Jaarboek 1933 - pagina 30

28

weer de verliouidingen niet. Voik en Universiteit zijn niet twee, zij' zijn één; in de Universiteit idienit toeft volk en in den diensit van bet volk •dient de Universiteit. En wat gediend wordt? Wel de zaaik Yan den Koning; en onder Zijin regiment dienen wiji immers zóó in vreugde! Dat nu onze Universiteit gelegenheid voMd om op de vereiselite wijze met de verschillende openbaringen des levens in oontaot te treden, beel anders dan elders hij' de Universiteiten zulks het geval was, bewijst ' reeds, 'dat vnj. onze taak als Universiteit, op eigen wijiza opvatten. Immers, waar is elders ide verbon'ding gelijk ten onzent, dait een Universiteit oontacten en contracten verkreeg met Vereenigingen op de terreinen van 'de barmihartigheid en toet onderwijis? Én nog liggen hier ook voor onze Universiteit onderscheiden mogelijkheden in de toekomst. Zoo demionistreert het bestaan onzer Universiteit en de Jaarvergadering onzer Vereeniging telkens weer een eigen vorm van synthese. Onze tijd vraagt echter ook nog naar opheffing van andere bepaalde vormen van antithese, waar die aonden bestaan. Men wil een synthetisch arbeiden. Maar toet is wel opvallend dat zoowel de antithese als de synthese, beiide gezocht worden in precies de verkeerde richting. Men wil synthetisch bijeen brengen geloof en ongeloiof. Men wil synthese zoeken tussctoen Sohriftgeloof en geloof aaji de autoriteit der menschelijke levenservaring. Men vril wegdoeeelen de grenzen, die het machtige wooid ,,daar staat geschreven" altijid 'dwars door het leven heeft getrokken. Dat schijnt synthese. Maar meer dan schijn is toier niet. En anderzijds is bet niet alleen de oude geest der Universiteit, die een antithese 'der klassen heeft gepredikt, het moderne Ma.rxisme doet het even consequent. Want biji alle roepen om demooratiseering der wetenschaip, beeft men toch ook in socialistischen kring, het principe van de eenheid deis levens allerminst gevonden. Het Christendom, toet Gereformeerd belijden predikt dan ook een andere synthese en een andere antithese dan die, waarvan onze moiderne tijd spTeekt. De antithese woridt niet gevormd 'door de soheiidingslijn, 'die de miensctoen verdeelt in klassen en groepen, maar de antithese .wordt nog altijd gevormd door de onoverbrugbare kloof, die daar gaapt tussctoen toen, 'die zicto ootmoedig buigen voor het Woord van Groid en hen, die den mensch stellen tot kentoron van waarheid en gezag.. Zagen we nu, dat onze Universiteit van de Christelijke synthese een bevrijis is, zij' wil tegelijkertijid de ware aratithese eTkennen. Uit deze antithese is ziji evengoed geboren als uit de synthese zooals de Christen •die belijdt; aooals biji die belijiden moet met een 'zucht over •de breuk, •die er do-or •de zonde getrokken werd 'door toet leven, maar zoo^als hij die toch ook belijiden vdl, olmdat de liefde Goids en zijn liefde tot God, hem •ook tot 'die belijidenis van antitbeise bTactot. Ook in de beoefening der wetenschap aan onzie Universiteit wordt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen