen. Er komt beschaving als het Evangelie verkondigd wordt. Maar de zendelingen weten ook, dat alleen daar de Christelijke gemeenten op den duur kunnen gedijen, waar de beschaving op hooger peil gebracht wordt.

Verder spsak men over den arbeid onder vrouwen en meisjes. De zendelingen waren allen van overtuiging, dat de verheffing van het vrouwelijk geslacht, aan welke de opvoeding der kinderen gïootendeels is toevertrouwd, van het hoogste belang was. In de gemeenten Pea Radja en L-^joeboti zijn leerzusters aangesteld, die onder vrouwen en meisjes werken. Het is onmogelijk, op andere stations óp dezelfde manier te a; beiden, omdat zoowel de arbeidskrachten als de middelen ontbreken.

Het gewichtigste punt', dat op de conferentie behandeld werd, was het vormen van inlandsche helpers. Op geen zee dings veld is men in dit opzicht zoovtr gevorderd als in de Bataklanden. Tegenwoordig heeft men twee seminariën tot opleiding van inlandsche onderwijzers en predikanten, te Pokalon en te Naroemonda, boven aan het Tobameer. Van groot gewicht is het ook, dat de beide seminariën in denzeltden geest en voor dezelfde paedagogische beginselen werken. De conferentie erkende, dat een nog grondiger opleiding dan tot hiertoe gegeven was, voor den bloai van de zending noodig was.

Van groote beteekenis was ook het besluit der conferentie om een school in Filindoengte stichten, waar in de Nederlandsche taal onder* wezen zal worden. De conferentie werd tot dat besluit gebracht door de strooming, die zich bij de Batakkers openbaart en die uitgaat naar meer vorming en beschaving.

Mocht het de Rijnsche zending blijven gelukken, de noodige gelden en personen te vinden, om haar gezegend werk voort te zetten. Daartoe verdient zij de hulp en voorbede der Christenen in Nederland. Wat onze Duitsche iJroeders in onze Oost doen, behoorde toch door de belijders des Heeren in ons vaderland gedaan te worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen