Gebedsleven.

Abrabam! mer Izak dan zijn vader

Vader ©n zoon toch inaken in hun leven éénzelfde oimstandig-heid door: beider huwelij'k blijft jarenlang onvruchtbaar. En nu toont in die omstandigheid Izak zich de meerdere; hij sluit niet, gelijk voorheen zijn vader ©en twe©d© huwelijk, maar „Izak bad den Heere zeer in de tegenwoordigheid van gij'i]Je, !huis vrouw."

Abrahams foint in dezen .is bekend.

Hij ihad de belofte ontvangen van een zoon. Maar de jaren gingen vO'Ort en de vervulling der belofte bleef uit. En toen is de 'tijd gekomen, waarin zijn geloo'f en geduld hebben gefaald, en Abraham gehoor gaf aan Sarah's voorslag om Hagar, de dienstmaagd tot vrouw te nemen en alzoo den beloofden zoon te gewinnen.

Niet uit verkeerden lust. Het ging den aartsvader oim de vervulling van Gods biolofte, om den zégen des Ver bonds.

Maar die zegen, wordt niet gewonnen in den weg der eigen middelen en der eigen kracht. Dien zegen bewerkt Abraham; niet en die komt ook niet voort uit de krachtige natuur van Hagar, maar dien zegen geeft God uit genade op het wacihtend geloof uit de o-nvruchtbare Sarah, uit het aan 's menschen zijde maohtelooize.

En dat verstaat IzaJs: . Ook hém gaat het om het 'kind der belo'fte. En hij is in dezelfde omstandigheid als : zijn vader. Reeds heeft hij twintig jaren gewacht en er staalt uitdiT& fcelijk, dat Rebekka onvruchtbaar was. Maar nu toont Izlak althans hierin de meerdere van zijn vader te zijn, dat wij' hem geen wegen van eigen kraöht zien inslaan, doch het zoo schoon getuigd wordt: En Izak bad den Heere zeer. Dat is juist het omgekeerde van wat Abraham gedaan had. Bidden is het omgekeerde van het zelf doen; bidden is uit handen geven; bidden is 'een belijden van eigen onmacht. Rebekka's onvruclhtbaarheid is zeker eene beproeving geweest vo'Or Izaks geloof. Maar hij heeft juist in den weg der beproeving bidden gelee-rd. De Heere heeft het hem aaa vergtei'kende genade niet doen ontbrekbn. Dat hij aan het einde der twintig jarien nog 'zéér bad, is daarvan het bewijs. Hij' heeft het 'geloof behouden. En dat geloof worstelt met den Almadhtige. Izalk bad' den Heere zeer. Hij liet niet los voordat Gods belofte - vervuld was. En God kroont zijn eigen genadewerk in Izak; — want — zoO' lézen we — „de Heere liet: -zitem^-verbidden''.

Welk een aanbiddelijke weg wordt hier gewezen naai' den zegen des Verbonds. Waiit het ging toen gelijk nn: om den Christus. En dan ontdekt ziah hier geen weg waarin wij werken en verdienen, maar ©en weg waarin God geven wil, de weg van het ootmoedig gebedsleven.

Hier komt de ecihte oamacht uil; niet de valse he, maar de elite.

De valsche oinmadht bidt nietj geeft zicli over aan ziorgelooze lijdelijlcbeid.

Maar bij' Izjpjk komt de ware kennis van nïachteloosheid uit, üel echte weten van onvruchtbaarheid, als ©ene Gode welbehagelijke verootmoediging des iiarten. Eene verootmoediging die niel rustig is, die niet slap en wericeloos neerzit, die zich niet verbergt acihter de vleesciielijke verontschuldiging, dat het il och alleen Gods werk is — maar die den weg inslaat, waarin God zegt dat Hij zich laat verbidden; een kennen van onvruchtbaarheid, waaruit een roepen geboren wordt, een roepen om doorbreken des Geestes, '©en smeeken oipworsfcelend uit den nood en de behoefte der ziel of de Heere zich wil ontfermen. Kennen wij z-iük smeeken?

O, wij' weten allen die waarheid wel, dat wij in" onszelven onvruchtbaar zijn. Maar het komt er op aan, hoe wij dat weten. Waar ons die wetenschap brengt.

Of het ons koud laat en hel ons eigenlijk hetzelfde is of wij er iets aan kunnen doen of ni^et — óf dat het ons in de benauwdheid brengt en ïn levendige behoiefte uitdrijft naar den Heer©. Onderzoeben wij onszelven zonder sparen voor het aangezicht Gods. En dat deze waarheid ons dan neersla, ons alles ontneme, ons arm en behoeftig inake, zoodat we niets overhouden dan onze onvruchtbaarheid; opdat we daarmede uilgedreven worden naar God in Christus: „Laat mijne ziel leven en zij zal u loven". En dan zegt 'sHee-Bein Woord: „AVie zijn leven verliezen zal, die zal hetzelve behoiuden".

Welk eene moedgeving voor alle waarachtige bidders om Gods genade en den H. Geest, allen die uit de onvruchtbaarheid wan hun leven de handen naar den Heere leerden uitstrekken.

De Heere laat zioh van hen verbidden. Het kan wel eens lang duren; wel eens angstig en donk©r worden. Zie (het aan Izak'.

Maar dat de bidder dan niet af late. Dat hij dan juist zéér bidde; dan vooral den Heere vastboude bij zijne 'toezeggingen en pleite op zijn Woord.

De Heere zal zich laten verbidden. Het is zijii eigen genadewerk als wij Hem niet loslaten. Dan komt Hij nóg tot al zulke onvruchtbaren om te zeggen: „Uw vrucht is uit Mij gevonden".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen