GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Het calvinisme en de kunst - pagina 42

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het calvinisme en de kunst - pagina 42

Rede bij de overdracht van het rectoraat der Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

40

Calvinisme geen eigen kunststijl scheppen zonder in strijd met zijn uitgangspunt te komen. En waar het bij zijn D i c h t e r s wel tot een afdrukken van eigen stempel m o e s t komen, daar is het beurt om beurt de worsteling van God om d e n men se h, en v a n den mensch om zijn God terug te vinden, die den grondtoon van hun zangen vormt. Noch het onschoone in den levensvorm, noch het wansmakelijke in toon en tint trok ooit den echten Calvinist aan. Onze vaderen minden het blank der zindelijkheid, eerden zonder preutsch te zijn een kloeke netheid. Hun oog was fijn op de kleur, hun oor gevoelig op den klank. Disharmonie of slordigheid in vorm en gewaad, in stijl of voordracht stak hen. Met zin voor het schoon van nature rijkelijk begaafd, duldden ze niet, dat door roest of stof, ook in overdrachtelijke beteekenis, het schoon van het leven afging. Onze Calvinisten waren geen Doopers en kwamen met de kracht van den weerzin op tegen de wereldverachting der dweepzucht, die ons eerst al het schoon der zinnen ontstal, maar om het zich later in den naaktlooper op het schoon der ziel te doen wreken. En ook nu nog M. H., hangt er de eere van ons Calvinisme aan, dat we ons niet naar de overgeestelijkheid van het Piëtisme lokken, noch door den onhistorischen zin van het Methodisme ontzenuwen laten. Ons Calvinisme dorst naar harmonie; het roept om evenwicht tusschen natuur en geest, tusschen ziel en lichaam, tusschen de toekomende en deze tegenwoordige wereld. En dan alleen zal in de eeuw, die straks wordt ingeluid, ons Calvinisme weer zijn volle bekoring oefenen^ als het — wat waar en goed en schoon is in één gouden snoer saamrijgend — niet enkel d o g m a t i s c h in het doen schitteren der waarheid, en niet alleen p r a c t i s c h in het doen blinken van gerechtigheid, maar ook weer a e s t h e t i s c h in het schoon, dat geest en stof doortintelt, de Qeiimi van onzen God verheerlijkt. • IK HEB GEZEGD.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 oktober 1888

Rectorale redes | 92 Pagina's

Het calvinisme en de kunst - pagina 42

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 oktober 1888

Rectorale redes | 92 Pagina's