De geldigheid van de oude kerkenordening der Nederlandsche Gereformeerde Kerken - pagina 8

6

admodum jejuna illius deprehenditur cognitie" ^). En de oorzaak van die onkunde lag ook voor de hand: „alia quaevis Theologica in Academiis exteris et Belgii nostri abundanter tractantur; sed Jurisprudentiae Ecclesiasticae expressior et sufüciens institutio ab Academiis plurimis exteris, et omnibus Belgii exulasse videtur post celeberrimi Voetii aliorumque pauciorum fata suprenia" ^). Er was toen ter tijd, en dat sedert lang reeds, verwaarloozing van het kerkrecht aan de Academiën, en daaruit voortvloeiende onkunde in de Kerken zelve. Ruim eene kwart eeuw later was dat anders, althans tot op zekere hoogte en schijnbaar. Met slechts werd er aan dezelfde hoogeschool toen geregeld onderwijs in het kerkrecht gegeven; maar dat vak kwam nu ook op eens tot groote eere, en het werd met bijzondere opgewektheid beoefend. De hoogleeraar in de rechtsgeleerdheid Friedrich Adolph van der Marck, die ter wille van zijne theologische toehoorders dat onderwijs op zich nam, beschouwde het waarlijk niet als eene bijzaak; maar, overtuigd dat „nulla jurisprudentiae pars salutem Reipublicae et Ecclesiae, immo totius generis humani felicitatem magis amplificat, quam quidem distinctior et profundior juris Ecclesiastici scientia" ^), heeft hij juist van dat college wel het meeste werk gemaakt. Dat is nog te zien in zijne later uitgegeven Lectiones Academicae, waarvan drie deelen aan het kerkrecht zijn toegewijd; terwijl uit diezelfde opstellen tevens blijkt, dat hij velerlei gaven in zich vereenigde om als Academisch docent grooten invloed te oefenen *). Toch kon ook toen nog de klacht van den ouden Van Velzen blijven gelden; zelfs nog meer dan in diens eigen tijd; want de ') Volgens deze aanhalingen (1. 1., pagg. 28, 34 en 40) werd dus in de genoemde rede aangewezen, dat „de wetenseliap van het kerkrecht bijzonder voortreffelijk, aangenaam en nuttig" is, maar dat „bij velen de kennis van die wetenschap bijzonder mager blijkt te zijn". ^) D. i.: „Alle andere Theologische vakkeu worden in de buitenlandsche en in onze Nederlandsohe Academiën meer dan voldoende behandeld; maar een opzettelijk en voldoend onderwijs in het Kerkrecht schijnt van de meeste buitenlandsche en van alle Nederlandsche Academiën verbannen te zijn na het overlijden van den zeer vermaarden Voetius en van enkele anderen" (1. 1., pag. 41). ') D. i. : „Er is geen deel van de rechtsgeleerdheid, dat tot den welstand van Staat en Kerk, ja tot het geluk van de geheele menschheid, meer bijdraagt, dan juist eene goed geordende en diepgaande kennis van het kerkrecht" (Lect. Acad., Tom. II, Pascic. III, pagg. 248 sq.). ••) Tan de bovengenoemde „Lectiones Academicae" behandelt het eerste Deel (Ed. 1771): „Selecta philosophiae praoticae jurisque naturae capita et praecipue officia erga Deum": en het tweede Deel, in drie Stukken, alle in omvang met Deelen gelijkstaande (Ed. 1772, 1775 en 1776): „Praecipua juris ecclesiastici Protestantium universalis capita".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen