GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Schuld en straf - pagina 83

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Schuld en straf - pagina 83

Rede, gehouden bij het overdragen van het rectoraat der Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

77 maatschappij, en het verbeteren of aanpassen of reclasseeren van de misdadigers in den grond niet veel anders dan saamvoeging van twee of meer der vroegere relatieve theorieën. Straf is een leed tot vergelding wegens schuld. Wie deze beginselen loochent, heeft de straf prijs gegeven, gelijk vergeefs zoekt naar het punt om de strafbevoegdhèid vast te hechten, wie ontkent, of buiten het strafrecht bant, de waarheid, dat God Almachtig der Overheid het zwaard heeft in de handen gelegd; recht en plicht tot straffen gaf Straf is leed tot vergelding. De straffende gerechtigheid door het aardsch gezag mag niet kortweg in ieder opzicht gelijk gesteld worden met de straffende gerechtigheid door God zelven te oefenen, — maar het beginsel van de straf is toch, en moet zijn, één 39i). Ontzaggelijk is het oordeel Gods. Daar zal zijn weening en knersing der tanden; een worm, die niet sterft, en een vuur dat niet gebluscht wordt 392). Als vergelding voor het kwaad dat is gedaan. „Vervloekt is een iegelijk die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet, om dat te doen." 393) En „die onrecht doet, die zal het onrecht dragen, dat hij gedaan heeft" enz. 394)' Het is recht bij God „verdrukking te vergelden dengenen die u verdrukken;" enz. 395). En zoo is de Overheid, door God ingesteld, „Gods dienares, eene wreekster tot straf dengenen die kwaad doet." De strijd die gevoerd wordt, de beweging die met kracht voorwaarts dringt, raakt de grondslagen van het menschelijk bestaan. Waarom gaat het? Is het om op den invloed van biologische en sociale oor-' zaken te wijzen, daarop licht te doen vallen? Waarlijk niet. Maar om aan dien invloed het misdrijf toe te schrijven; daarin de oorzaak van het kwaad te zoeken; den zedelijken factor uit te sluiten; de zonde te loochenen. Men zal naar de oorzaken van het misdrijf zoeken; men tracht den misdadiger te begrijpen. Edoch met dit apriorisme, dat van schuld geen sprake is, tengevolge waarvan men niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 oktober 1900

Rectorale redes | 130 Pagina's

Schuld en straf - pagina 83

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 20 oktober 1900

Rectorale redes | 130 Pagina's