Schuld en straf - pagina 76

70

I I I \

^

^

heeft over zijn leven te beschikken 356). Ook FICHTE laat het strafrecht eenvoudig opkomen uit den individueelen wil, met de eigenaardige constructie, dat wie het burgerverdrag schendt, eigenlijk buiten het recht komt, doch dat het „Abbüszungsvertrag" andere straffen kan stellen in plaats van geheele uitsluiting uit de maatschappij 357). KANT heeft tegen dit subjectivisme getoornd. Met name BECCARIA'S oppervlakkigheid in het bestrijden van de doodstraf gestriemd. „Alles Sophisterey und Rechtsverdrehung." 358) Straf kan niet rusten op den wil. Echter weet KANT zelf om het verband te maken tusschen de objectieve wet, die straf eischt, en zijn ideëel-subjectief uitgangspunt, geen ander middel dan eene sphtsing tusschen het ik, dat de straf dicteert (den homo noumenon), en het ik, dat haar lijdt (den homo phaenomenon). Bij HEGEL is de rechtsgrond gegeven of verdwenen met de voorstelling van den staat als openbaring der sittlichen Idee, en in zekeren zin doet zich hetzelfde voor bij de aan hem verwante, zij het ook in opvatting zooveel lagere, organische theorie. SCHMIDT heeft nog onlangs betoogd, dat de vraag naar den rechtsgrond zeer vereenvoudigd is door de organische opvatting van den Staat. De Staat is een organisme; het organisme heeft recht tot afweer van alles wat zijn leven bedreigt. Of ook wel op alles wat voor zijn leven noodig is 359). Bij VoN LiszT vindt men eenvoudig: „Die Rechtfertigung (der Rechtsgrund) die (der?) Strafe liegt mithin in ihrer Notwendigkeit und Zweckmassigkeit für die Aufrechterhaltung der Rechtsordnung und damit des Staates. Die Strafe ist gerecht, wenn und soweit sie notwendig und zweckmassig ist." 360) In gelijken trant Mr. SIMONS : „De rechtsgrond van den Staat is ook de rechtsgrond van de staatsstraf;" enz. 36i). Hiermede wordt inderdaad gezegd, dat rechtsgrond voor de straf onnoodig is. De straf is nuttig, noodig voor den Staat; en daarmee uit 362). Wie echter naar een rechtsgrond van de straf vraagt, bedoelt juist een zelfstandigen rechtsgrond daarvoor. Op deze wijze wordt staatsabsolutisme geleerd. Anderen, die wel erkennen, dat een mensch zelfstandige rechten heeft, waarmee de straf overeen moet stemmen, maken het zich gemakkelijk door aan het misdrijf de chemische kracht

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen