Volkenrecht - pagina 40

30

dat geen traktaat langer kan bestaan dau met den wil des volks overeenkomt. De volkssouvereiniteit betreft niet eenvoudig den regeeringsvorm. Zij leert ook eene macht, die zich boven alles verheft. Het souvereine volk kan op geenerlei manier gebonden wezen in zijnen wil. Het verleden mag niet heerschen over het heden, en dit niet over de toekomst. Van oogenblik tot oogenblik verschijnthet recht, en verdwijnt het. Historie en revolutie staan tegenover elkaar. Te recht schrijft de Broglie: ,.La souveraineté populaire sapait la base de tous les traitég existants, en même temps qu'elle renversait idees, habitudes, sentiments, Ie fond même de l'esprit de tous leurs negiotiateurs." ^°'') En na op het bezwaar gewezen te hebben van met medeplichtigen aan of verdedigers van den koningsmoord te onderhandelen, gelijk ook Burke zijne verontwaardiging niet bedwingen kon, toen dit was geschied ^°^), gaat de Broglie aldus voort: „Comment se fier aux envoyés d'un pouvoir dont la base était la mobilité même? La convention avait répudié tous les traites de la monarchie. Quelle garantie que Ie directiore ferait honneur a la signature de la convention? Puis allait venir Ie consulat, qui fit sauter Ie directoire par les fenêtres. Comment se reconnaitre dans cette rapide fantasmagorie? Laquelle de ces ombres fugitives de gouvernement qui se chassaient les unes les autres possédait Ie coeur et pouvait engager la parole de la France? Quel fond faire sur des serments qu'allaient emporter devant eux en se jouant Ie flot démocratique et Ie vent populaire?" ^'^^) Ja, niet alleen dat men zich door het woord zijns voorgangers of ambtgenoots niet gebonden achtte, weldra ook niet door zijn eigen woord. Het duidelijkste, en meest stuitende, teeken van het streven naar almacht, dat de volkssouvereiniteit kenmerkt, schrijft de Broglie elders ^^°), is de miskenning van trouw aan de traktaten. Het is de gewoonte, nu eens openlijk erkend, dan weder stilzwijgend aanvaard door alle Staten, die het nieuwe recht volgen, om ook de meest stellige verbintenissen ter zijde te stellen, zoodra het volk, dat die op zich nam, door uitdrukkelijke verklaring of naar zijne vooronderstelde meening, den lust betuigt om er zich van te bevrijden. Vóór eenige jaren stelde men aan het verbreken van wederkeerige overeenkomsten nog eenige voorwaarde, die het stelsel wel niet meer wettig, maar toch in de toepassing zeldzamer en minder gevaarlijk maakte. Zoo werd gevorderd dat,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen