ZWAAR IS MIJN HART....

Zwaar is mijn hart en somber zijn mijn oogen wanneer ik denk aan al wat is geschied: De Kerk, de Kerk, zij vindt geen mededoogen en luistert naar de tegenrede niet.

En groot ^is mijn verdriet van deze dingen; het broederleed hlyft brandend door mij gaan, dat zij, met wie wij eertijds samen gingen

de roep tot eenheid tegen blijven staan. Want het geloof is niet slechts broaden breken en drinken van den wijn en verder: rust. Maar tevens gouden woorden mogen spreken

als Mnd'ren, van God's adeldom bewust. Laat af dan van het liefdelooze pogen tot spreken van het eigen-wijze woord, en weet dat wij dan „Amen" zeggen mogen indien het zelf uit Zijn mond is gehoord.'

Zwaar is mijn hart en somber zijn mijn oogen wanneer ik denk aan al wat is geschied. De Kerk, de Kerk, wil zij nog mededoogen; hervindt zij nog den weg dien zij verliet?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen