De Paaschtriumf.

Paschen is vol van heerlijkheid.

In. de vroege blijde morgen staat de Levensvorst op uit het graf. Verslagen ligt de dood aan Zijn voeten. Stroomen van genade vloeien uit het open graf. Al de eeuwen en al de eeuwigheden zullen dankend zich verblijden in wat de Heere door Paschen verworven heeft.

Paschen verworven heeft. Maar wat dat alles is, moet ge lezen in bizonderheden, in aparthedon. Gods wonderen moeten als met de loupe worden gezien.

Het P: aaschevangelie wijst ons hierin de weg. "It'.Lees het maar bij Mattheus.

Het graf van Jezus is gesloten geworden met een zware steen. Al de vier Evangelisten vermelden in hun Paaschbericht, dat deze steen van het graf weggenomen is.

Mattheus echter verhaalt daarvan iets bizonders. Hiji schrijft, dat een engel des Heeren op de steen ging. zitten. Dat schrijft alleen hij. De Evangelisten verschillen onderling in hun Paasch-raededeeling over de engelen. Over hun getal, de plaats waar zij waren en de houding die zij innamen. Waarschijnlijk is het doen der engelen bij het graf snel en sterk wisselend geweest. Engelen blijven op Paschen niet als uit marmer gehouwen al de tijd onbeweeglijk staan.

Want Mattheus heeft iets aparts gezegd van wat engelen daar deden bij het graf. Een engel wentelde de steen af en zat op denzelven.

En zat op denzelven.

Het Grieksch schrijft het veel kleuriger nog dan de Nederlandsche Bijbel: en hij ging er boven op zitten.

Acht dat niet inhoudsloos.

Het is een eigen trekje van het Paaschevangelie.

Die steen voor het graf gewenteld heeft immers op die Vrijdagavond zijn eigen beteekenis gehad. Hij is gewenteld voor het graf van Jezus, en heeft dat graf afgesloten, toegesloten, dichtgesloten.

Die steen is de poort voor de kerker van de dood. Daarachter ligt Jezus geboeid in de macht en de nacht van de dood. De geboeide ©n gevangen Middelaar.

En in dat graf ligt met Hem onze zaligheid, onze hoop, alle perspectief voor tijd en eeuwigheid.

En die steen voor dat graf houdt Hem daarachter geboeid.

Maar op de Piaaschmorgen wordt de steen weggewenteld.

De poort gaat nu open.

En boven op die steen gaat de engel zitten. Een oogenblikje slechts. Maar in dat korte oogenblikje is dat van Gods troon als opdracht meegekregen zitten op die steen een prediking, een Paaschevangelie vol blijde heerlijkheid.

Want in die steen was al de macht van de dood verzinnebeeld.

Want in dat gaan zitten van dien engel is aangewezen de groote overwinning van den Vorst des levens. Die steen ligt nu onder Zijn voeten. Dat is, de dood heeft het nu tegen Hem verloren. En d© zond©. En de Satan. En de hel.

Hij ging er boven op zitten. Zoo als vroeger ©en overwinnaar de overwonnen vijand voor zich deed knielen in het stof en hem de voeten zett© op de nek om hem te laten zien, dat hij het verloren had.

Zoo gaat de engel op de steen zitten.

Zoo zet de Christus Triumfator op de Piaaschmorgen Zijn voeten op de nek van de dood. De kop van de heidraak is nu verbrijzeld. De zege is nu bevochten. Want d© ©ngel zit bov©n op de steen.

Zoo is het blijde Paaschevangelie.

Onze Heere triumfeert. Vel© machten steken de kop omhoog. De woeste revolutie. Het drieste ongeloof. De bange aanvechting. En straks de laatste vijand, de dood.

Maar Paschen draagt tot allen, die Jezus Christus kennen, de blijde boodschap, dat Hij het gewonnen heeft.

Voor ons.

Voor ons. Dat is het Paaschevangelie, dat strijdende ©n bestreden zielen vertroosten mag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen