De verflauwing der grenzen - pagina 10

8 aan wat werd^ d. i. aan de machi^ het diadeem der eere op het voorhoofd drukt; en in den roes van een altoos doorgaand proces zichzelven bedwelmt; die 7%<9Ö/wel uitkomen, waar Nietzsche uitkwam. In Nietzsche komt niet één enkel element naar de oppervlakte, dat niet bij wettige genealogie uit de praemissen van Schelling en Hegel gegenereerd is. Zou het dan niet argeloos zijn, indien wij, die ons onderwonden hebben, den naam des Heeren te belijden, op zoo ontzettend teeken des tijds geen acht sloegen, en niet opmerkten, hoe de ontknooping al naderbij komt? Onze strijd moet thans principieel gevoerd. Een pijlschot uit de verte treft niet meer. Voor het spelend schermutselen onzer apologeten snijdt de tegenstelling tusschen den grondtoon der Christelijke religie en den grondtoon onzer eeuw te diep in het leven in. W o r d t de werking 1 van het pantheïstisch gif nïef gestuit, dan moet er een zeer snelle afloop der wateren komen. Vandaar de roeping der Christenheid, om, in de hoogere denkwereld vooral, zonder sparen tegen dit kwaad op te treden. En al biedt nu een rede, als ik thans voor u uit ga spreken, geen ruimte voor dit pleit in al zijn omvang, toch wraakt ge daarom mijn pogen [ niet, zoo ik althans op ééne der vele werkingen van dit gif i uw aandacht ga vestigen; ik bedoel op de duidelijke neiging I die alle Pantheïsme, en zoo ook de pantheïstische stemming • van onzen tijd verraadt, om op elk gebied dés levens de \ greitsltjnen steeds meer te doen verflauwen^ en niet te rusten, 1 eer ze, in onze voorstelling althans, zijn uitgewischt. Met een Hebreeuwsch woord draagt God in de Heilige Schrift het praedicaat van Hammabdil^ omdat Hij het is, die eerst tusschen Zichzelven en het creatuur, en diens volgens over heel \ het erf van het creatuur lij ke, lijnen trok. Lijnen van ordinantie; lijnen van begrenzing; lijnen van onderscheiding; lijnen van I scheiding; lijnen van tegenstelling 14). Juist deze lijnen poogt / nu het Pantheïsme te doen verbleeken. O^zöferscheiding kent het nog, maar geen scheiding mag ooit reëel zijn. "Ev %aï nav blijft de tooverspreuk 15). En wijl hiermee nu vaor den Christen de hoogste inzet op het spel is gezet, scheen mij deze Verflauwing der greHzen eene opzettelijke bespreking

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen