UIT AMERIKA, l.

Het eerste waar we mee kennis maakten, toen we in Grand Rapida aankwamen was, wat het publieke leven betreft, de verkiezing. Het amerikaansche volk kreeg te kiezen tussohen Republikeinen en Democraten. Men verwachte echter niet iets te zien en te hooren te krijgen va^ het rumoer zooals Charles Dickens ons dat teekent in zijn kostelflk boek over de Pickwick-club. Behalve wat advertenties in de pers, wat reclame door de radio en wat spandoeken over sommige straten merkt men niets van deze verkiezing, die toch te beslissen krijgt over de richting van de politiek in dit machtige land.

RepubUkein of Democraat.

Ik heb er heel wat menschen over gepolst. Meest mensdhen, die lid zijn van de Chr. Ref. Church. Het is opvallend hoe eensluidend alle antwoorden, en opmerkingen dienaangaande zijn. Men noemt het allemaal „lood om oud ijzer". Eén maakte de opmerking: ik stem ze om beurten; wanneer de democraten aan het bewind zijn, stem ik de republikeinen en wanneer de republikeinen de macht hebben stem ik de democraten.

De meesten vinden het goed dat President Roosevelt, die een democraat was, een poosje de leiding heeft gehad, vooral toen Amerika in den oorlog moest, maar ze vinden het nu ook weer mooi gen^g en achten het hoog tijd dat de republikeinen weer^ens aan het bewind komen.

Nu, ze hebben hun zio^ gekregen. De democraten hebben het verloren, vooral ook daar deze richting zich impopulair en onsjTnpathiek \gemaakt heeft door de vele stakingen, waarvan de gewone Amerikaan in Zïjn hart een grooten afkeer heeft.

Dat zelfs vele verstokte democraten nu op de. republikeinen gestemd hebben is wel heel zeker. Ik sprak een ouden Amerikaan, die nooit anders daji democraat gestemd heeft, maar die nu op de republikeinen zijn stem uitbracht. Ongetwijfeld speelt bij velen ook de vrees voor het groeiend communisme parten. Amerika vreest den communistisehen invloed, en het heeft een machtig wapen in de dagbladpers hier tegen. Deze pers is in handen van de kapitalisten en regeert over Amerika. Het is een machtige pers, met een rotsvaste finantieelb positie, dank zij de ontzaggelijke reclame, die (hier gevoerd v/ordt. Deze pers, die richtingloos, en daarom sterk richtingbepalend is, beheerscht in Amerika de pubUeke opinie. Op geraffineerde wijze, psychologisch geheel verantwoord, wordt het publiek tegen het commiuiisme opgezet en ik krijg den indruk, dat de stakingen, die momenteel geheel Amerika door uitbreken, een machtsmeting, een krachtsproef genoemd kunnen worden tusschen het amerikaansche kapitaal en het gi"oeiend conmiunisme in dit land. Wie het hier op den duur winnen zal durf ik niet voorspellen. Maar van eén ding ben ik vel heel sterk overtuigd: in Amerika, dat over het algemeen gezien wordt als het land der democratie, is het maar één stap van democratie naar dictatuur. De' vakvereenigingen staan . onder leiding van één man, en wat deze decretesrt, gebeurt. De Amerikanen denken niet voor zichzelf, hebben ook geen leidend beginsel waaraan zij hun denken en handelen toetsen. In wezen is de Amerikaan een kuddedier, dat zieh verüest in de massa en slechts in een massa-psychologie te verstaan is. De amerikaansche democratie bestaat slechts in uiterlijke dingen: men gaat er trots op hetzelfde eten op tafel te hebben als de kapitalisten, men vindt het heerlijk voor den baas niet zijn hoed behoeven af te nemen, maar' hem zelfs bij den voornaam te kuimen^aanspreken, dat Amerika geen klassen kent bij de spoonvegen en de passagiersbooten wordt als iets classieks democratisdx aangemerkt, evenals men het eeu groot voorrecht boven andere landen vindt, dat iedere woning zijn eigen badkamer en dat iedere werkman van gemiddeld inkomen, zijn eigen automobiel heeft. Natuurlijk zijn dat dingen, die het leven veraangenamen en de oppe^ vlakte van het amerikstansche leven een radicaal ander aanzien geven dan de landen van Europa hebben. Wat de meeste Amerikanen, van hoUandschen oorsprong echter over het hoofd zien, is, dat er in West-Europa, en HB& t name zeker ook in Nederland in de laatste dertig jaren in dit opzicht ook heel wat veranderd is. •Haar wanneer men wat dieper gaat graven in de amerikaansche volkspsyche ontdekt men, dat het eigenhjke amerikaansclie leven beheerscht wordt door een sterke uniformiteit, een uniformiteit, waarvan Dr Kuyper eens gezegd heeft, dat zij de vloek van het i moderne leven is. Het is een uniformiteit die op den duur vermoeit, wanneer men door' de verschillende Staten heenkomt. Alle steden ajn volgens het zelfde uniforme plan gebouwd, alle , hotels zijn uit-en inwendig van één type, alle huizen zijn eender, alle woninginrichtingen zijn^ van denzelfden stijl, alle winkels dragen het zelf de' cachet. Het is alles practisch en heel gemakkelijk, maar vermoeiend door de uniformiteit. En deze uniformiteit stempelt den Amerikaan, het beschadigt zijn individualiteit en persoonhjkheid. S7at ons aederlandsche .volk 'wellicht teveel heeft; eea sïerk individualisme, dat heeft de itmerikaan te weinig. Natuurlijk heeft deze amerikaansche inslag groote voordeelen. Het heeft Amerika gemaakt tot wat het is, groot en machtig, tot een land van ongekende mogelijkheden en ongetwijfeld zou Amerika tijdens den laatsten oorlog niet hebben gepresteerd wat het gepresteerd heeft, wanneer het dezen uniformen inslag miste. Het kweekt ook een sterken gemeenschapszin, waarop wij Nederlanders wel eens jaloersch mogen zijn en waarvan wij heel wat leeren kunnen. Maar er zijn belangrijke schadeposten aan de debetajde, die deze uiterhjk© voordeelen o.i. méér dan op­ heffen. Daarover een volgenden keer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen