De geldigheid van de oude kerkenordening der Nederlandsche Gereformeerde Kerken - pagina 51

49 trekken, zonder ook als levenswijsheid openbaar te worden. Dat op zulk eene wijze aan de roeping onzer school inderdaad voldaan worde, is de wensch van al hare vrienden; en bij Directeuren, Curatoren en Hoogleeraren, mocht het zijn ook bij al de Studenten, is het ook een wensch, die hen bij hun arbeid bestuurt en bezielt. Maar juist in dien wensch ligt dan ook reeds opgesloten, dat er niet gesteund wordt op menschen: het is niet slechts een wensch, maar ook een gebed. Daarom gaat de jaardag onzer stichting dan ook niet voorbij, zonder dat allen, die in haar belangstellen, opzettelijk tot gebed worden samengeroepen. Dit nu blijft bewaard voor den dag van morgen. Maar de toon, die dan zal gehoord worden, is toch ook reeds hier in veler hart. Wat we met en voor onze school begeeren en najagen, het loopt alles uit in de bede : Doe Grij het, o God! naar den rijkdom van uwe beloften. Blijf Grij op ons neerzien met ontferming en trouw. G-eef aan allen, die tot onze stichting in betrekking staan, wat zij voor hun arbeid behoeven. Laat het ons eene eere zijn, dat wij mogen werkzaam zijn voor de eere uws Naams. En van alle vrucht op dat werk zij aan U alleen alle eere. Soli Deo gloria!

Voor het ingetreden Academiejaar is door H.H. Directeuren, op voordracht van den Senaat, tot Rector benoemd de hoogleeraar in de Rechten Mr. Dammes Paulus Dirk F a b i u s . Aan U, mijn geachte ambtgenoot, geef ik dus die waardigheid over. En ik doe dat, op de wijze die in onze eeuw de gewone is, door het woord van overdracht, zonder eenige symboliek. Als het more maiorum geschieden zou, moest ge thans naar het spreekgestoelte worden opgeleid, en zou ik de insignia zelven in den vorm van boeken, sleutels, schepter en zegel, in het openbaar U te overhandigen hebben. Nu dit niet meer noodig is, en zelfs zonderhng zijn zou, zij mij toch vergund, hier de wenschen uit te spreken, die bij zulke feitelijke overdracht wel gebruikelijk waren '). Moogt G-e ') De hier volgende wenschen zijn aan onderscheidene oude redevoeringen ontleend. De twee rechtstreekselio aanhalingen zijn nit de vroeger (blz. 3) vernaelde rede van Prof. O. van Velzen (1. 1., pagg. 54 en 56).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen