Het kerkverband der Nederlandsche Gereformeerde Kerken, gelijk dat gekend wordt uit de handelingen van den Amsterdamsche Kerkeraad in den aanvang der 17e eeuw - pagina 43

DE AFWIJZING VAN ATTESTATIËN.

41

Wilt ge nog een voorbeeld, dan kan dat gegeven worden door den vroeger reeds vermelden ontslagen ziekentrooster. Deze was, ruim een jaar nadat zijn ontslag onherroepelijk verklaard was, naar Amstelveen vertrokken. De attestatie, die hem toen was uitgereikt, was op het punt der belijdenis niet zeer gunstig geweest; maar toen hij nu een jaar later weer naar Amsterdam terugkeerde, kon hij hier eene attestatie inleveren, waarop niets was aan te merken. Hij verzocht dus »op zyne attestatie hier weder als een lidmaet aengenomen te werden." Maar het antwoord was: »de vergaderinghe zal hier op naerder letten, ende teghens het nachtmael resolue1 ren." En de resolutie, die er toen genomen werd, hield in: »hem noch ' ter tyt niet aen te nemen", totdat hij op het stuk der leer den kerkeraad zou voldaan hebben. Tevergeefs beriep hij zich op de attestatie van Amstelveen, die te meer effect moest hebben omdat hij toch vroeger tot de Amsterdarasche gemeente behoord had, en er nooit als lidmaat was gecensureerd. De kerkeraad bleef er bij, dat hij eerst ? zoude rekenschap geuen van zyn gelooue"; en toen dat zijnerzijds werd geweigerd, werd zijn naam ook niet ingeschreven ^). Dat was nog in 1611. Maar toen in de volgende jaren de verdeeldheid toenam, en de Remonstrantsche predikanten hoe langer hoe meer .als zoodanig openbaar werden, toen kwam de bedoelde altestatie-quaestie I ook natuurlijk hoe langer hoe meer op den voorgrond. In het najaar van 1614 kwam zij opzettelijk ter sprake, in eene der vergaderingen van correspondentie, die er toen gedurig te Amsterdam gehouden werden; er moest te dien aanzien regelmaat en eenparigheid zijn; en daarom werd besloten, een paar vragen te formuleeren, waarop men het gevoelen zou inwinnen van den Amslerdamschen kerkeraad. Eéne van die vragen luidde aldus: »hoemen handelen sal met die persoonen, die attestatien brengen, onderteijckent van soodanige Predicanten die lyn van onsuijver Leere^\ En op die vraag is toen dit advies gegeven, een advies dat ook inderdaad is gevolgd: „datmen die persoonen I die suicke attestatien brengen op haer attestatie wel niet en sal aennemen, doch euenwel niet voor het hooft stooten, Maar met hen spreken om te vernemen hoe sy in de verschillende poincten staen, ende soo sy in haer antwoorden haer suijver inde Leere ofte eenvoudich vertoonen ende alsoo conlentement geuen, op suicke verclaringe aennemen" ^). ') De op die zaak betrekking hebbende kerkeraadsnotulen zijn hierachter afgedrukt in Bijlage D. ^) Uit de kerkeraadsnotulen van 25 Nov. 1614. Zie hierachter Bijlage D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen