KERKELIJK LEVEN.

Verbetering van het kerkgezang

Ook op de Synode van de Ned. Herv. Kerk is de verbetering van het kerkgezang ter sprake gekomen.

De Wederlandsche Organistenvereeniging had een verzoek ingediend om een onderzoek te willen instellen naar de mogelijldieid van verbetering, ..yan den kerkzang. .i> |^R^^'

Op do lijst van desiderata stonden ohdeï-^-éèr: de psalmen te drukken in hedendaagsch notenschrift; den rythmischen zang in te voeren; moeihjke en verouderde melodieën door andere te vervangen.

Dezelfde wenschen zijn, gelijk men weet, reeds in den boezem der Gereformeerde Kerken geuit. .

De Synode van Groningeri zal in 1927 over enkele ervan hebben te handelen.

Moge dez^e zaak aldaar een gunstiger verloop' hébben dan in de Haagsche Synode.

In de Haagsche Synode was een minderheid en een meerderheid in de commissie van advies.

De minderheid wilde op voorstel van de classis Edam een commissie voor deze aang.elegfflihei^4]^, enoemen. ••: ^S^^^'i0^.

De meerderheid voerde praktische bezwaren aan en meende ook' „dat inwilliging van het verzoek allicht een algeheele oplossing van de quaestie van den gemeentezang in den weg zou staan".

Wat met dit laatste bedoeld is, laat zich slechts gissen.

De Synode vereenigde zich met het advies der meerderheid.

Zoo is deze kwestie daar voorloopig van de baan.

Toch hebben we ook hierin weereen bhjk te zien, hoe men al meer begint te gevoelen, dat het met het kerkgezang niet .in orde is.

Inzonderheid bij ons. Gereformeerden, belioort de zaak te wegen. ,

Wij hebben op velerlei gebied de spo^ren van; vandalisme in ons kerkelijk leven, door latere niet door Gereformeerden geest bezielde geslachten in het stijlvolle gebouw onzer vaderen aangericht, doen verdwijnen.

Het religieuse ging daarbij — en zeer terecht — voorop. • , . •. ,

Maar laaf nu het aesthetische volgen. S^: : J-^i^^

Want in de kerk heeft de schoonheid W'él 'een' dienende plaats, maa, r dan toch een plaats.

WJj hopen daarom dat de drang tot verbetering van het kerkgezang onder ons al krachti-ger wordh

. Dit is voor ons — want het perspektief mag niet uit het oog verloren worden — geen reformatorisch vraagstuk van den eersten rang.

Maar jal is het^r een van tweede oxde', daafom is het niet van gewicht ontbloot.

Het mag ons, niet onverschillig zijn hoe wij den Heere loven. Ipl^:

Het bestel is voor onèeh"God niet goed genoeg.

Onze pers make ook in deze ons volk rijpi, voorzoover het nog niet ri|p; ; iS; ., - _

—^ De nieuwe kerkengroep.

De schismatieke kerken van Amsterdam-Zuid en Zandvoort hebben zich dan thans vereenigd tot' een nieuwe' kerkengroep.

De akteSttpiSfederafie luidt:

De Kerken, van Amsterdam-Zuid en Zandvoort hesluiten, dat zij, gezien hare geschiedenis tot op dit oogenblik, met elkander .het kerkverband herstellen •en dit verband zullen onderhouden in de eenheid der belijdenis overeenkomstig de D'rie Formulieren van Eeniigheid en wat de kerkregeering betreft, overeenkomstig de fcerkenordening van Dordrecht, laatstelijk herzien op ide Gen. Synode der Geref. Kerken in Nederlajid, gehouden te Utrecht in 1905, waarbij zij als bindend houden de bepalingen der Geref. Gen. Synodes tot en met die van Utrecht in 1923, even-wel: zich voorheboudend een nadere beslissing omtrent de conclusies der Gen. Synode van Utrecht in 1923, . vervat in artikel 127 harer Acta. (Dit betreft het vrouwenkiesrecht te Zandvoort.)

Voorts spreken de beide kerken nadrukkelijk uit, dat zij van harta begeeren, weder te worden opgenomen in het verband der Geref. Kerken in Nederland, zoodra deze Kerken terugkeeren tot ongerepte trouw aan de Drie Formulieren van Eenigheid en onverzwakte handhaving der geldende Kerkenordening.

Namens den kerkeraad van Amsterdam-Zuid: (w.g.) J. G. GEELKERKEN, praeses. (w.g.) H. VAN LUIN, scriba.

N'amens den kerkeraad van Zandvoort: (w.g.) H. C. VAN DEN BRINK, praeses. {w.g.) K. W. VAN DER TOORREN, scriba. Amsterdam—Zandvoort, Juli 1926.

, 0p drie dingen willen" wij hier wijzen.

A.llereerst, dat deze kerkengroep zich geen naam geeft. Natuurlijk staat dit aajr haar zelf. 'Op den duur zal het echter wel noodig blijken de „anonymiteit" prijs te geven. Dat men er niet reeds nu toe is overgegaan levert moeilijkheid op voor hen, dié het hefst de kwalifikatie „schismatiek" niet meer zouden gebruiken, niet omdat deze onjuist is, maar omdat de betrokkenen er ergernis aan nemen. Op' het oogenblik valt hieraan echter weinig te veranderen. Eerst als de betrokkenen te kennen geven hoe zij genoemd willen worden, kan men hen bij den naam aanspreken, welke hun gevallig is.

Voorts komt hierdoor a!an het licht, dat, wat de schismatieke kerk van Zandvoort betreft, het-: ; -he-^.: gin van het schisma niet te zoeken is in döH^S'^ sluiten van de Synode van Assen in 1926, niaar ' in de beslissing van de Synode van Utrecht in 1923 in zake het vrouwenkiesrecht, door een plaat-

selijke kerk zonder advies A^an. het kerkverBand ingevoerd. De schismatieke kerk van Amsterdam-Zuid, welke totnogtoe tegen deze beslissing geen bezwaar had, althans niet openbaar maalcte, heeft zich in deze aan de schismatieke kerk van ZandvooTt gekonformeerd. De heterogeniteit in den oorsprong van het , i5chisma la, a, t zich uit deze akte van federatie duidelijk aflezen.

Eindelijk wordt hierin aan onze Gereformeerd© Kerken ten laste gelegd, dat zij zijn afgeweken van de „ongerepte trouw aan de Dïie Formulieren van Eenigheid en onverzwakte handhaving der geldende Kerkenordening". Anders zon er immers van terugkeeren daartoe geen sprake behoeven te zijn. Eln hoewel de schismatieke kerken verklaren, dat zij van harte begeeren, weder opgenomen te worden in het verband der 'Gereformeerde Kerken in Nederland, stellen zij daarbij de k'onditie, dat onze kerken het schismatieke standpunt zullen innemen. Op die wijze willen wij ons natuurlijk met elko kexk, ook met de Roomsche, de Luthersche, de Hervormde, ja met alle religieuse groepen en kringen vereenigen. Zij behoeven eenvoudig op ons standpunt te gaan staan en niets staat de vereeniging meer in den weg. Maar daaxom juist beteekent die laatste alinea weinig ol niets.

Intusschen kregen "de schismatieke kerken door dit besluit een eenigszins vaste formatie.

Een groot deel der Kerkenorde kunnen zij niet naleven, want kunnen zij op het oogenblik niet anders dan een fragment van een classis voxmen, van Particuliere en Generale Synodes lan in het geheel niet de rede zijn.

, Zoo bieden zij ean geschikten voiedingsbodem voor het indep endentisme.

Waar deze richting zich toch reeds in ha, a, r midden deed gelden, zal het hard roeien zijn om uit die vaargeul te komen.

Hoezeer wij het ook betreuren, dat dit schisma bestond, kunnen we de vo-rming van deze kerken tot een kerkengroep toch met waardeering gadeslaan.

De verhoudingen woiden er gezonder door.

De 'Gereformeerde en de schismatieke richting — welke laatste wij niet vereenzelvigen met de leden der schismatieke kerken — behooxen niet bij elkander.

Dit zal wel hoe langer hoe duidelijker worden.

Dat daarom beide haar positie tegenover elkander bepalen, kan niet anders dan verhelderend en zuiverend werken.

Hoe spoediger dit zijn beslag heeft gekregen, des te spoediger zal ook de bitterheid, . welke nu nog al eens aan het woord komt, wijken: ^^#

Hebben wij de schismatieken als dwkT^ri^de broeders te beschouwen, wij mogen toch ook niet vergeten, dat zij broeders zijn.

Voorloopig zal zeker nog veel over het bedenkelijke van die dwaling moeten gehandeld.

Ernstig dient gewaarschuwd, opdat niet meerderen zich door die "dwaling laten meesleepen.

Maar ofschoon dat in het begin moeilijker valt dan later, legge men ook nu reeds, evenmin als tegenover christenen van andere richting, tegenover de aanhangers der schismatieke richting het broederhart het zwijgeai óp.

Vooral neme men hen in zijn voorbede op.

Het oordeel over de dwaling mag niet verzwakken.

De dwalenden moeten evenwel een groote plaats hl ons hart en geleed innemen.

—^ Vermoedelijke duur.

Telkens komen er bericliten over den vermoeidelijken duur van de voortgezette Synode, welke .D.V. 31 Augustus aanvangt.

Eerst heette het, dat zij wel drie weken vragen. zal

Later dong men af tot één a anderhalve week.

Beide berichten kwamen natuurlijk van „welingelichte zijde*'.

Dat men hier op zijn hoede moet zijn voor de addertjes, welke er onder het gras spelen, behoeft nauwelijks gezegd.

Daarom kan het geen kwaad even uit te spreken, dat naar den vermoedelijken duur der voortgezette Synode slechts gegist kan worden.

En gissen doet missen.

Elke maatstaf vaii berekening ontbreekt.

Vooral dienen eerst de gravamina, , welke zullen worden ingebracht, te worden afgewacht.

Dat de zaken van Ds van den Brink en van Dr Koppenaal, die zich buiten het kerkverband hebben geplaatst, niet meer rechtstreeks ter Synode kunnen komen, zal de Synode vanzelf wat bekortan.

Maar hoeveel tijd de andere zaken vragen, kan moeilijk geprofeteerd.

De Synode moet aan den eenen kant deugdelijk werk leveren. Aan den anderen kant zal zij ook den noodigen spoed ' hebben te betrachten, wijl de leden niet nogmaals voor vele weken uit hun werkkring kunnen uitbreken en wijl anders ook de goede voortgang van ons kerkelijk leven te z? er zoa worden geiiinderd.

Dit behoeft evenwel do Synode niet voorgehou dca. t^^i; ||jt|; | 'f'Wi'^^^^"'''

De g^|S%, ; V: an A ? n is consciëntieus, '^^^p-

MoCillleiiMfir. nog andere berichten over'dm'duur der Sj^ï^^SlIromen, dan gelieve men te hedenken, dat hè|^l^^^^gp!]|^tóe, : ; |jJ^^^§m^omtnerti^^ Sfi^E'liSfeli ^^fel

~s Handelsblafl-fantasieën,

Vroeger zei men onder ons: als de verkiezingen in het zicht zijn, staat de liberale pers voor niets.

Tegenwoordig behoort er aan te worden toegevoegd; en als er kwesties zijn, welke verband houden met-het kerkelijk schisma.

Vooral „Het Handelsblad" wil zoomin in het kerkelijke als in het politieke ten deze achterblijven.

Toen wij indertijd over het kerkelijk jus inquisitionis, het recht van onderzoek schreven, lieten we de opmerking voorafgaan, dat de liberale pers daarvan wel misbruik zou maken, en ons artikel zou uitleggen in een zin, waartegen wij bij voorbaat protesteerden.

Wij gebruikten dezen term alleen in de betee'fcenis, waarop het onderteekeningsformulier voor predikanten slaat, maar wezen uitdrukkelijk af, dat het onze bedoeling zou zijn om op ketterjacht uit te gaan.

Wij kenden echter de liberale pers te goed, dan dat wij ook maar een enkel oogenblik geloofden, dat zij met deze verklaring bij de voorlichting van haar lezers rekening zou honden.

Integendeel, we meenden, dat zij die door ons gewraakte beteekenis juist ons zou toedichten.

Zoo is het ook uitgekomen.

Verschillende malen zijn wij door de liberale pers op grond van dat artikel den volke als ketterjagers voorgesteld.

Deze week nog stond het „Handelsblad" ruimte af aan een medewerker, die debiteerde: „Prof. Dr V. Hepp reeds eenigermate bekend dooï zijn roep om het jus inquisitiones, het inquisitie-recht, in de Gereformeerde Kerken uit te oefenen, ten einde hen, die in het verborgen ketters mochten zijn, uit het verborgen op te delven.. ..." (Spatieering van ons.)

Nu ergert men zich niet over-iets, waarop men van te voren gerekend had?

Men glimlacht er eens om.

Wij noemen de bewering van dien medewerker dan ook maar vergoelijkend: fantasie.

Zelfs constateeren wij met zekere voldoening, dat ons artikel als bliksemafleider heeft mogen dienen voor de Deputaten, door de Synode benoemd, om kerkelijke vergaderingen, welke in moeilijkheden verkeeren, van advies te dienen. , ,

Vroeger werden ze door de liberale pers als groot-inquisiteurs uitgekreten. Men dacht hun zelfs de namen van beruchte Spaansche inquisiteurs toe.

Ons artikel schijnt daaraan , aiaj-; bft^.topiV; erslag een einde te hebben gemaaJct. - ^^Ki^^^^^ftï

Dat stemt tot te\Tedenheid.

Dezen Deputaten wordt toch al genoeg naar het .hoofd geslingerd. Wie i, ets, ^^È, A^^^^taileiden, doet dat niet ongaarne.' .fös^^a^s^fe

Alleen stelt het ons teleur, dat de fantasie va.n den medewerker van het „Handejsblad" zoOi armelijk voor den dag komt. ïÉ^J^a& Sf^^^^

Waar hij aaai het fantasëèren-slöég, 'lad hij er toch wel iets sensationeelers van kunnen maken!

Waarom b.v. niet gefantaseerd, dat wij bezig waren een fonds te vormen, waaruit tien-stuiversmannen, die „verborgen ketters" aanbrengen, worden gehonoreerd?

Waarom er nog niet bij • verzonnen, dat op het hoofd van , , verborgen" medewerkers aan liberale bladen de som van duizeaid gulden is gezet?

bladen de som van duizeaid gulden is gezet? Nu vergenoegt de medewerker van het „Handelsblad" er zich mee, te onderstellen, dat wij in ons artikel over „De „Kerkelijke Goederen", het Zandvoortsche geval op het oog' hadden.

Zijn jonrnalistieke duim schijnt, y, |; l; : ; Q'ver..; been

Met veel moeite kan l»ij er wel iets uiT^tngen. - Maar het blijft toch een bedroefd beetje. Arme fantast!

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen