Barthianisme en katholicisme - pagina 30

werk, maar vanuit den mens eh en als Vorstufe 94), maar dat zijn eigen standpunt bepaald wordt door de afwijzing van de beteekenis der algemeene openbaring en de daaruit voortvloeiende consequenties. Uit deze afwijzing valt ook te verklaren, dat Barth zoo weinig begrip toont voor de Confessio Belgica, als hij in verband met artikel 2 van "Unfug" spreekt 95). Barth kàn in artikel 2 niet anders lezen dan een verzelfstandigde theologia naturalis. Zijn bezwaar blijkt niet te gaan tegen een theologia naturalis in onderscheiding van een theologia revelata, maar tegen elke factische relatie tusschen den ongeloovigen, natuurlijken, verloren mensch en de Goddelijke openbaring in de werken van Gods handen. Nu zou men hier de vraag kunnen stellen of niet alle accent moet worden gelegd op het bevrijdende in Barths polemiek, waarin alles gaat om de exclusieve geldigheid van het Woord Gods. Is - vooral gelet op de branding van den tijd, waarin kerk • en theologie dreigen te worden meegetrokken in een proces van saeculariseering - alle kritiek op deze visie niet onbelangrijk en speelt alle bezwaar tegen Barths kritiek op de natuurlijke theologie niet in de kaart van den vijand? Op deze vraag moet het antwoord ontkennend luiden. Want Barth's strijd tegen de natuurlijke theologie en implicite tegen de algemeene openbaring hangt ten nauwste samen met de grondgedachten van zijn systeem. Die grondgedachte zien we scherp naar voren komen, wanneer we letten op wat hij zegt over de "Bereitschaft des Menschen" voor de openbaring 96). Er is volgens Barth niet alleen een "Bereitschaft Gottes", maar ook een "Bereitschaft des Menschen". Waarin is deze gelegen? Op welke wijze is de mensch open, ontsloten voor de openbaring en voor de genade? Is hij niet ten volle en altijd de rijke man ?97) De werkelijkheid van de kerk toont deze bereidheid, deze openheid niet. Integendeel: de werkelijkheid niet alleen van den natuurlijken mensch, maar óók van den mensch in de kerk is "als solche ja der Streit gegen die Gnade" 98). Het probleem van de bereidheid van den mensch is anthropologisch en ecclesiologisch niet op te lossen 99) . "Die Kirche ist immer auch Welt" 100). De mensch, óók als hij staat in het licht van het hem begenadigende Woord, is als zoodanig niet open en ... dit is - aldus Barth - het "Aufregende"! "Man kann den Menschen, der ein Feind der Gnade ist, nicht in einen Freund der Gnade uminterpretieren" 101) . Scherp richt Barth zich tegen het pathos der theologie en van de kerke-

28

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen