Pikante vroomheid.

De hedendaagsche beteekenis van het woord „ketelachtig" breing© bij! het mlediteerea over bovenstaand Schriftwoiord niet op een dwaalspoor.

Ketelachtig of kitteloorig is voor ons hetzelfde als lichtgeraakt. Wij 'noemeln iemand ketelaohtig, , wajnïieer hij', als hij' iets hoort, dat Jiem: niet naaj den zin js, dadelijk opstuift of tenminste zijn ontevredenheid doet blijken.

Maar onze vaderen yeirstonden er iets anderts onder.

De Kantteekenaren verklaïen terecht: d.i. hebbie'nde ©en hart en ooren, die jeuken naar wat nieuws en vreemds.

Men zou hier kunnen v©rtalen: maaï verlangend (of om een volksuitdrukking 1© bezigen: tuk) pp wat bet oor kittelt, zullen zij' zi'ch leeraars verga-'deren naaT hun e'igen sniaak.

De men^cben, di© hi& c geteekend woirden, zijh niet d© spottetrs, die er in het iednd der dagen] zullen opstaan.

Zij zijn , geen pure ongeloovigen.

Neen, zij willen alleszins godsdienstig zijn.

Zij begeelren de vroomheid bij! te houden.

Alleen moet die vroomheid gedurig iets prikkelends, iets pikan^ts hebben.

Anders aardt ^rj niet.

Deze pikante vToionüieid is in alle opzichten idie tegenhanger van d© cliché-vroomheid.

De laatste mint bet gangbare, het algfemeiene^ het onpersoonlijke.

De pikante vroomheid' daarentegen wordt al kribbig, zoodra ze iets veru'eemt wat op „geijkte" termen gelijkt.

Van al wat reeds «enigszins gewoon is heeft zij ©en afkeer.

Zelfs kan zij' naar bet Apostolisch!© woond jdie gezonde leer niet verdragen.

Het oud© ©vangeli© verveelt haar.

Altijd di©z©l£di© waarheden aan te booren, vermoeit haar.

Het is voor haar niet alleen ©en kwestie van vorm, maar ook van inbond.

Daarom kan zij' zich ondel" de geaonde prediking niet schikken.

De Apostel schrijft, dat zij, die zulk een vtoomheid zijn toegedaan, zich leeraars kiez'en naar hun eige'U smaak.

En ook dan houden zij! bet gelmeenlijk bij één leeraar niet lang uit. Zij' veirgajderen zich een hoop leeraars. Bevalt 'de ©en hun niet meer, dan begeven zij' zich naar iden ander. Zij willen vrijheid van bewegiug. Zij' laten zich niet opsluiten.

Is van deze profetie aangaanide de laatst© dagen niet reeds veel ook in onzen tijd Verwerkelijkt?

Heeft de dusgenaam'd© buitenkerkelijke vroomheid ooit zoozeer gebloeid als thans?

En is het jdie buiteinkerkelijke vToomhed'd niet vooral o!m bet pikant© t© doen?

Zij' wenscht ietsl lainders te bieidrai dan in de ketfk wordt vernomen.

Zij binjdt zich aan geen historische vormen, maat ook niet aan ide historische en toch eeuwig© waarbeid der Schrift.

Shibboleth is hier ide s'maak van groO'ter of kleiner kring.

Die smlaak maet gestreeld.

Anders loopen d© nienschen wteier weg.

En bet Imoet toegestemd, dat bet klimaat van heel O'nziejn tijd deze pikante vrootaiheid ongemeen begunstigt.

Het is immers ©en tïjid, waarin ©en groot deel van bet publiek leeft bij' de bioscoop'.

Men wil altijd wat anders.

Prikkellectuur vindt geweldigen aftrek.

Sensatie schijmt leen levensbielhoefte te zijn geworden.

Daarom kan bet niet Verwonderen, dat de vroombeid biervan den terugslag ondervindt.

Men wil wel vroom zijn, maar dan moet tüen op iets S'ensation, ©els kunnen rekenen.

Men moet ler beerlijk bij lachen, heerlijk bij wee-•nen, beerlijk bij' rillen kunnen.

Het miag ook luguber, door en door akelig zijln. Het mysiterieuse moet voioïal lang bewaard blijven.

Men wil in spanning worden gehouden.

Paulus voorspelt, !dat men zich zal keelreln itot fabelen.

En is dit niet uitgekomlen?

Is de verdichting niat bat voedsel van vele „vromen”?

In die uitei'ste kolnsekwentie bennen wij' de pikante •vroomheid niet.

Maar wouden eir ook gieen beginselen van waargenomen?

Gaan sonünigen in bun op zichzelf gerecbtvaardigden strijd tagetn de cliché-vroombeid niet t© vet •naar de arideire zijde?

De prediking baef t Itot roeping tijd-prediking tel zijn.

Ze mag niet spreken in de taal van hondendl of van vijftig, zelfs niet meer van twintig jaar terug.

Daarvoor leven we veel t© snel.

Zij' mag niet doen alsof het woord van God geen bij'zondene boodschap voor onze dagen heeft.

Zij heeft zich |iö hoeden voor bet vervelende genre.

Maar aan den anderien kant miag zij' ook nooit aan d, © zucht naar het pikante toegeven.

Ze zij'" frisch, maar niet buitenissig.

Wie al zijin voedsel overgoten kreeg met pikante saus zou spoedig maagbjder worden.

Zoo pok, wi© steeds naar iets pikants in dö vroomheid zoekt, zal spoedig de g©zon'de waarheid niet meer kunnen verteren.

Wie ©en prediking eischt, waarin op de lacbispieren woirdt gewerkt, waarin veelvuldig modeïne idichters woirden geciteerd, waarjn bet ©ene verbaal na het ander© wordt opgedischt, idi© overloopt van „rake zetten", beeft nog nooit recht bedacht, dat de predikant ©en gezant van Christus behoort te zijn.

Echte vroomheid heeft aan het pikante geen behoefte.

Als uw ziel gedrukt woiridt doot haar zondielnj verlangt zij n, iet naar een aalidigbeid om' erdoor te worden opgebeurd.

Als gij' vurig begeert van . uw kindschap naJdelr. verzekerid te worden, idan verwacht g© niet, d: a|l de Heilige Geest door kortswijl uw bed© zal verr hooren.

Als , gij' op uw sterfbed laagt len iemarid, die de kunst verstaat omi het oor te kittelen zou zich toiegang tot uw legerstede hebben - yierscibaft, gij zoudt verzoeken hem te verwijderen.

Echte vroomheid heeft geen prikkels van buiten noodig.

Zij worldt van binnien uit geprikkeld oiml zich in Christus te verliezen, om ^an de wereld Gods lof te vertellen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen