Gemengd Nieuws.

Een bange ontnuchtering. Wij lezen iu de Wachter ;

Een ruim jaar geleden boorden we, dat in verschillende plaatsen in ons land menschen beweerden, dat ze opeens de gave om in vreemde talen te spreken ontvingen. Ér waren er die op reis gingen naar verre landen, zich dwaselijk inbeeldend, dat, daar gekomen, zij in de taal des lands den Christus zoudea kunnen verkondigen. De bladen melden nu van een meisje van achttien jaren, dat na veel omzwervens in Indië en Zuid-Amerika terugkeerde naar dit land. Zij geeft haar ervaring weer als volgt:

»Wij werden uit New-York verdreven. Wij behoorden tot de secte van den Heiligen Geest en bezaten de gave der talen, en wij begaven ons op reis, om de wereld den waren Christus te verkondigen. Naar Londen zouden v/e, maar daar wilde men ons niet ontvangen. Toen ontvingen zes van ons de roeping om naar Indië te gaan. Wij verlieten Londen en kwamen te Calcutta aan in Juli. Mr. McElroy, die ons aanvoerde, was van oordeel, dat wij in Indië groote dingen tot stand konden brengen.

Behalve wij, waren er drie meisjes van New-Yoik en twee van Philadelphia.

In Calcutta kwamen wij bijkans van honger om, en wij trokken het Noorden in. Een maand na dien kwamen wij aan te Benares. Daar verdwenen twee meisjes van ons gezelschap; Zij waren schoon en er waren Ie diers die het oog op hen hadden. Wij waren ia uiterst behoeftige omstandigheden, en de meisjes — nu, zij verdwenen. Wij brachten geen aanklacht in bij de autoriteiten, want wij wisten maar al te wel waarnenen zij gegaan waren. Zij zijn nu in harems en ik kan ze 't niet kwalijk nemen. Wij bezaten niet in waarheid de gave der talen, en ons leven was verschrikkelijker dan ik het u zeggen kan.

Nog eens trokken we noordwaarts naar Lucknow. Een ander meisje Mabel Charles van New-York werd op zekeren nacht geschaakt. Nu waren er slechts drie van ons gezelschap over en wij keerden terug naar Calcutta. Vandaar gingen we scheep naar Buenos Aires. In Argentinië verging het ons nog slechter dan in Indië. Eindelijk gelukte het mijn ouders, mij weer thuis te krijgen. Onze gave der talen was niet van God, maar van een duivel.» Zoo liep dan ook deze beweging op erger dan niets uit. Wat niet uit God is, vertoont vroeg of laat zijn eigen karakter.«

Wii deden dit bericht mede gelijk wij het in de Wachter vonden. Het Ameiikaansche orgaan heeft het zekerlijk wel aan goede bronnen ontleend. Vreeslijk vinden wij het, dat een meisje zoo gedemoraliseerd werd, dat zij het hare twee lotgenooten niet euvel schijnt te duiden, dat zij er zich toe lieten vinden om in een harem opgenomen te worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen