GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Schuld en straf - pagina 80

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Schuld en straf - pagina 80

Rede, gehouden bij het overdragen van het rectoraat der Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

74 van de criminaliteit, en naar de daaruit af te leiden middelen, waaronder ook de straf, om de criminaliteit tegen te gaan. F E R R I , die meer tot de sociologische school nadert, wil het strafrecht vervangen door de crimineele sociologie, en wel tracht de terza scuola in Italië de zelfstandigheid van het strafrecht tegenover de sociologie nog te handhaven 377)^ maar COLAJANNI vat toch het recht bloot op als deel der sociologie 378)^ en de zelfstandigheid van het strafrecht bij anderen schijnt vaak niet anders te zijn, dan de ontkenning dat het misdrijf zou wezen onontwijkbare fataliteit. VoN IHERING stelde reeds vroeger het schema op, waarin hij de ethiek tot deel der sociologie verklaarde, en hare tweelingzusters noemde alle vakken, die met haar op denzelfden bodem der historisch-maatschappelijke ervaring staan als rechtswetenschap, statistiek, economie, politiek 379). Trouwens is het niet alleen de strafrechtswetenschap die men in sociologie tracht op te lossen, — het staatsrecht wordt met hetzelfde gevaar bedreigd. W O R M S en BALICKI, BERTHELOT en LETOURNEAU, GUMPLOWITZ

DuGuiT en COMBOTHECRA beijveren zich om aan te toonen, dat de staatswetenschappen zich moeten voegen onder het sociologische dak; ja, zoo alleen echte wetenschap kunnen zijn; terwijl ook daarbij weer de methode van het positivisme als de alleen mogelijke wordt gesteld, en naar de opvatting juist van de" meest gezaghebbenden de maatschappij een organisme is, waarin de individuen slechts bestaan als ondergeschikte elementen, als maatschappelijke cellen. De opvatting van den mensch en van zijne uitwendige verhoudingen, gelijk zij bij zoovele der moderne criminalisten gevonden wordt, reikt veel verder dan het strafrecht alleen. De tegenstelling van het individu en de soort, de opvatting van den mensch kortweg als lid van het maatschappelijk organisme, als „atome infinitesimal dans l'océan de la vie universelle" 380)^ terwijl daarbij de enkele, gelijk hij geacht wordt alleen door het geheel te bestaan, ook voor het geheel moet wijken en zoo noodig daaraan opgeofferd worden, — is voor andere deelen des rechts van niet minder beteekenis dan voor het strafrecht, en maakt den mensch in iedere verhouding tot wat

r

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 oktober 1900

Rectorale redes | 130 Pagina's

Schuld en straf - pagina 80

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 oktober 1900

Rectorale redes | 130 Pagina's