De geldigheid van de oude kerkenordening der Nederlandsche Gereformeerde Kerken - pagina 89

87

Stadhouder Willem Lodewijk met de Gedeputeerde Staten van de Stad en Ommelanden vastgesteld (terstond in 1595 afzonderlijk uitgegeven, en later herdrukt en in onderscheidene geschriften mede afgedrukt). Van die twee redaction, die in geen enkel opzicht tegenstrijdig en vaak woordelijk gelijkluidend waren, kon inderdaad gezegd worden, wat de G-roninger afgevaardigden in de Dordtsche Synode verklaarden. Trouwens, dat kon ook wel niet anders, daar die gansche regeling eigenlijk opgesteld was door Menso Alting, met Sibrandus Lubberti en Martinus Lydius (vgl. Ubbo Emmius, Mensonis Altingii vita, Ed. 1728, pagg. 84 sq.; en Brucherus, a. w., blz. 285), alle drie mannen die, gelijk de Stadhouder zelf, beslist „Calvinistisch" waren, geheel in den geest van de oude Synoden, die de Gereform erde Kerkenordening hadden opgesteld. Dienovereenkomstig wgrdt dan ook in die Groninger Kerkenordeningen telkens naar de algemeene Nederlandsche Kerkenordening verwezen, en worden de Groninger Kerken ook daaraan verbonden. Zoo b. V. in de Kerkenordening voor de Stad met hare jurisdictie (hier aangehaald naar de uitgave van Brucherus): in de Inleiding, waar zij genoemd wordt „dese forma (welke met der Nederlantsche Kerckenordnung overeenkomt)"; — in art. 1, waar onder de redenen, waarom „een algemeene Senatus Ecclesiasticus uit Kerckendienaeren en Politischen luiden" geheel verwerpelijk geacht wordt, ook voorkomt: „Gelyck een Prediger sich der Politischen regieringe onthelden sail, also is het oock behoorlick, dat sich die Politici der Kerckenregieringe onthelden"; en eëh weinig verder: „Eyndelick so is dese Senatus in allen Nationalibus Synodis verboden" ('t geen dan met aanhalingen uit de Kerkenordeningen van die Synoden gestaafd wordt); — in art. 6, waar een Roomsche pastoor geacht wordt met de reformatie mede te gaan, wanneer hij „dat Pausdom verlaeten, en dat H. Euangelium nae der regel der H.'Schrift, reyn, lauter en klaer predigen, en den Kerckendienst in alles conforme der Nederlandischen en Frantzosischen Confession en Kerckenordnunge verrichten will"; — in art. 13, dat bepaalt: „In een ieder Classe sal een boeck wesen, waer in die Gonfessiones Gallica, Belgica, ofte Helvetica, Keyclelbergensis Catechismus met der Nederlantschen Kerckenordeninge met wat veel schoon pampier te samen gebonden is; in welkerem boeck een ieder dienaer, ehr hy aengenomen wort" enz.; — in art. 62, dat zegt: „Wat sonst in den Ehesaecken aen to mereken en to holden sy, sal een ieder Prediger uit den Gonclusionibus Synodórum Dordracenae, Middelburgensis en Hagensis; item ex lïbro Bezae de divortiis en andere Boecken leeren" enz. En in de Kerkenordening voor de Stad en de Ommelanden (hier aangehaald naar de uitgave van 1595) komen niet alleen bijna alle deze bepalingen ook voor (artt. 2, 12 en 68), maar desgelijks in art. 83: „De openbare feyten moet hy [nl. de prediger] thoe den consistorie brengen, und se mit raede der olderlingen, nae der nederlantschen kercken ordeninge off holden"; terwijl voorts in de inleiding als de drangreden tot het stellen dezer Kerkenordening wordt aangegeven, dat het alleszins noodig was, „dat in conformiteyt vanden anderen vereenichden Provinciën onsen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen