Roomsche intolerantie.

Onder dit hoofd komt een kort bericht voor in de „Hongaarsche Heraut" van Juni. Het berichtje deelt mede, dat Roomsche politie-^genten bij eene processie een hoer, die voor den stoet zijn hoed niet wilde afnemen, geslagen en in hechtenis hebben genomen. Verder meldt het een staaltje van nog ergerlijke intolerantie, waaruit blijkt, dat zeer oude Roomsche pra'ktijken in so'mmlge deelen der wereld nog niet tot het verleden behooren. Vroeger kwam graf schending, zelfs als officiëele straf, niet zelden voor in daigen der vervolgingen, doch nu lezen wij, . dat in oen stad, vroeger behoorende tot Zuid-Hongarije, maar nu door de beschikkingen van den vrede v; an Trianon onder Servische heerschappij staande, het graf van een voor korten tijd overleden gereformeerd predikant, 's nachts is opengemaakt, zijn 'doodkist in stukken gebroken en zijn lijk onteerd.

Naast deze Roomsche intolerantie, die ook elders weer het hoofd opsteekt, wordt in hetzelfde niunmer nog melding gemaakt van het woeden der Roemeensche regeering tegen de Gereformeerde Berk in Zevenburgen. De geschiedenis van de Gereformeerde Berk in Zevenburgen is een heerlij'ke doch in vele opeichten diep roerende geschiedenis. De Grieksch orthodoxe kerk is zoo 'inogelijk nog onverdraagzamer dan de Roomsch-Katholiekte. Echter in Zevenbuijgen, dat oorspronkelijk tot Hongarije behoorde, en waar de gerefarmeerden betrekkelijk sterk waren; wiaar 'de Gereformeerde Kerk een 829 plaats onder de bevolking innam, eenigermate zooals de Gereformeerde Berken dat in ons land onder de Friezen doen, "kwellen de regeeringsbeatobten op alle manieren de gereformeerden met het bewuste doel hen te verjagen en uit te roeien. Naast deze Roomsche intolerantie; naast de 'k'wellingen en pijnigingen der Roemeensche regeering, m'oet nog in de derde plaats de vervolgingswoede der socialisten worden genoemd. Overal is men in Duitsdhland in de staten, waarin het socialisme den boventoon voert, er doelbewust op uit om de kterken tot machteloosheid te brengen, en dan is de felste haat immer die, welke woedt tegen de 'gerefo^rmeerden, wijl deze meest immer de trouwste en stoerste strijders zijn voor de nationale idee. De Tsjechen, waaronder de socialisten zoo lalrijk zijn, vervolgen "de Hongaarsche gereformeerde predikanten overal, welke zij vooral knellen door uitwijzingen binnen zoo kort mogelijken tijd. Uithongering der kterken is in Saksen het doel, dat de sacialistisobe regeering klaarblijkelijk nastreeft; in Tsjecho-Slowakije tracht men de kerken, de Gereformeerde Eerken van Bongaarschen oorsprong'in het bizonder, uit te roeien door haar te berooven of te onthouden van predikanten.

Op het convent van de Gereformeerde Berk in Tsjechië te Losoncz deed bisschop^ Czinke mededeelingen over den stand der onderhandelingen met de regeering-Deze onderhandelingen leden tot nu toe schipbreuk; echter voor de toekomst werd eenige hoop gekoesterd. De bisschop' achtte, dat de kerk in de eerste plaats zorgen moest, dat het bestaan harer scholen werd gewaarborgd.

Worden de gereformeerden van Hongaarschten oorsprong alzoo over heel het gebied van het vroegere koninkrijk geplaagd en hebben zij te klagen over kwade bejegening van vele zijden, in andere landen van E.ujopa kan men spreken van kerkroof en tegenreformatie en wel in het bizonder in Letland en in Polen. De Letlandsche landdag heeft met 53 tegen 21 stemmen besloten, dat de Luthersche St.-Jakobikerk moet worden overgegeven aan de Roomschen. Ellendig politiek gescharrel speelt hierbij een rol. Echter met dezen kerkroof schijnt slechts een begin te zijn gemaakt met een geweldigen strijd, dien het Protestantisme in Letland staat te wachten. De Roomschen maken aanspraak op alle kerken, die in vroegere tijden aan de Roomsche kerk hebben behoord. De tegenreformatie is in het land in vollen gang! In Polen kan men zelfs spreken van massaui twijziag door de Poiolsche regeering van evangelische predikanten. De arme Poolsche Protestanten hopen op de tusschenkomst van het „wereldprotestantisme", opdat dat zijn stem verheffe tegen deze actie, die in strijd is met het volkerenrecht. Terecht merkt Prof. Dr J. Sebestyén op: 't Protestantsche Engeland en Amerika hebben zeker nooit daaraan gedacht, dat zij door 'hun ongerechtige handeling, waardoor zij 'Zevenburgen aan Roemenië hebben lafgestaan, misschien eigenlijk het doodvonnis van het Protestantisme in het Oosten geveld hebben. Ln dit verband wil ik' er aan herinneren, dat in de groote en in de kleine entente de Roomsche staten verre de overhand hebben en dat generaal Foch nog onlangs meerdere van die staten 'heeft bezocht en al mag Frank'rijk anticlericaal zijn, 'het anti-clericalisme schijnt er niet voor terug' te schrikken om miet het clericalismte den strijd aan te binden tegen dat Protestantisme, dat zich buigt voor Gods Woord en dat het Evangelie naar de Schriften belijidt en tracht te beleven.

Dat samengaan is niet van jongen datum!

Echter tegenover deze intolerantie van bijgeloof en ongeloof staat het verblijdend feit, dat de "toetreding tot 'de 'kerk, tot de Protestantsche Berken, bijna loveral verre de uittredingen overtreft. 'Nog zullen het bloed en de tranen der martelaren het zaad der 'kerk blijken te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen