Ter nagedachtenis van Ds, Sikkel.
Het heengaan van Ds, Sikkel viel tijdens de zomervacantie van ons blad. Zelfs vernam onze redacteur het droeve bericht van zijn sterven eerst, toen hij wederkeerde van een reis uit het buitenland. Maar nu de redactie-arbeid weer hervat werd, is het een behoefte van ons hart, ook in ons blad een woord van dankbare 'waardeering te wijden aan de nagedachtenis van dezen uitnemeiiden dienaar van Christus,
Ds, Sikkel was een man van rijke en veelzijdige gaven. Weinige Dienaren des Woords hadden zoo als hij de gave ontvangen de diepten van Gods Woord te ontsluiten. Op den kansel kwam het meest het eigenaardig hem geschonken charisma tot zijn recht. Er ging een bezielende, wegsleèpende kracht van zijn woord uit. Wat Ds, Sikkel bracht was altijd frisch; het opende nieuwe blikken in de openbaring Gods; het drong als prikkelen in de harten in. Er was in zijn spreken iets van een profeeti Het was een last Gods, dien hij tot de Gemeente had te brengen.
Maar tot den kansel heeft hij zijn arbeid niet beperkt. Woekerend met het hem geschonken talent, wist hij te midden van een drukken pastoralen arbeid nog tijd te vinden om zijne krachten te wijden aan de pers, aan voorlichting in sociale quaesties, aan het schrijven van exegetische werken, aan de verzorging van kranken, aan het Christelijk onder\yijs. En bij al dezen veelvuldigen arbeid schitterde altoos in zijn woord iets oorspronkelijks, iets geniaals, Zooals hij de dingen zag en zei, deed geen ander het.
Hij voelde en doorleefde heel het leven van onzen tijd mede. Dit maakte, dat hij zoo jong bleef. Wie hem ontmoette en sprak, kon zich niet voorstellen, dat hij tot het oudere geslacht was gaan behooren. Ook zijn uiterlijke verschijning liet zoo weinig de sporen zien van den ouderdom. Zijn geest bleef frisch, ook toen een ernstige kwaal allengs zijn krachten ondermijnde. Met wat vuur en bezieling trad hij niet op voor de Classis Amsterdam om daar het beslissend pleidooi te voeren voor den uitbouw onzer belijdenis. Maar meer nog dan om deze rijke gaven van hoofd én geest zullen we Ds, Sikkel missen om de trouw van zijn hart aan de beginselen, die hij met zooveel bezieling verdedigde. Reeds als jong predikant te Hylaard toonde hij te midden van den feilen kerkdijken strijd, hoe op zijn trouw te rekenen viel. Zijn reformatorische arbeid werd voor heel Friesland ten zegen. En ook daarna heeft hij èn te 's Gravenhage èn te Amsterdam steeds voortgebouwd op dienzelfden grondslag. Het Ecclesia reformata semper reformanda was ook zijne leuze. Onwankelbaar vasthoudende aan de belijdenis van de waarheid Gods, wilde hij onze Kerken tot steeds hooger peil opvoeren.
Met hem is weer een der trouwe leidslieden van ons volk heengegaan. Ploos van Amstel, Hoekstra, Wagenaar, thans ook Sikkel, Zoo dunt allengs de rij der voortrekkers. En achteraf zien we te meer, hoeveel in hen ons geschonken was. Moge het geslacht van jongeren, dat allengs hun plaats inneemt, met evenveel trouw en ijver zich wijden aan den dienst des Heeren,
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 3 oktober 1920
De Heraut | 4 Pagina's