GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Dubbele bewaringsdienst.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dubbele bewaringsdienst.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Tot eene onverderfelijke en onbevlekkelijke en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u, die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid. 1 Petrus 1:4, 5a.

Er ligt in dit tekstwoord ©en prachtige harmonie.

Er is een schat, een erfgoed; en er zijn aangewezen erf g e n a m e n.

Die twee behooren bij elkander. Maar zullen ze elkander ook ontmoeten? Er is zoo vaak erfgoed, dat door den erfgenaam vurig wordt begeerd, maar dat hem nooit in handen komt, omdat het wordt vernield, geroofd, onbruikbaar wordt gemaakt, eer hij zijn hand ©r naaj kan strekken.

Aan den anderen kant: er zijn gevallen, waarin de erfgenaam het goed, hem toegedacht, ninameir in handen krijgt, omdat hij zelf niet bleef bewaard vooir zijn bezit. Hij kan er onverschillig voor worden; of er niet van weten; of door vreemde machten, buiten zijn wil, worden „gebracht, waar hij niet wil". Dan moge de erfenis veilig zijn, hijzelf komt tot baar niet.

Menschen nu zullen nooit een bewaringsdienst kunnen instellen, die erfgoed voor erfgenaam, ©n erfgenaam voor erfgoed, gereserveerd houdt. Hun heel© leven, ook heel hun „verzekeringswezen", . is eigenlijk gebaseerd o.p de grondgedaohte, dat die twee elkaar vaak missen, en dat men dat missen kan berekenen, en in formule brengen: het ver-, toont ee.n zekere „wet-matigheid", dat missen.

Maar daarom zien we ook de armoed© van elk© beeldspraak, die de wo.nderen van God zou willen „illustreeren" met menschelijke werken, als daar zijn, de dienst van de verzekering, ©n de bewakingsdienst. Zalig worden, ja zeker, bij de menschen is dat onmogelijk.

Maar Petrus' eerste brief, in eersten aanlooip', wijst de geloovigen op God, bij wien all© dingen mogelijk zijn.

Ook het wonder van een dubbelen bewaringsdienst, die echter in één hand ligt, uit één plaats, uit één wil, verricht wordt, en dus eigenlijk slechts één dienst is, ook dat wonder is bij God mogehjk, D© dubbele dienst is één. Het is DE dienst. Dte bewakings-en bewaringsdienst van God, dien — Wachter.

De erfenis, zegt Petrus, het erfgoed, dat is daarboven veilig, wèlverzekerd. De erfenis is grondig weggelegd; de bewarings-acte is zóó goed geschied, dat er geen wrikken meer is aan deze vastigheden (perfectum). De stoel van Christus is vast-gezet; het , , Kind" der „vrouw" is weggerukt tot God en Zijn troon. Daarom liggen in Zijn, verho.oging alle erfgoederen vast. De tronen voor degenen, die van Christus zijn. De witte kleederen, . De krachten, die, van God zelf als den Vader uitgaande, de gebrokenen van Christus straks transformeeren zullen naar Zijn beeld. Dat alles is veilig.

Maar die erfgenamen zijn nog op aarde, m een gistend levens-en geschiedproces begrepen. Zij dwalen af, trekken weg. Vreemde machten voeren hen, vervoeren hen. Bij de menschen is het oimiogelijk, dat zij ooit de erfenis bereiken, ja zelfs, er naar begeeren, en begeeren blijven.

Maar het is mogelijk bij God. Hij stelt een tweeden dienst in, gelijk aan den eersten: hij bewaakt hèn hier beneden. Er is een ongebroken werken van den Geest, die de heiligen volharden doet. Er is een onuitroeibaar geloof, er is een dagelijks weerkeerend© daad van God, in Christus, door den Geest. Dordrecht heeft de muziek van onzen tekst vastgelegd in het notenschrift der Dordtsche leerregels: over de volharding der heiligen.

En zooi is elk trekken van een mensch Gods naar boven, naar het erfgoied, een machtig ding; het is bewijs, dat de hemel en de aarde in één Wil-tot-jongsten-dag begrepen zijn. En de aarzelende bewegingen van het tot God toch telkens wéderkeerend angstig hart, ze zijn tenslotte vertoon van de groote Behoudende Kracht, die Christus' Stoel op graniet gezet heeft, en den bewakingsdienst der erfgenamen tot keerzijde maakt van den bewaringsdienst der erfenis.

De verloren zoon strompelde terug; God, die de Dichter is, hóórde daarin den vasten gang; ijzer en koper waren onder die schoenen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 september 1932

De Reformatie | 8 Pagina's

Dubbele bewaringsdienst.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 september 1932

De Reformatie | 8 Pagina's