1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 30

20

De vormen van krankzinnigheid, die ik later als verkregen of vergiftigingspsychosen zal bespreken, worden daarentegen meestal voldoende door iedereen herkend. Niemand zal twijfelen aan de abnormaliteit van een lijder aan delirium tremens, ook zal iedereen direct inzien, dat iemand, die met een longontsteking en hooge koorts te bed ligt en midden in den nacht wil opstaan om zijn werk te verrichten, met denkbeeldige personen twistgesprekken houdt en aan zijn verplegers in dien toestand hooge eischen stelt en veel moeite bezorgt, in die oogenblikken handelt onder invloed van benevelde zinnen. Dit geldt nu niet alleen voor deze beide voorbeelden uit de groep der intoxicatie- of verkregen psychosen, dit geldt voor al de vormen, die daartoe gerekend worden. Zij worden bijna steeds door het publiek veel eerder en veel gemakkelijker als vormen van krankzinnigheid herkend dan de kiempsychosen, juist daarom, omdat deze intoxicatiepsychosen in bijna geen enkel opzicht gelijken op of overeenstemmen met de normale werking en uitingen der ziel. We hebben dus in de weinig scherpe begrensdheid en de geleidelijke overgang in de normale zielsfunctie een der eigenschappen der kiempsychosen leeren kennen, die haar typeert tegenover de tweede groep der verkregen psychosen. Echter niet alleen vormen tegenover het normale de kiempsychosen geen eng gesloten ziektebeelden, ook onderling gaan zij in elkander over. Uit de opsomming der vier ondergroepen, waarin de kiempsychosen verdeeld worden, nl. de manisch-depressieve psychose, de hysterie, paranoia en psychasthenic moet men niet besluiten, dat dit scherp omlijnde ziektebeelden zouden zijn. Dit is onjuist, het zijn feitelijk meer schematische typen; in de zuiveren, omlijnden vorm, waarin ik ze hier kort beschreef, zijn zij feitelijk zeldzaam. Meestal treft men ze aan als z.g. meng- of overgangsvormen. Men vindt dan zoowel ziekte-verschijnselen, die herinneren aan melancholie als aan hysterie of manie, of aan paranoia en melancholie enz.; ja zelfs zijn er psychiaters, die de paranoia geheel beschouwen als een affectieve psychose en als een eigenaardigen atypischen vorm der melancholie en manie. Vandaar dat het stellen van een diagnose, waar het kiempsychosen betreft, dikwijls zoo lastig is en dat, al naar men meer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen