Leestafel.

I. NEERLANDS INDIË. Land en Volk; Geschiedenis, Bestuur, Bedrijf en Samenleving. Uitgevers Maatschappij „Elsevier" Amsterdam. Van dit, onder leiding van Minister COLIJN, g door deskundigen op verschillend gebied, be­ W werkt boek over INDIË, waar de OudGouv.-c Generaal VAN HEÜTSZ een Voorwoord bij schreef, i zond de Uitgevers Maatschappij „Elseviei", v nadat de veischijning der ie Aflevering in DE HERAUT was aangekondigd, ons ook de vol­ d gende Afleveringen.

Het gehcele werk zal in 24 Afleveringen compleet zijn.

De 8e mochten wij reeds ontvangen.

Zonder in herhaling te treden van wat reeds z bij de aankondiging van de ie door mij is m geschreven, weet ik, om de aandacht ook van èns publiek nog eens op dit voorname werk o te vestigen, niet beter te doen dan den korten d inhoud van wat sedert verscheen, hier te vermelden,

Zooals men zich wellicht herinneiea tal, is het plan van het weik, naar de heer COLIJN in zijn INLXIDING mededeelt, aldus.

Het zal bestaan uit drie Afdeelingen:

ie. LAND KN VOLKJ 2e. Geschiedenis der EuROPEESCHE KOLONISATIE en Schets van de BESTUURSINRICHTING; 3e Beschrijving van hetgeen van STAATSWEGE en door het PARTICULIER iNiTUTiEF in Indië op elk gebied verricht is. Wat tot dusver verscheen loopt over LAND EN VOLK.

In hoofdstuk l geeft PROF. I. F. NIERMEIJER het reeds door mij besproken AARDRIJKSKUNDIG OVERZICHT.

In hoofdstuk II, ZOEKUCHTEN OVER INSU-LiNDE, biedt MAÜRITS WAGENVOORT „vluchtige schetsen, van enkele bij nitstek schoone onder de schoonste eilanden van de uiteengespatte tropische wereld, door een dichter losulinde genoemd, en deze enkele eilanden uit duizenden slechts hier en daar belicht door de opgetogen herinnering van een reiziger (p. loi)".

In hoofdstuk III: RASSEN EN TALEK m DE ARCHIPEL komt PROF. DR. H. KERN aan het woord. Van de RASSEN zegt bij: „de volken van den Indischen Archipel zijn, met straks te behandelen uitzonderingen, in meerdere of mindere mate met vreemde bestanddeelen vermengde, gedeeltelijk misschien ook zuivere afstammelingen van één hoofdias, gewoonlijk aangeduid met den naam van Maleisch-Folynesisch, waarvoor in den laatsten tijd ook de term „Austronisch" in zwang is gekomen" (p. 104). Na de bedoelde uitzondetingen behandeld te hebben, komt de hoogleeraar dan tot de TALEN in den Archipel. Hij geeft hier „een linguïstisch overzicht, hetwelk, hoewel niet geheel volledig, toch wel voldoende zal wezen om ons een blik te gunnen in de verspreiding en groepeering van de talen van den Indischen Archipel" (p. 117).

T. J. BEZEMER spreekt in hoofdstuk IV over MAATSCHAPPEUJKE TOESTANDEN EN INSTEL­ LINGEN; ZEDEN EN GEWOONTEN.

Om hier, op wat verder in het werk volgen zal, niet vooruit te grijpen, zoodat men doublures zou krijgen, zag de beer BEZEMER zich tot beperking van zijn taak gedioagen. „Van een opzettelijke, afzonderlijke beschrijving van allerlei zeden en gewoonten is afgezien, omdat èa in dit én in andere hoofdstukken, waar daartoe aanleiding bestaat, op merkwaardige gebruiken vanzelf de aandacht wordt gevestigd" (p. ii8). Hij bepaalt zich dan ook alleen tot „die maatschappelijke verschijnselen, welke den grootsten invloed op het dagelijksch leven uitoefenen" en bespreekt daarvan in:

§ I. Verwantsehafs-en huwelijkstelsels in de Buitenbezitiingen,

§ 2. Inlandse he rechtsgemeenschappen, meer in het bijzonder de Javaanscht desa.

§ 3. Inlandsch landbezit in den Oost-Indischen Archipel.

% 4, Tooneel, muziek en dans op Java.

Hoofdstuk V, over DE BESTAANSMIDDELEN DER INLANDSCHE BEVOLKING, is bewerkt door J. E. JASPER, Hij bespreekt daarin 1°. landbouw, veeteelt, jacht en visscherij; 2°. handel en nijverheid.

Voor hoofdstuk VI: DE GODSDIENST, hebben verschillende medewerkers bijdragen geleverd.

PROF. DR, A. W. NIEUWENHUIS geeft hier een schets van het ANIMISME of de „Geesten"vereering; PROF. DR. H. KERN van hét HIN­ DOEÏSME en PROF. DR. C. SNOÜCK HURGRONJE van het MOHAMMEDANISME.

Ik mag hier nog aan toevoegen, dat deze acht afleveringen voorzien zijn van voottreffelijke kleinere en grootere illustraties en tevens, dat wat er tot dusver van verscheen, metterdaad de verwachting wekt, dat NEERLANDS INDIË een werk zal worden, dat „in de behoefte aan populair-wetenschappelijke voorlichting met betrekking tot Nederlandsch Ooat-Indië" op zeer bevredigende wijze zal voorzien.

En, nu ook uit onze kringen, meer dan voorheen, vele jonge mannen in ambtelijke betrekking of in het vrije maatschappelijke l beroep naar INDIË trekken, en in de laatste aren in klimmende mate ook de ZENDING in onze d OOST sympathie kreeg, zal ook onder óns dit, t door deskundigen bewerkt boek, zeker met belangstelling ontvangen en met graagte worden t elezen.

2. P. VAN BIJSTER VELD, Uroscoop te Rotterdam. MEDICA-POLITICA. Kampen, J. H. Kok, 1911.

In deze, over het geheel in waardigen toon ehouden brochure wordt besproken de kwestie van het staatsmonopolie van het toekennen der o evoegdheid tot het uitoefenen der geneeskunde.

De schrijver wil er in doen verstaan: „hoe moeilijk het is aan te geven, wat al en wat b een kwakzalverij moet heeten, en hoe in verband daarmede sta& tsalbemoeiing en wetenchap-vergoding dient tegengegaan te worden" d (p. 23). „Deze materie", zegt de heer v. Bijs-s ERVELD verder, „tot een recht einde te brengen, kan alleen, wanneer men principieel de vraag o onder de oogen ziet naar het verband tusschen l erde en vrijheid. Naar christelijk beginsel eischt a de orde-handhaving door den staat, dat geen ambtelijke titel kan verleend aan onbevoegddeskundigen; dat bij bewezen schade voor de i samenleving (ik zeg nog niet voor den enkeling) g een verbod kan komen; terwijl uit de vrijheid-t handhaving voortvloeit, dat de staat moet i beginnen zich niet te mesgen in de aanvrage z om en verschaffing van hulp bij medische t aangelegenheid".

De vraag door den schrijver gesteld: „Indien iemand niet bevoegd, d.w.z. niet door den staat toegelaten is, om geneeskunde uit te oefenen, toch deskundig blijkt, en ook inderdaad genezing veroorzaakt, gaat men dan niet te ver door zoo iemand de uitoefening der praktijk te verbieden, ofte straffen, desnoods te kerkeren" (p. 21), —is een vraag, die zeker overweging verdient en waarom ik de lezing van dit vlugschrift dan ook kan aanbevelen.

3. DR. A. J. TH. JONKER, Oud-Hoogleeraar. HET HOOFDSTUK DER LIEFDE (I Kor. 13). Vijfde druk. Rotterdam. J. M. Bredee. Het doet mij bijzonder genoegen, dat van dat boekje een nieuwe, een vijfde druk noodig bleek. d

Ik zie daar uit, dat het gelezen, nog ahijd elezen wordt, en daar verblijd ik mij over. ant deze artikelen of meditaties over „de hristelijke naastenliefde", wier hooglied Paulus n I Corinthe 13 zingt, zijn in den besten zin an het woord „stichtelijk".

Ik keb ze, zooal niet zien geboren worden, an toch terstond na hun verschijnen leeren ennen en waardeeren, toen ik met JONKER nog redikant was in de Hervormde Kerk te ROT­ ERDAM en hij ze, week na week, schreef in p e Rotterdamsche Kerkbode. De bundel waarin N ij een onderdak kregen, staat nog altijd op ijn schrijftafel en dat niet maar als ornament. In den loop der jaren heb ik vele jongeren E p dit uitnemende boekje gewezen, en van harte v oe ik het, zoo ouderen als jongeren, ook hier.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen