Synode-indrukken

XXVII.

Voeit bij stuk.

Spoedig liep liet laatste samenkomen der Synode af.

JJct alleo-meest is dit voorzeker hieraan te danl^en, dat de gedachte bij alle Synodeleden voorzat, dat , d, e Synode thans definitief moest worden gesloten.

•Weinig of in het geheel niet werd daaiover gesproken. : s^«-ïst-: i4ï; BÏ; > g-aïy; i

. ilaar a'è^#S^ia^^5f^ï: ©t bleek uit alles, werkte des

te kracditiger.^JlJj^l^jlF'" ^i^^s^c, Men gevoelWTÏSr als bij intuïtie, dat een öpèieiSw verdagen van de Synode in hooge mate ongcwenscht

was, zelfs een gevaar kon inhouden. AVilde men dat voorkomen dan moest ook alle aan­

leiding daartoe vermeden worden. Die aanleidingen bestonden.

Die aanleidingen bestonden. Er waren nieuwe missives ingekomen van Dr B.

Wielenga, Ds S. P. Vermeer, Dr W. J. A. Schouten e.a. Werden die in behandeling genomen, dan zou het liinncn . enkele dagen van andere bezwaarschriften

regenen. •ïSi*'^? '-' Het bewijs daarvoorïïriv@'d'é het sciirijven van Ds Van Duin en vooral dSt van Mr Knibbe, welke een paar dagen daarna naaf de Synode werden.gezonden.

Zij kwamen echter telaat. - i^^Sï"

De Synode was reeds gesloten. • ; •

De Synode was reeds gesloten. • ; • ' Ook is het bekend, dat er nog anderen wa.ren, die hadden geïnformeerd of zij zich andermaal tot/ji^^jrnodi» konden wenden. «sSiite^,

Had de Synode aan dien. op zichzelf wel begrijpelijken drang toegegeven, dan-zou zij weer een paar weken hebben kunnen zitten. -

Zij zou niet zijn gereed gekomen.

En de aankondiging van een j-eeks nieuwe zittingen, ware hel eind geweest. ... . , . - ~

Zoo zou de Synode een pei-manent of seini^l^". nent karakter hebben gekregen.

En da.t moest voorkomen.'

De eenige manier om dat te bereiken was: voet bij stuk' houden.

Er lag een 'besluit, dat nieuwe stukken door de Synode niet meer. in behandeling, zouden worden, genomen.

Naar dat besluit heeft de Synode de adressanten eenvoudig verwezen.

Zij deed dit in comité-generaal.

Maar. in openbare zitting werd vastgesteld, dat dit ait de Acta der besloten zitting zal worden uitgelicht .en in de publieke Acta zal worden opgenomen.

Niet ieder schijnt. te hebben begrepen — natuurlijk de Synodeleden wel! - ^-dkt^j^dit, sl|Qhts, - «gg.; ^; ^ handeling was. '^^^^^Ê^^^''^'=(J& ii(^^^y

Wij lazen ei-gens, dat uien zeer benieuwd was; a, ^i|^t: oordeel van de Synode over deize missives'. : S; |: .& ; '; .:

Inzoover kunnen wij de nieuwsgierigheid bevredigen, ' dat, gelijk eerlang uit de gedrukte Acta zal blijken, de Synode op den inhoud dezer stukteen met is ingegaan,

. .-Indien' zij had gewild, had zij bij enkele met eed boel kort antwoord kunnen volstaan.

Zoo op de missive van Ds S. P. Vermeer, . die, naar hijzelf aan de. pers berichtte, niets anders beliels.de dan de vraag, wat de Synode onder „conformeeren" verstond.

Dit was weinig anders dan een vragen naar den bekenden wèg..

De Synode had eenvoudig naar haar reeds verschenen 'Acta en naar haar „Open Brief" kunnen verwijzen, ! waarin over die kwestie genoegzaam licht werd ontstoken.

jMaar zelfs hiervan onthield zij zich.

Anders ware zij oek verplicht geweest de missives, welke breeder antwoord vereischten_, te behandelen.

Onderscheid maken ging niet.

Men weet het trouwens: den stok „meten met twee maten" hebben tegenwoordig sommigen steeds .bij de liand, ze gaan er mee. uit wandelen en zetten dien zelfs bij hun ledikant.

Geen de bating-club.

Nog voor een ander gevaar had zij zich te hoeden. , Als zij die stukken in bespreking had gegeven, zou daardoor nog op een andere manier haar karakter schade hebben geleden.

De Synode had de vroegere missives der bezwaarden ernstig onder de oogen gezien.

Zij had zich niet op het standpunt geplaatst: Roma locuta causa finita, d. i. Rome hoeft gesproken en daarmee is de zaak beslist.

Zij had de bezwaren consciëntieus gewogen en voorzoover zij ook maar eenigen grond, aan Schrift en Balijdenis ontleend, aanvoerden, weerlegd.

Maar men kan natuurlijk zoo niet doorgaan.

Er moet eens een eind aan komen.

De S'ynode zit niet om te debatfeeren.

Wanneer zij dien weg opging, zou zij nooit een zaak kunnen afhandelen.

Op die manier zou een debat wol jaar in jaar uit kunnen duren.

De 'Synode zou een toestand van blijvende bezwaardheid wettigen.

En wie kan het nadeel berekenen, dat daaruit zou voortvloeien?

Een Synode is nu eenmaal een lichaam, dat besluiten neemt en geen debating-club.

Er werd nu weer gepubliceerd, dat Dr van Leeuwen op het rapport en de konklusies inzake zijn gravamen, waaraan zoo groote zorg is besteed, een antwoord zal gereed maken.

Indien de Synode ook dat moost afwachten en dat opnieuw zou willen ontzenuwen, dan gaf zij haar potestas dogmatica, d. w. z. haar bevoegdheid om in dogmatische kwesties een beslissing te nemen, prijs.

Er komt een tijdstip, dat de Synode zegt: dit is , het standpunt der kerken, gij hebt er u over uit te spreken of het ook door u wordt ingenomen of niet.

Het recht van gravamen wordt daardoor in geenen deele aangetast.

Maar is een gravamen eenmaal ongegrond verklaard, dan bestaat het voor de Synode niet meer.

Redelijkerwijze mag immers verwacht, dat men bij de indiening van zijn gravamen al zijn schriftuurlijke en confessioneele argumenten op eenmaal aanvoert.

Aan de Synode kan door de liezwaarden nooit worden verweten, dat zij geen diskussic heeft toegelaten.

Zij was daarin eer te toegeeflijk dan te streng.

Maar aan alles zijn grenzen.

En de grens was nu bereikt.

IJ dele voorspellingen.

Men had voorspeld, dat de Synode thans haar eens aangenomen houding wel aan herziening zbii onderwerpen en wat meer den teugel zou vieren.

Onder die voorspellingen was deze wel de voornaamste, dat zij de slang „cadeau zou doen"

Deze profetie, beteekende schier een beleediging voor de Synode. " ! ^ ^ ^ t ó ^ | 'Z

Zij komt imihers hierop neer, dat de Synode iets wat volgens haar eigen oordeel de Schrift duidelijk leert, zou prijsgeven.

Dat zij, die voor het Schriftgezag in de bres stond, zou toelaten, dat er in onze kerken aan het Schriftgezag wordt getornd.

Hoe weinig begrijpt men toch van den ernst, welken de Synode voor het zuiverhouden der belijdenis steeds aan den dag lei, dat men zich aan zulk een voorspelling dorst te Avagen.

Zou men niet beter doen dat soort profeteiimantels aan den eersten den besten uitdrager te verfcoopen?

Ze passen meer den paljas, dan den man, die zich van God geroepen weet.

Geen duimbreed week do Synode van het standpunt, eens door haar ingenomen.

De liberale pers, waaruit men vaak de gedachten der schismatieken beter kan leorcn kennen dan uit de schismatieke pers zelf, hoezeer deze zich ook van onderteekeningen bedient, welke met anonymiteit gelijk staan, is daarover blijkbaar nog niet op adem gekomen.

Totnogtoe bleven, één scheef stukje in het „Handelsblad" uitgezonderd, de beschouwingen uit.

Maar in onze kerken kwam dadelijk na de sluiting van de Synode de dankbaarheid aan het woord.

Ook onze kerkelijke pers gaf daaraan uiting.

De Heere heeft de gebeden van tienduizenden verhoord.

Hij gaf de Synode genade om onverzwakt de waarheid te handhaven.

Geen bezwaarden genoodigd.

Wat ook veel tijd bespaarde was, dat de Synode ditmaal geen enkelen bezwaarde noodigde tot samenspreken.

Indien zij er slechts één verzocht had te komen, zou dit beslist een tweede zittingsweek ten gevolge hebben gehad.

•Natuurlijk, ware de Synode overtuigd geweest, dat het de zaak ten goede zou komen, indien iemand werd genoodigd, zou zij het niet hebben nagelaten.

Zij heeft deze aangelegenheid van alle kanten bekeken. Maar zij oordeelde, dat zij voor zichzelf licht genoeg had om de noodige beslissingen te nemen.

„Der Worte sind genug gewec'hselt."

Daarvan droeg zij de overtuiging bij zich om.

Tevens, wij zijn van gevoelen, dat er niet één geval bij' haar aanhangig was, dat niet ter afdoening aan. de classes kon worden overgelaten.

Mede tengevolge daarvan schoot zij verrassend snel op.

Bovenal: de Geest der samenbinding was in haar midden.

En dan is het gemakkelijk werken.

Laat men buiten onze kerken vrij spotten met de eenparigheid van Assen. ., , .•., , ; •„-•-,

, Wij voelen er iets aiiostolisch in. .; . ; .3^|Sifrv-' „En zij waren allen eendrachtig biieen."-• ; -• '.'"'•' .

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen