Volkenrecht - pagina 156

146 202) Zie Groen van Prinsterer, t. a. p., 2de serie, dl. II, bl. if. 203) Zie Groen van Prinsterer, t. a. p., 2de serie, dl. II, bl. 58. 204) Zie Das neue Deutsche Reich, 2de dr., bl. 25. Ook wordt daar gezegd dat, terwijl men in i860 in geheel Duitschland met dwaze opgewondenheid voor de aanspraken van den Erfprins van Augustenburg was opgekomen, diens naam niet meer gehoord werd, sedert de Hertogdommen aan Pruisen en Oostenrijk waren overgegaan. 205) Zie t. a. p., 2de dr., bl. 23/24, en iV«^. Gedachten, 2de serie, dl. III, bl. 171. 206) Die Annexionen und der tSTorddeutsche Bund^ bl. 25. Zeer opmerkelijk is wat daarbij door von Gerlach wordt medegedeeld. Als toch in de Kreuzzeitung op bedoelde wijze tegen „König Ehrenman", Cavour en Garibaldi was uitgevaren, kwam enkele dagen later de Preuszische Staatsanzeiger daartegen op. Die uitingen waren niet in overeenstemming met de historische feiten, bevatten eene miskenning van het gerechtvaardigde streven van Italië naar nationale eenheid, en toonden geen oog voor de cultuurhistorische beteekenis van het nieuwgevormde Italië. Bepaaldelijk werd gewraakt de voorstelling, dat er in Italië afval was van alle geloof. Deze Mogendheid was „ein treuer und wichtiger Verbündeter Preuszens" geweest; derhalve mocht een Pruisisch blad zoo niet schrijven. 207) Das neue Deutsche Reich, 2de dr., bl. 39. Ook Groen van Prinsterer stelt in de Ned. Gedachten de droeve houding der antirevolutionairen, die „afgodendienaars van het succes" werden, in het licht. 208) T. a. p., 2de dr., bl. 4 1 . 209) T..a. p., 6de dr., bl. 64/65. 210) Sechs Brief e ilber die Gewissens- und Begriffs-Verwirrung in Politik., Kirche und Wissenschaft der Gegenwart (1867) Heft 2, bl. 50 en volgg.. 211) T. a. p., bl. 228. 212) Dat dit anders zoude geloopen zijn, gelijk Guizot, L'Église et la société chrétiennes en 1861.^ bl. 116, niet onwaarschijnlijk acht, als Lodewijk XVI ware geweest „un grand roi capable de diriger en France un grand mouvement national", — is weinig aannemelijk. 213) T. a. p., bl. 114. 214) In een opstel: Les préliminaires de Sadowa, in At Revue des deux Mondes van 1868. Zie Ned. Gedachten.^ 2de serie, dl. III, bl. 157. 215) T. a. p., 2de serie, dl. III, bl. 171. 216) Aangehaald door Groen van Prinsterer in L^empire prussien et Fapocalypse, bl. 32 noot i. 217) Correspondance et relation de J. Fiévée avec Bonaparte premier consul et empereur,pendant onze années (1802 a 1813) (1836), dl. II, bl. 135 en 137. Groen van Prinsterer wijst, Ongeloof en Revolutie., 2de dr., bl. 30, op „den scherpzinnigen en geestrijken Fiévée, en de reeks der Notas welke hij, van 1802—1813, op Napoleons verlangen, met vrijmoedige beoordeeling van de keizerlijke staatkunde, ingeleverd heeft." Op bl. 371 leest men nog: „Op verlangen van Napoleon, zond Fiévée hem, schriftelijk en regtstreeks, politieke beschouwingen, waarin

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen